Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υποβιβάστηκε το 1974, στην έκτη σεζόν μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η Αστον Βίλα είχε την ίδια κατάληξη την έκτη σεζόν μετά τη δική της στιγμή θριάμβου, την κατάκτηση του Κυπέλλου Ευρώπης το 1982. Ακούγεται μακάβριο, αλλά στην έκτη σεζόν μετά την επική ανατροπή της Πόλης, σε εκείνον τον τελικό με τη Μίλαν το 2005, η Λίβερπουλ μπορεί να έχει την ίδια τύχη, αν της αφαιρεθούν οι εννέα βαθμοί από τη βαθμολογία σε μια χρονιά που κάνει το χειρότερο ξεκίνημά της από το 1953.
Μια σεζόν, δηλαδή, που στο τέλος της είχε υποβιβαστεί!
Τώρα, για να γίνουμε πιο ρεαλιστές, οι πιθανότητες να αφαιρεθούν βαθμοί από τη Λίβερπουλ είναι μάλλον ελάχιστες. Οχι γιατί «ο υπέροχος κόσμος της» απαιτεί λύση, ούτε επειδή θα μαζευτούν οι οπαδοί μαζί με τον δήμαρχο και τους βουλευτές και θα αποκλείσουν τους δρόμους. Οι νόμοι σε αυτή την περίεργη χώρα, στην οποία οδηγούν ακόμη ανάποδα, εφαρμόζονται ακόμα κι αν αφορούν ομάδες με ιστορία και επιτυχίες ή ακόμα κι αν μιλάμε για ανθρώπους υπεράνω υποψίας, όπως τον διάσημο συγγραφέα Τζέφρεϊ Αρτσερ, υπουργό κάποτε επί Μάργκαρετ Θάτσερ, ο οποίος φυλακίστηκε για φοροδιαφυγή. Τα παραδείγματα είναι άπειρα και απλώς υπενθυμίζουν σε όλους πως ο νόμος δεν ψηφίζεται στη βουλή για να εξαρτάται μετά η εφαρμογή του από τα κέφια των δικαστών, ούτε η κυβέρνηση φροντίζει να ράβει και να ξηλώνει ό,τι έχει η ίδια ψηφίσει, προκειμένου να μη στενοχωρήσει τους ψηφοφόρους.
Η Λίβερπουλ, λοιπόν, πιθανότατα θα τη γλιτώσει επειδή οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες θα πρέπει να πείσουν το δικαστήριο πως οι ίδιοι είχαν πάντα τον έλεγχο των μετοχών που η τράπεζα έχει ενεχυριάσει. Αρα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα δύο μέλη του διοικητικού συμβουλίου που ουσιαστικά εκτελούν χρέη εντολοδόχων της RBS. Φυσικά δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό, διότι παγκοσμίως μια τράπεζα που ενεχυριάζει μετοχές βάζει ανθρώπους της να ελέγχουν τις αποφάσεις, οπότε το πιο φυσικό είναι να αποδειχτεί νομότυπη η διαδικασία της μεταβίβασης στους νέους ιδιοκτήτες. Η τράπεζα, αν δεν γίνει δεκτή η δική της παρέμβαση, κινδυνεύει να χάσει όλο το ποσό του δανείου, η Λίβερπουλ να βρεθεί με τους Αμερικανούς στον σβέρκο και να χάσει και εννέα πόντους στη βαθμολογία και φυσικά απ' όλο αυτόν τον χαμό δεν υπάρχει κερδισμένος.
Η χθεσινή απόφαση του δικαστηρίου για προσωρινή διαταγή αναστολής οποιασδήποτε κίνησης από τους Χικς και Τζίλετ για αλλαγή μελών του διοικητικού συμβουλίου ουσιαστικά δίνει χαρμόσυνο μήνυμα στους οπαδούς της Λίβερπουλ. Φυσικά δεν απαλλάσσονται αμέσως από τον εφιάλτη που βλέπουν αμήχανοι να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους από το 2007, χρονιά που έφυγε από τα χέρια μιας παραδοσιακής οικογένειας της πόλης η ιδιοκτησία. Ωστόσο, το πρόβλημα δεν λύνεται με την απόφαση του δικαστηρίου, ούτε με τη μεταβίβαση, αλλά με γενναίες αποφάσεις, οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν στη συνέχεια. Και φυσικά με την υπενθύμιση σχετικά και με τους νέους ιδιοκτήτες πως ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός.
Tο άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύτηκε στο φυλλο της Sportday στις 12/10/2010