H επιστροφή του Χρήστου Πατσατζόγλου στα γήπεδα, σε επίσημο παιχνίδι, είναι ό,τι θα πρέπει να κρατήσει ο Ολυμπιακός από το χθεσινό ματς με τον Θρασύβουλο. Για την εικόνα που άφησαν ως προς την αντιμετώπιση του αγώνα οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, έχω να επισημάνω πως με τέτοια εικόνα, ακόμα και σε αυτά τα ματς, οι «ερυθρόλευκοι» δεν θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς. Με την ίδια σοβαρότητα και πειθαρχία οφείλουν να αντιμετωπίζουν όλα τα ματς. Αυτά τα σημάδια χαλάρωσης και ελαφράς αντιμετώπισης ενός αγώνα δεν θα πρέπει να παρατηρούνται.
Αυτά ως προς το ματς, το οποίο ο Ολυμπιακός καθάρισε μεν με 2-0, αλλά -για μένα- αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία είναι η επιστροφή του «Πάτσα». Το παιδί αυτό, που τόσο έχει ταλαιπωρηθεί εδώ και σχεδόν 3 χρόνια, θεωρώ πως είναι πολύ κοντά στο να μπορέσει να παίξει και πάλι μπάλα. Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά στους «ερυθρόλευκους» αν όλα είχαν πάει καλά με τον συγκεκριμένο παίκτη, που μπορεί να παίξει με κλειστά μάτια σε οποιαδήποτε θέση της άμυνας.
Ο «Πάτσα», όπως πολλοί θα θυμούνται ήταν ο παίκτης που έδινε άλλη ποιότητα, παίζοντας είτε στο δεξί άκρο της άμυνας, με τις υπέροχες σέντρες και προωθήσεις του, είτε στο κέντρο της άμυνας είτε ως αμυντικό χαφ. Αυτός ο παίκτης έδινε μια μοναδική ποιότητα στον Ολυμπιακό από τη μέση και πίσω και η απουσία του ήταν κρίμα -για τον ίδιο πάνω απ' όλα, αλλά και για την ομάδα, που τον στερήθηκε.
Η ικανότητά του να βγαίνει μπροστά και να δημιουργεί καταστάσεις από το δεξί άκρο με πολύ καλή τεχνική και σέντρες ακριβείας ήταν κάτι που έλειψε πολύ. Όπως και η αποφασιστικότητά του στις επεμβάσεις του.
Όπως και οι πολύ καλές και καίριες τοποθετήσεις που είχε πάντα μέσα στο γήπεδο, παίζοντας ορισμένες φορές στο κέντρο της άμυνας ή ως αμυντικό χαφ. Ενας τέτοιος παίκτης έλειψε πολύ, κακά τα ψέματα, και από την Εθνική.
Ο καλός Πατσατζόγλου είναι κέρδος για τον Ολυμπιακό και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η μοίρα χρωστάει πάρα πολλά σε αυτό το παιδί κι ελπίζω η είσοδος στον καινούριο χρόνο να τον βρει δυνατό και γερό όσο ποτέ άλλοτε. Δεν υπάρχει πιο σκληρό πράγμα για έναν οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή να μην μπορεί ν’ αγγίξει μπάλα. Ο «Πάτσα» πιστεύω πως από τη νέα χρονιά θα είναι και δυνατός και έτοιμος να προσφέρει. Κι ίσως από την επόμενη σεζόν, αν πάρει ματς στα πόδια του και είναι πάνω απ’ όλα γερός, θα πρέπει να τον υπολογίζουμε και ως μια πολύ δυνατή «μεταγραφή».