Ναι Ζλάταν, για σένα πάει αυτό. Μην στραβώνεις τη μούρη σου και μην ετοιμάζεσαι να χειροδικήσεις, δεν είναι ειρωνεία. Ναι Ζλάταν, εσύ που είσαι πιο γραφικός κι απ’ τους συμπατριώτες σου τους ΑΒΒΑ και πιο δραματικός στις εκφράσεις σου κι από τα έργα ενός άλλου Σουηδού, του Στρίντμπεργκ, φέτος δίνεις τη δεύτερη πιο σημαντική «απάντηση» στη ζωή σου.
Μέχρι να φτάσουμε ως εδώ βέβαια, μόνο «ερωτήσεις» υπήρχαν. Τι να σου πρωτοθυμήσω; Ότι το 2001 αρνήθηκες να πας στην Άρσεναλ και κατέληξες μετά από απαίτησή σου στον Άγιαξ; Ότι το 2004 τραυμάτισες «ύπουλα» τον Φαν ντερ Φάαρτ σε παιχνίδι Ολλανδίας-Σουηδίας, και μετά που όλοι σε κατηγορούσαν γι’ αυτό εσύ σφύριζες αδιάφορα και δεν ζήτησες ποτέ συγνώμη, με αποτέλεσμα να φύγεις κακήν κακώς την τελευταία μέρα των μεταγραφών για τη Γιουβέντους;
Να σου θυμίσω ότι από τη Γιουβέντους -στην οποία είχες τον πενιχρό απολογισμό των 26 γκολ σε 91 παιχνίδια- αποχώρησες επειδή δεν ήθελες να παίξεις στη Serie B, όπως τόσοι άλλοι έπραξαν, και έβαλες τον ατζέντη σου να τα κάνει ...τάνα μέχρι να τα καταφέρεις; Να σου θυμίσω τις τελευταίες σου «πομπές», από τη στιγμή που σε έδιωξε η Μπαρτσελόνα και μετά; Είναι ανώφελο, δεν χωράνε ούτε σε εγκυκλοπαίδεια τύπου «Swedish stand-up comedy: The Anthology». Την «ιστορία» με τον Πικέ και το πως απαντούσες στους δημοσιογράφους όταν τολμούσαν να σε ρωτήσουν για το θέμα; Τους κρετινισμούς με τις καρατιές που κατά καιρούς δοκιμάζεις στους αυχένες και τις πλάτες των συμπαικτών σου; Την αλαζονεία που ξεπηδάει από κάθε πόρο του δέρματός σου; Τι;
Αντίβαρο σε όλα αυτά είναι οι δύο «απαντήσεις» σου. Την πρώτη την έδωσες στην Ίντερ, με την οποία κατέκτησες τρία πρωταθλήματα και πολλούς ατομικούς τίτλους, και για την οποία πέτυχες 66 τέρματα σε 116 αναμετρήσεις. Η δεύτερη, όμως, είναι η τωρινή και η πιο κρίσιμη. Σε μια στιγμή της καριέρας σου που ουσιαστικά είχες γίνει περίγελος λόγω της συμπεριφοράς σου και η επαγγελματική σου ζωή κινδύνευε να πάρει την κατηφόρα, τα κατάφερες. Πήγες στη Μίλαν, που ήταν πνιγμένη σε «μαύρο, ποδοσφαιρικό σκοτάδι» και της «φύσηξες» ζωή στα πνευμόνια. Με την απόδοσή σου ξεχωρίζεις σχεδόν σε κάθε ματς, έχεις ήδη σκοράρει 10 φορές σε 16 αγώνες (την ώρα που Ρομπίνιο, Πάτο και Ιντζάγκι μαζί έχουν 11 γκολ σε 25 εμφανίσεις), αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχεις κατορθώσει να ανεβάσεις επίπεδο όλη την ομάδα. Την έχεις εμπνεύσει, έχεις γίνει «ο Σισέ της» κατά μία έννοια, ο φυσικός της ηγέτης. Κι όλα αυτά τα κατάφερες σε ελάχιστους μήνες μέσα σε μία ομάδα που βρίθει από «πριμαντόνες» -κάτι που σημαίνει ότι ο συντελεστής δυσκολίας ήταν μεγαλύτερος.
Χίλια μπράβο λοιπόν, τα δικαιούσαι. Γιατί φέτος μας θύμισες ότι είναι καλύτερο να είσαι ένας «αντιπαθής παικταράς», παρά μια «συμπαθής σε όλους χρυσή μετριότητα». Και στη Μίλαν το ξέρουν, ότι ο «εγωισμός του ξοφλημένου» έγινε γι’ αυτόν η τέλεια «φυσική ντόπα».
Γιάννης Τσάουσης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr