«Κάτοχος ενός σπάνιου ρεκόρ σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η ανδρική ομάδα πόλο του Ολυμπιακού. Τόσο σπάνιο ώστε, ενδεχομένως, ο Θρύλος είναι το μοναδικό σωματείο στον πλανήτη, σε όλα τα ομαδικά σπορ, που έχει καταφέρει το λεγόμενο «πόκερ», δηλαδή την κατάκτηση τεσσάρων τίτλων την ίδια αγωνιστική περίοδο!
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Αυτό συνέβη το 2002, όταν οι παικταράδες του Ζόλταν Κάσας άφησαν... «συντρίμμια» από όπου και αν πέρασαν. Υπό τις οδηγίες του Μαγυάρου τεχνικού ο Ολυμπιακός κατάκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, το νταμπλ στην Ελλάδα και το ευρωπαϊκό Καπ! Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν λοιπόν και τους τέσσερις τίτλους που διεκδίκησαν σε μια χρονιά, επίτευγμα μοναδικό μέχρι σήμερα, τουλάχιστον για τα ευρωπαϊκά δεδομένα».
Αν μπει κάποιος στην ιστοσελίδα του Ολυμπιακού, θα δει ότι με αυτό το κείμενο ξεκινάει η ιστορία της ομάδας πόλο. Κι όμως, το τμήμα με τα 24 Πρωταθλήματα, τα 13 Κύπελλα και τα 2 Σούπερ Καπ Ελλάδας, το τμήμα με το 1 Πρωτάθλημα Ευρώπης και το 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης, κινδυνεύει να… βουλιάξει αύτανδρο. Κι αυτό γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι ασυνεπείς στις πράξεις τους. Το να δίνεις υποσχέσεις και να μοιράζεις λεφτά στα λόγια είναι εύκολο. Όταν, όμως, έρχεται η ώρα των αποδείξεων και δεν μπορείς να ανταποκριθείς, τότε είσαι αφερέγγυος. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο…
Σε ένα ανάλογο άρθρο στις 14 Σεπτεμβρίου για τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, είχα γράψει ότι συγκριτικά με τα χρήματα για ποδόσφαιρο και μπάσκετ, τα τμήματα του Ερασιτέχνη χρειάζονται πολύ λιγότερα όχι μόνο για να επιβιώσουν, αλλά και να πρωταγωνιστήσουν εντός, αλλά και εκτός συνόρων. Κι όμως, όπως στους «πράσινους», έτσι και στους «ερυθρόλευκους», φαίνεται ότι δεν υπάρχει ούτε ένας που να βάλει το χέρι στην τσέπη για να σωθεί ένα τμήμα, που μετά το ποδόσφαιρο, έχει δώσει τους περισσότερους τίτλους στον σύλλογο. Ένα τμήμα με συνεχείς και εξαιρετικές πορείες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ένα τμήμα για το οποίο όλοι οι φίλαθλοι της ομάδας είναι περήφανοι. Τις προάλλες, υπήρχε συνάντηση Συγγελίδη-Μαρινάκη για να βρεθεί λύση. Τι έγινε; Προφανώς τίποτε, όπως φάνηκε από τα τελευταία γεγονότα.
Στη χθεσινή συνάντηση του Γιάννη Συγγελίδη με τους Νίκο Δεληγιάννη και Αντώνη Βλοντάκη, ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη είχε το θράσος, γιατί περί θράσους πρόκειται) αφενός να ζητήσει από τους παίκτες να του καταθέσουν αυτοί κάποια πρόταση, αφετέρου να τους προτείνει μείωση κατά 60% στα οφειλόμενα, αλλά και επαναδιαπραγμάτευση των όρων στα συμφωνητικά που υπέγραψαν για την νέα χρονιά. Και φυσικά οι παίκτες τού επέστρεψαν την πρόταση πίσω χαρακτηρίζοντας την απαράδεκτη. Όσο καλή διάθεση και να είχαν, όταν τους ζητάς τα παραπάνω, δεν μπορεί να περιμένεις θετική απάντηση.
Όταν το καλοκαίρι, ο πρώην αρχηγός και σημαία της ομάδας, Θοδωρής Χατζηθεοδώρου αντέδρασε σε αυτά που του πρότειναν και εν τέλει με τη στάση τους κατάφεραν να τον διώξουν, ο ίδιος λοιδορήθηκε από κάποιους για την απόφαση να αποχωρήσει, με την διοίκηση, μάλιστα, να βγάζει ανακοίνωση ευχαριστώντας τους παίκτες που δέχθηκαν την μείωση στις αποδοχές τους και κατακρίνοντας την αδιάλλακτη στάση του 34χρονου νυν περιφερειακού της Παρτιζάν. Πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρις», ο «Χάτζι» μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Όχι ότι θα γελάει κάτω από τα μουστάκια του για αυτά που συμβαίνουν στον σύλλογο, που έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του, αλλά όπως και να έχει, οι εξελίξεις τον δικαιώνουν. Αμφιβάλλει κανείς;