Όποιος θέλει μπορεί να τα βάψει μαύρα. Προφανώς δεν θα έχει καταλάβει με ποια ομάδα έπαιζε ο Παναθηναϊκός και τί περιθώρια είχε να κυνηγήσει το θαύμα.
Από την στιγμή που ο Σισέ δεν σούταρε διαγώνια όπως το συνηθίζει και πλάσαρε ανεπιτυχώς πάνω στον Βαλντές, η ευκαιρία των πρασίνων να αποσυντονίσουν την «Μπάρτσα» είχε χαθεί.
Θα μπορούσε να είχε μπει εκείνο το γκολ και μετά να ερχόταν καταλανικός κατακλυσμός. Με αυτή την ποδοσφαιρική μηχανή που παίζει με κατοχή μπάλας κοντά στο 75% για τίποτα δεν μπορείς να μιλήσεις με σιγουριά.
Ο Φερέιρα για να αποφύγει το επιθετικό πρέσινγκ των «μπλαουγκράνα» που θα έφερνε μπροστά σε απρόοπτες καταστάσεις τον Τζόρβα, προτίμησε να μεταφέρεται γρήγορα η μπάλα από την μία περιοχή στην άλλη.
Καλά το σκέφτηκε αλλά πλην της φάσης του Σισέ, δεν του βγήκε. Από την αρχή οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του Παναθηναϊκού. Όλοι το ξέραμε.
Παρά την πράσινη πολυκοσμία μέσα και έξω από την περιοχή του Τζόρβα, οι καταλανοί βρήκαν τρόπους να μπουν στην περιοχή του διεθνούς τερματοφύλακα και να κάνουν τρεις φορές την ζημιά.
Μάλιστα ο Τζόρβας που άδικα λοιδορήθηκε τελευταία, είχε τρεις-τέσσερις πολύ καλές αποκρούσεις.
Αυτός και ο Χριστοδουλόπουλος, περνούν στους διακριθέντες. Ειδικά ο Λάζαρος κράτησε την μπάλα στα πόδια του και ανάγκασε τον Ντάνι Άλβεζ να τον ξαπλώσει στο χορτάρι.
Η Μπάρτσα χωρίς να φορτσάρει έπαιξε το γνωστό παιχνίδι με τις πολλές πάσες και το επιθετικό πρέσινγκ. Έβγαλε τον Παναθηναϊκό οριστικά εκτός Ευρώπης αλλά δεν του πήρε… την ταυτότητα.
Μια ήττα αναμενόμενη, εντός προγράμματος απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που δεν είχε στην διάθεσή του, τους Νίνη, Λέτο και Καραγκούνη. Θα μου πείτε ότι μ’ αυτούς τους τρεις διαθέσιμους οι «μπλαουγκράνα» δεν θα έδιναν την συνήθη ποδοσφαιρική παράσταση;
Θα σας πω ότι και μ’ αυτούς τους τρεις και ίσως έναν κανονικό Γκοβού, ο Φερέιρα μπορεί να φτιάξει μια ομάδα που θα δίνει παραστάσεις στα ελληνικά γήπεδα ώστε του χρόνου να επιστρέψει στο Τσάμπιονς Λιγκ.