FC: Ή θα γίνουν «άντρες» φέτος, ή θα μείνουν για πάντα «παιδιά»

Μια πολύ μεγάλη αλήθεια, είναι το «ο Ομπράντοβιτς, ξέρει».

Μια πολύ μεγάλη ασέβεια, είναι το «ξέρει ο Ομπράντοβιτς;»

Κι αυτό δεν είναι κάτι που αφορά μόνο στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά στο σύνολο των ανθρώπων, ανεξάρτητα από χρώμα κασκόλ, οι οποίοι σκαμπάζουν έστω και λίγο από αυτό το άθλημα που παίζεται με τα χέρια και δεν σκάνε στα γήπεδα μπάσκετ μόνο στα ντέρμπι για φωνάζουν «εεεε! οφσάιντ» στους αιφνιδιασμούς.

Από το τέλος του καλοκαιριού, όλοι οι εν δυνάμει ή wannabe προπονητές, αναρωτήθηκαν αν ο Παναθηναϊκός μετά τη φυγή του Σπανούλη και του Γιασικεβίτσιους, χρειάζεται ακόμα ένα «ασσόδυο». Και αποφάνθηκαν μόνοι τους ότι χρειάζεται, διότι ο Διαμαντίδης 30άρησε και δεν αντέχει να παίζει 35 και 40 λεπτά ολόκληρη τη χρονιά, διότι ο Τέπιτς είναι «γατί» κι ο Καλάθης έχει ακόμα τη νοοτροπία του «κολλεγιόπαιδου».

Βρήκαν μάλιστα και τη λύση: να βάλει ο «Ζοτς» νερό στο κρασί του και να πάρει πίσω τον άσωτο «Σάρας», τον ίδιο «Σάρας» που έκανε καψώνια στον προπονητή και την ομάδα ολόκληρη την περσινή χρονιά με τα καμώματά του, ή να πάρει τον Βούγιανιτς που τον είχε και παλιότερα ή τον Μπετσίροβιτς που είχε και παλιότερα, κάποιον τέλος πάντων που θα έμπαινε αμέσως στο κλίμα και τα «θέλω» της ομάδας, λόγω παλιότερης προϋπηρεσίας.

Ο Ομπράντοβιτς, όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν, τόνιζε με κάθε επισημότητα ότι δεν χρειαζόταν άλλον παίκτη. Το είπε πριν ξεκινήσουν οι επίσημες υποχρεώσεις, το είπε μετά τις πρώτες νίκες, το επανέλαβε μετά την πρώτη ήττα στη Λουμπλιάνα. Όχι φυσικά επειδή το μπάτζετ των Γιαννακόπουλων δεν αντέχει να σηκώσει ένα ακόμα συμβόλαιο - ο ίδιος ο Θανάσης προχθές είπε πως ότι ζητήσει ο κόουτς, εκείνοι θα το κάνουν πράξη την επόμενη στιγμή - αλλά επειδή έκρινε πως ήρθε η ώρα τα «παιδιά» να γίνουν «άντρες».

Και μόνο με την αίσθηση ότι δεν υπάρχει άλλος να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά και πρέπει να το κάνουμε εμείς, ο Καλάθης και ο Τέπιτς θα μπορέσουν φέτος να γίνουν «άντρες» - ειδάλλως θα μείνουν «παιδιά» για μια ζωή.

Αυτή τη στιγμή στον «άσσο», μπορούν να παίξουν στον Παναθηναϊκό ο Διαμαντίδης και ο Καλάθης (οι δυο κλασσικοί play - makers της ομάδας), ο Τέπιτς και αν χρειαστεί και ο Νίκολας. Μετά το ματς με την Ολίμπια, φάνηκε σε πολλούς ότι ο Τέπιτς και ο Καλάθης είναι μόνο «γεμίσματα»: να παίζουν στα δύσκολα παιχνίδια μάξιμουμ 2,3 ή 5 λεπτά, να δίνουν μια ανάσα όλη κι όλη στον Διαμαντίδη, να κάνουν κανένα φάουλ, να παίζουν μια - δυο άμυνες και τέλος.

Ο Ομπράντοβιτς έκανε ιδιαίτερη αναφορά σ’ αυτούς, τους τσίγκλησε, τους πρόσβαλε, τους έφερε προ των ευθυνών τους, μίλησε στον μπασκετικό τους εγωισμό - πείτε το όπως θέλετε. Αποτέλεσμα: λίγες μέρες μετά ο Τέπιτς έβαλε στην Α1 καμιά 25ριά πόντους και το βράδυ της Πέμπτης ο Καλάθης ήταν ένας απ’ τους βασικούς λόγους που ο Παναθηναϊκός διέλυσε την Εφές.

Είναι τόσο «γάτος» ο Ομπράντοβιτς, που εμένα μου έδωσε την αίσθηση ότι προτίμησε να ρισκάρει να χάσει - και τελικά έχασε - από τους Σλοβένους, προκειμένου να «κερδίσει» δυο παίκτες. Ή έναν απ’ τους δυο, όποιον έχει το τσαγανό να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο.

Να τους αφήσει, Τέπιτς και Καλάθη σε όλο ή το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού με την Ολίμπια Λουμπλιάνας στον πάγκο, να βλέπουν τον Διαμαντίδη να παίζει ακόμα και κατάκοπος, σαν να τους λέει «δε ντρέπεστε ρε που δεν είστε άξιοι να τον αντικαταστήσετε επάξια;» Να τους απαξιώσει σε ένα παιχνίδι για να τους κάνει να θυμώσουν και να ξυπνήσουν. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι τα κατάφερε. Αλλά πλήρης επιβεβαίωση ή διάψευση θα έρθει τους επόμενους μήνες.

Ο Τέπιτς στην τρελή πορεία της Σερβίας στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, ήταν λίγο - πολύ απών. Ξεκινούσε στην πεντάδα συνήθως, αλλά όταν έκαιγε η μπάλα ήταν στον πάγκο με μια πετσέτα στον ώμο και έβλεπε τον Τεόντοσιτς να κάνει παπάδες. Ο Καλάθης πέταγε στα φιλικά εκείνα της απόλυτης ηδονής και υπέρμετρης αισιοδοξίας, αλλά από την κλωτσοπατινάδα με τους Σέρβους και μετά, στα επίσημα παιχνίδια, ήταν άφαντος.

Αυτή η χρονιά, αυτή η χρονική συγκυρία, είναι η ευκαιρία της ζωής τους. Όχι επειδή «δεν υπάρχουν άλλοι» στο ρόστερ, αλλά επειδή ο προπονητής τους, επέλεξε να κάνει τη δουλειά του μ’ αυτούς. Διαφορετικά, ένα καλό συμβόλαιο θα βρίσκουν από δω και πέρα στην υπόλοιπη καριέρα τους, στην Ευρώπη ο Μιλένκο και στην Αμερική ο Νικ, αλλά πραγματικά σημαντικοί παίκτες, δύσκολα θα γίνουν. Κι αν δεν τα καταφέρει να τους κάνει ο Ομπράντοβιτς, μάλλον δεν θα τα καταφέρει κανένας.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr