Οσο περισσότερο ισχυροποιούνται οι σύλλογοι από τα τηλεοπτικά συμβόλαια και τους χορηγούς, τόσο περισσότερες κοκορομαχίες θα έχουν με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ. Στο Ηδη ανοιχτό μέτωπο με τη Σαρλερουά προστέθηκε ακόμα ένα για τη ΦΙΦΑ. Η κατάθεση αγωγής της Λιόν κατά της παγκόσμιας ομοσπονδίας, με αφορμή τον τραυματισμό του Αμπιντάλ σε φιλικό ματς με την εθνική Γαλλίας, ρίχνει λάδι στη φωτιά στην ήδη τεταμένη σχέση μεταξύ των συλλόγων της G14 και της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
Ο Ζεπ ΜπλΑτερ, στο παρασκήνιο της κλήρωσης των ομίλων για το Μουντιάλ που έγινε χθες το βράδυ στη Λειψία, δεν παρέλειψε να μιλήσει αρκετά σκληρά για αυτόν τον συνεχιζόμενο εκβιασμό των ομάδων προς τις ομοσπονδίες. Και έχει απόλυτο δίκιο. Οπως καλά έκανε και ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντηση με τους υπουργούς Αθλητισμού των σημαντικότερων ευρωπαϊκών χωρών. Ο λόγος; Το ότι ο Βρετανός υπουργός είχε προσκαλέσει και την ένωση των λιγκών, που συστάθηκε μόλις πριν από λίγο καιρό. «Η ΦΙΦΑ μιλάει μόνο με τις ομοσπονδίες και τα αρμόδια πολιτικά όργανα» ,είπε ο Μπλάτερ και παρ’ ότι η συμπάθειά μου στο πρόσωπό του -όποιοι παρακολουθείτε καιρό τα γραφόμενά μου- γνωρίζετε πως δεν είναι η μεγαλύτερη, σε αυτό το ζήτημα του βγάζω το καπέλο!
ΣαφΩΣ οι ομΑδεΣ έχουν ένα δίκιο όποτε τραυματίζεται κάποιος παίκτης και μένει καιρό εκτός δράσης. Ναι, σε μία τέτοια περίπτωση να υπάρχει μία πρόβλεψη να πληρωθούν οι μισθοί του ή μία αποζημίωση από την ομοσπονδία. Αλλά η γενικότερη συμπεριφορά και αντιμετώπιση της G14 στο πρόβλημα αυτό είναι εκβιαστική. Αυτή η απαίτηση να πληρώνουν οι ομοσπονδίες τα χρήματα των συμβολαίων των σταρ όταν είναι σε ένα Μουντιάλ ή σε κάποια μεγάλη διοργάνωση με την εθνική τους ομάδα δεν έχει βάση. Γιατί άντε να δεχτούμε πως η αγγλική, η γερμανική ή η γαλλική ομοσπονδία έχουν τους πόρους και τους χορηγούς να καλύψουν κάτι ανάλογο.
Οι αφρικανικΕΣ χΩρεΣ πώς θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν; Πώς θα μπορέσει η Ανγκόλα, για παράδειγμα, να αντέξει το βάρος του συμβολαίου του Μαντόρας; Η Σενεγάλη του Ντιούφ ή το Καμερούν του Ετό; Αλλά ακόμη και στη Λατινική Αμερική είναι κανείς βέβαιος πως η αργεντίνικη ομοσπονδία αντέχει το βάρος των συμβολαίων του Κρέσπο, του Ρικέλμε, του Βερόν και του Αγιάλα για όσο διάστημα απασχολούνται με την εθνική;
ΑΣ εΙμαστε ρεαλιστΕΣ. Σε έναν κόσμο που οι μεγάλοι σύλλογοι όλο και πιο πολύ παίρνουν με τα τηλεοπτικά συμβόλαια και με τη διόγκωση των απολαβών από τους χορηγούς αστρονομικά ποσά, καθιστώντας τη θέση τους πανίσχυρη, θα έχουμε όλο και περισσότερες κοκορομαχίες με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ... Ηδη γίνεται η πρώτη μάχη με την αφρικανική ομοσπονδία για το ζήτημα του χρόνου διεξαγωγής του επόμενου Κόπα Αφρικα το 2008. Οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι επιθυμούν διακαώς να γίνεται τον Ιούνιο, όταν είναι σε εξέλιξη το Euro και λίγο πριν από το Κόπα Αμέρικα.
Οι ΑφρικανοΙ αντιδρούν και επιμένουν πως ο Φλεβάρης είναι πάντα η καλύτερη λύση κλιματολογικά. Και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο! Πότε όμως θα καταλάβουν οι ευρωπαϊκές ομάδες πως όταν αγοράζεις έναν Αφρικανό, ανάμεσα στα πολλά συν που έχει, υπάρχουν και τα όποια πλην που αφορούν τέτοιες παραμέτρους; Και φυσικά θα ήταν το ίδιο όνομα αυτοί που αγοράζουν αν δεν είχαν διακριθεί με την εθνική τους ομάδα;
Αλλωστε η κόντρα των ομάδων σχετικά με τη συμμετοχή των σταρ τους στις εθνικές ομάδες είναι φαρισαϊκή συμπεριφορά. Γιατί ποιο είναι το πρώτο πράγμα που ρωτάνε πριν αγοράσουν έναν νέο παίκτη; Μήπως οι συμμετοχές του στην εθνική; Μήπως επίσης οι μετοχές ενός παίκτη είναι πολύ πιο ανεβασμένες όταν μετέχει ανελλιπώς στις εκδηλώσεις της εθνικής του ομάδας; Και στο κάτω κάτω της γραφής, θα στοίχιζαν ποτέ τόσα λεφτά ο Ντιούφ, ο Ετό, ο Ντιάο, ο Πάπα Μπούμπα Ντιόπ, ο Ντζεμπά Ντζεμπά αν δεν έκαναν αυτές τις εμφανίσεις στο Μουντιάλ; Πώς θα έκαναν όνομα ο Νέντβεντ, ο Πομπόρσκι, ο Μπάιμπλ, αν η Τσεχία στο Euro το 1996 δεν έκανε την πορεία έως τον τελικό;
ΕΙναι ΕναΣ πΟλεμοΣ χωρίς οίκτο. Αλλά ταυτόχρονα η προστασία των εθνικών ομοσπονδιών και των εθνικών ομάδων οφείλουμε να είναι η προτεραιότητα. Γιατί εθνικό ποδόσφαιρο είναι ΜΟΝΟ η εθνική ομάδα. Τα υπόλοιπα είναι ζητήματα καθαρών ανώνυμων εταιρειών!