Δεν είναι η νίκη που άλλαξε το κλίμα, αλλά γενικότερα έχει διαφοροποιηθεί η ψυχολογία των «Ενωσιτών» ακόμα και πριν το ματς με τον Άρη. Ο Μανόλο Χιμένεθ, με τις καινοτομίες του στις προπονήσεις, στον τρόπο συμπεριφοράς, στο πόσο πίστεψε στους ποδοσφαιριστές, στο ότι τους πίστωσε όλο το μερίδιο του θριάμβου στο «Κλεάνθης Βικελίδης», έδωσε έναν άλλον αέρα. Φρεσκάδα μετά τη… μούχλα που είχε κατακλύσει τα αποδυτήρια της ΑΕΚ με τον προηγούμενο προπονητή, που άρχισε με το… αριστερό την καριέρα του στην Κύπρο.
Μετά τα θλιβερά ρεκόρ, ήρθε η ώρα να μπορέσει η ΑΕΚ να σηκώσει κεφάλι. Να μην ξαναδώσει το δικαίωμα σε μικρομεσαίους να της κάνουν χαβαλέ, όπως της έκαναν τους 22 προηγούμενους μήνες. Τα αρνητικά ρεκόρ που καταγράφηκαν, σε ό,τι αφορά τις νίκες και το πόσα γκολ μπορούσε να βάζει η «Ένωση» εκτός έδρας, δεν είχαν προηγούμενο και ελπίζω να μην επαναληφθούν ποτέ.
Προκαλεί απορία πως ακόμα και παίκτες που ήρθαν με τον Σερβοέλληνα τεχνικό, ποτέ δεν έβγαλαν τέτοια εικόνα όσο ήταν εκείνος στον πάγκο, ανάλογη με αυτήν στο ματς με τον Άρη. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Όπως δεν θα είναι τυχαίο ότι σε αυτή την ομάδα θα πάρουν όλοι τις ευκαιρίες τους και θα παίζουν, εφόσον το αξίζουν, όπως κι αν λέγονται. Ο Χιμένεθ δεν θέλησε να θριαμβολογήσει, αλλά επιμένει πως πρέπει να μείνει χαμηλά η μπάλα και να γίνει δουλειά. Δουλειά με πλάνο μέσα στο γήπεδο και όχι ό,τι κατέβει στου καθενός το κεφάλι.
Ορισμένοι «χαλάστηκαν» με τον τίτλο στο κυριακάτικο κομμάτι. Προσωπικά, χρησιμοποίησα την ατάκα που είπε όταν ανακοίνωνε την παραίτηση του ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Σταύρο Αδαμίδη. Άλλωστε, ακόμα κι αυτήν την ατάκα να μην είχε χρησιμοποιήσει , οι αριθμοί που έχουν καταγραφεί από όλον τον Τύπο για τους 22 προηγούμενους μήνες, αναδεικνύουν τη λαίλαπα που πέρασε. Αυτοί που ακόμα είναι «θιασώτες» του και επέμεναν ότι η ΑΕΚ θα κατέρρεε αν έφευγε ο Σερβοέλληνας, για την ώρα είναι… κρυμμένοι. Ελπίζω πως η απόδοση της «Ένωσης» από εδώ και μπρος δεν θα τους επιτρέψει να εκδηλωθούν ποτέ ξανά.