Καταραμένε Κώστα Κατσουράνη!

Ξεσκίστε τον! Πέστε πάνω του να τον «φάτε», βάλτε του την ταμπέλα του πρώην ποδοσφαιριστή, του περιπατητή και του ανθρώπου που «δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό». Ρίξτε όσες κατάρες θέλετε για αυτόν που «μια φορά τον πέρασε ο Καμαρά και ο Ατρόμητος έκανε ευκαιρία» (σ.σ. το σχεδόν αλάνθαστο, όμως, παιχνίδι του δεν το θυμόμαστε…). Μόδα είναι, άλλωστε, και θα περάσει…
Το σημερινό κείμενο το γράφω διότι αν με εξοργίζει κάτι είναι ο μηδενισμός και η εμπάθεια που ξεφεύγει από τα όρια κριτικής και της άποψης, η οποία ήταν, είναι και θα είναι σεβαστή. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, βλέπω να γίνεται με τον Κώστα Κατσουράνη. Η κριτική για το αν παίζει καλά ή όχι, έχει δώσει τη θέση της στον «κανιβαλισμό», στην απαξίωση και την ισοπέδωση και ξαφνικά ο Ελληνας άσος δεν μπορεί να παίζει στον Παναθηναϊκό, μια και η ποιότητά του και τα πνευμόνια του δεν το επιτρέπουν.

Να ξεκαθαρίσω, κατ’ αρχάς, τη γνώμη μου. Ο Κατσουράνης είναι ένας ποδοσφαιριστής εξαιρετικά πολύτιμος για τον Παναθηναϊκό, έχει ποιότητα και κυρίως εξυπνάδα που λίγοι Ελληνες διαθέτουν, αλλά και κουσούρια. Ένα απ’ αυτά είναι ότι δεν αποτελεί το «τρεχαντήρι» του κέντρου (να σας πω την αλήθεια δεν θυμάμαι τα τελευταία χρόνια να το έκανε αυτό). Δεν έχει τις απαιτούμενες αντοχές για να το κάνει. Τέτοια «ελλατώματα», όμως, μπορεί να τα «σβήνει» κυρίως λόγω του μυαλού του, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν άλλοι ποδοσφαιριστές. Εν ολίγοις, λοιπόν, συμφωνώ με την άποψη ότι σε αρκετά παιχνίδια φέτος ο Κατσουράνης δεν είναι καλός, αλλά διαφωνώ με τη θέση κάποιων του στυλ «Ποιος Κατσουράνης μωρέ;»

Τα φετινά πολύ καλά παιχνίδια του Κατσουράνη ήταν στην Κρήτη με τον Εργοτέλη (ένα γκολ, τρεις ασίστ), στο ΟΑΚΑ με τον Πανιώνιο (ένα γκολ), αλλά και κόντρα στον ΠΑΟΚ, στο Καζάν σαν κεντρικός αμυντικός, αλλά και στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο, επίσης, σαν σέντερ μπακ. Τα χειρότερα του ήταν αυτό με τον Ολυμπιακό και με την Ξάνθη στην πρεμιέρα. Εχει κάνει, φυσικά, και κάποια μέτρια ματς, όπως όλη η ομάδα του ΠΑΟ φέτος. Από πού προκύπτει, λοιπόν, ότι ο Κατσουράνης είναι η μεγαλύτερη κατάρα του «τριφυλλιού», δεν μπορώ να καταλάβω. Από πού προκύπτει ότι όλοι στον Παναθηναϊκό ασχολούνται με το πώς θα βρουν θέση στον ποδοσφαιριστή και όχι με τα προβλήματα της ομάδας, επίσης, δεν το καταλαβαίνω…

Ξαναγράφω, λοιπόν, το εξής. Η κριτική είναι καλή και πρέπει να γίνεται. Κανένας δεν «σταυρώθηκε», επειδή, δέχθηκε κριτική. Ο «κανιβαλισμός», να μας λείπει…

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: dionisis_d@hotmail.com