Το μεγάλο «δέσιμο» που έχει με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού παραδέχθηκε ο Τζιμπρίλ Σισέ σε συνέντευξή του σε γαλλική εφημερίδα. «Έγινα σύνθημα», υποστήριξε ο επιθετικός του «τριφυλλιού» δηλώνοντας πως για χάρη τους αρνήθηκε προτάσεις που είχε από ομάδες του εξωτερικού.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του στην εφημερίδα: "France Soir"
Για τον Παναθηναϊκό:
"Μου αρέσει πραγματικά να παίζω μπάλα στην Ελλάδα. Σε κάθε ματς αγωνίζομαι μπροστά σε 40.000 οπαδούς που βρίσκονται σε έκσταση. Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για τους Έλληνες, όπως και το μπάσκετ. Πολλοί πλέον έχουν πρόβλημα να βρουν δουλειά αλλά βρίσκουν καταφύγιο στο ποδόσφαιρο. Εγώ είμαι σαν αυτούς. Ένας φωνακλάς και ποτέ ικανοποιημένος. Έγινα σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Παναθηναϊκού και αποφάσισα να μείνω στην ομάδα παρά τις προτάσεις που είχα. Και αυτό φαίνεται πως ζέστανε τις καρδιές τους για εμένα"
Για την οικονομική κατάσταση στην χώρα:
"Κρίση; Εμείς οι παίκτες δεν έχουμε επηρεαστεί και ούτε οι ομάδες. Περπατώντας βεβαίως στο δρόμο είναι εύκολο να αντιληφθείς ότι οι ''κανονικοί άνθρωποι'' έχουν επηρεαστεί. Αλλά τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα όσο τα ακούμε. Το ποδόσφαιρο έχει επηρεαστεί λιγότερο γιατί οι πρόεδροι είναι πλούσιοι άνθρωποι και δεν έχουν άμεσα προβλήματα μέχρι τώρα"
Για τη ζωή στην Ελλάδα:
"Η Ελλάδα μοιάζει και με παράδεισο και με κόλαση! Οι συνθήκες εργασίας και οι μισθοί είναι καλοί. Υπάρχουν όμως κίνδυνοι. Οι συνθήκες είναι τέτοιες που εύκολα μπορεί να σε κάνουν να ξεχάσεις τη βασική σου προτεραιότητα που είναι να παίξεις ποδόσφαιρο. Είναι Οκτώβριος και έχει 25 βαθμούς θερμοκρασία. Υπάρχουν πολύ ωραία καφέ, μπαρ και μέρη να διασκεδάσεις παντού.
Πρέπει να προσέξεις πολύ για να παραμείνεις συγκεντρωμένος. Είναι επικίνδυνο αν δεν είσαι δυνατός. Αλλά εγώ εδώ δεν ήρθα ούτε για βόλτες ούτε για φιγούρα. Εγώ είμαι μαχητής. Σιχαίνομαι την ήττα αλλά λατρεύω να με αγαπάνε. Εχω κάνει ωραία πράγματα εδώ, έχω περάσει καλά και έχω δώσει καλές ιδέες και στον Ζαν Αλέν (Μπουμσόνγκ) και στον Σίντνεϊ (Γκοβού). Εξαιτίας της δικής μου επιτυχίας ήρθαν και αυτοί στην Ελλάδα"
Για την πορεία του Τριφυλλιού στο Τσάμπιονς Λιγκ:
"Ξεκινήσαμε άσχημα αλλά θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Γνωρίζω ότι για να επιστρέψω στην Εθνική θα πρέπει να σκοράρω στη διοργάνωση"
Για το μέλλον του στην Εθνική Γαλλίας:
"Την περασμένη χρονιά κανείς δεν περιμένει να είμαι μέλος της Εθνικής Γαλλίας κι, όμως, έπαιξα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Έκανα αυτό που έπρεπε στον αγωνιστικό χώρο και ο ομοσπονδιακός τεχνικός δεν μπορούσε να κλείσει τα μάτια του σ' έναν παίκτη που σκόραρε κάθε αγωνιστική. Αυτό θα πρέπει να ξανακάνω αυτή την σαιζόν, γιατί θέλω να ξαναπαίξω στην Εθνική ομάδα. Αυτή είναι η νο1 φιλοδοξία μου.
Παρακολούθησα τις κλήσεις του Λοράν Μπλαν στην τηλεόραση και απογοητεύτηκα όταν είδα ότι δεν ήμουν μέσα. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός είπε ότι ήθελε νέο αίμα, οπότε εγώ θα πρέπει να κάνω υπομονή. Αλλά εάν κάνω μία καλή χρονιά όπως την περυσινή, ελπίζω ότι θα έχω την ευκαιρία μου. Αυτή που δεν είχα ποτέ στην Εθνική Γαλλίας. Μετράω 40 κλήσεις, αλλά μόλις 8 ή 9 φορές ήμουν βασικός (9 τέρματα). Και ξέρω ότι μπορώ να τα πάω καλά.
Ο ανταγωνισμός; Είναι όλοι τους πολύ καλοί επιθετικοί που μπορούν να κρίνουν ένα παιχνίδι, αλλά κι εγώ μπορώ να τα πάω το ίδιο καλά με αυτούς που έχουν κληθεί. Στην ομάδα μου έχω ξεκινήσει καλά. Αν συνεχίσω έτσι, δε θα μπορούν με αγνοούν για πάντα"
Για τα όσα συνέβησαν στην Εθνική Γαλλίας στο Μουντιάλ:
"Η επιθυμία μου είναι να γυρίσω γρήγορα σελίδα σε αυτό. Αλλά είναι κάτι που με πίκρανε. Δούλεψα σκληρά για τρία χρόνια προκειμένου να επιστρέψω στην Εθνική. Το να τελειώσει έτσι, λοιπόν, όλο αυτό, είναι σκληρό. Είναι μία μαύρη σελίδα στην καριέρα μου και θα πρέπει να το ξεχάσω.
Έχω τύψεις κάθε φορά που σκέπτομαι την υπόθεση του πούλμαν. Θα μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει όλο αυτό πολύ εύκολα. Όταν, όμως, τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους είναι πολύ δύσκολο να τα σταματήσεις. Το λάθος είναι συλλογικό. Όποιος δεν ήθελε να το κάνει δεν είχε παρά να καταθέσει τις αντιρρήσεις του στο τραπέζι και να βγει από το πούλμαν. Όμως, κανένας δεν το έκανε... Είναι κάτι που έχει μείνει μέσα μου. Ανήκει, όμως, στο παρελθόν. Θα πρέπει να το ξεπεράσουμε.
Είναι αλήθεια ότι είχα μία συζήτηση με τον Ντομενέκ μετά την απεργία. Μετά την συνάντηση, ήθελε να φύγει. Βρεθήκαμε και τα είπαμε. Στεναχωρήθηκα που τον είδα έτσι. Είπαν ότι ήμουν εγώ που τον έκανα να αλλάξει γνώμη και τον έπεισα να μείνει. Δεν το πιστεύω. Πέρα απ' όλα έχει την αξιοπρέπεια του και την τιμή του και ήθελε να φύγει με μία καλή εικόνα. Μαζί του είχα και καλές και κακές στιγμές, αλλά τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Ο αδερφός του ήταν ο πρώτος μου προπονητής στην Αρλ όταν πρωτοέπαιξα ποδόσφαιρο σε ηλικία 8-9 ετών"