FC: Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς...

Όση πλάκα και όσο άγχος έχει το να προσπαθείς να παρακολουθήσεις (to keep track, που λένε και στο επαρχιακό Stratford) μέσω του έντυπου Τύπου και του Ίντερνετ τα αθλητικά νέα καθ’ όλη τη διάρκεια κάθε μέρας, τόσο διασκεδαστικό είναι σε κάποια φάση να σταματάς για να αναλογιστείς τι στο καλό διαβάζεις, πόσο φιλτραρισμένο ή όχι σου σερβίρεται και κατά πόσο το φιλτράρεις ο ίδιος μετά την ανάγνωση. Τώρα πια, που σχεδόν κάθε τι αποτελεί «είδηση» και που το κολάζ σοβαρών και ασόβαρων δημοσιεύσεων δημιουργεί εκπληκτικά σουρεαλιστικούς και πολύχρωμους πίνακες, μια πρόχειρη σταχυολόγηση αρκεί για να καταλάβεις ότι τα κινηματογραφικά σενάρια ωχριούν μπροστά σ’ αυτά που γράφει η ζωή.

Πατάμε το «stop» λοιπόν και κάνουμε ένα μικρό «rewind», για να ξαναδούμε/θυμηθούμε δύο από τα σκηνικά που πληροφορηθήκαμε -μεταξύ άλλων- το τελευταίο 24ωρο:

Μάθαμε ότι ο Λέτο πλακώθηκε μεν με τον Καραγκούνη στην προπόνηση κι αμέσως αρχίσαμε να φτιάχνουμε με το μυαλό μας ενσταντανέ της μάχης, αντάξια αυτής του Ρόκι εναντίον του Ντράγκο, αλλά τελικά μείναμε με τη χαρά διότι λίγες ώρες μετά αποκαλύφθηκε ότι κανένας δεν χτύπησε πραγματικά τον άλλον. Ο μεν «Κάρα», σύμφωνα με το ρεπορτάζ πρώτα «άπλωσε το πόδι του να τον χτυπήσει, αλλά δεν τον βρήκε», αμέσως μετά ο Λέτο «σήκωσε το χέρι του και του έριξε γροθιά, η οποία τον βρήκε ξώφαλτσα στο σαγόνι» και τέλος ο Καραγκούνης «ανταπέδωσε κι αυτός με γροθιά, η οποία επίσης δεν βρήκε καλά στο πρόσωπο τον Αργεντινό». Αυτό δεν ήταν «επεισόδιο», διαγωνισμός αστοχίας ήτανε.

Μάθαμε επίσης ότι η κλοπή στο σπίτι του Ριέρα δεν ήταν τυχαία, αλλά μέρος οργανωμένου σχεδίου από «κάποιους που “έχουν βάλει στο μάτι” τους παίκτες του Ολυμπιακού». Ως απόδειξη αυτού, παρατίθενται τρία ακόμα σκηνικά που έχουν συμβεί τις τελευταίες 20 μέρες: η κλοπή του αυτοκινήτου του Ζαϊρί, η διάρρηξη του τζιπ του Ιμπαγάσα και η κλοπή της τσάντας της συζύγου του Μέλμπεργκ, μέσα από το αυτοκίνητό της. Αν συνδέσεις τα κοινά στοιχεία των υποθέσεων, καταλήγεις με τη λογική στο ότι υπάρχει μία σπείρα κλεφτών αυτοκινήτων, όλα τα μέλη της οποίας είναι αντι-Ολυμπιακοί (πιθανώς και σε διατεταγμένη υπηρεσία) και κυνηγάνε τα τετράτροχα των παικτών της ομάδας -όχι μόνο για τα λάφυρα αλλά- για να τους τσακίσουν το ηθικό και να μην παίζουν καλά στο πρωτάθλημα. Μ’ αυτό το ρυθμό, την επόμενη φορά που π.χ. θα σκάσει το λάστιχο του Μιραλάς στην Αττική Οδό, θα κληθεί απευθείας η Αντιτρομοκρατική για να εξιχνιάσει το συμβάν και τις προεκτάσεις του κι αν, για κακή του τύχη, αρχίσει εκείνη την ώρα να χτυπάει και ο συναγερμός, επιτόπου θα σπεύσει και πυροτεχνουργός για να απενεργοποιήσει τη βόμβα.

Υ.Γ. Τα παραπάνω αποτελούν ένα τυχαίο, μικρό κομμάτι της διαδρομής του rollercoaster της καθημερινότητάς μας. Στο οποίο είμαστε όλοι επιβαίνοντες. Περαστικά μας.

Γιάννης Τσαούσης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr