FC: Αγαπάς τον Νιόπλια; Απόδειξη!

Η ιστορία με την παραλίγο παραίτηση του Νίκου Νιόπλια, μπορεί να ερμηνευθεί όπως βολεύει τον καθέναν ή όπως το καταλαβαίνει. «Ήταν ειλικρινής», «έπαιξε θέατρο», «καλά έκανε και πήρε πίσω την παραίτηση», «βγήκε ανακόλουθος που ανακάλεσε», όλα ακούστηκαν, γράφτηκαν και σχολιάστηκαν. Στα δικά μου μάτια, το ξέσπασμα Νιόπλια ήταν 100% αυθεντικό, χωρίς ίχνος επιτήδευσης και υστεροβουλίας. Για μένα, ένας προπονητής είναι καλό να μας «θυμίζει» ότι είναι άνθρωπος, ότι έχει αδυναμίες, ότι αισθάνεται «μόνος», ότι έχει ανάγκη μια καλή κουβέντα στήριξης, μαζί με στοργή και «Προδέρμ» - περισσότερο μπορεί να ταυτιστεί μαζί του ο μέσος οπαδός, παρά με στριφνούς χαρακτήρες σαν τον Τεν Κάτε. Και - επίσης για μένα - ήταν για καλό όλο αυτό που έγινε, με το «Ανώτατο Σοβιέτ» της Παιανίας (Αντωνίου, Ησαΐας, Φρέιτας, Σισέ) να συνεδριάζει στο χορτάρι του «Παγκρήτιου» (με τον Τσάρο Πατέρα σε tele-conference) και όλοι μαζί να στηρίζουν και να μεταπείθουν τον προπονητή, ενώ ακόμα και ο Ανδρέας Βγενόπουλος επικοινώνησε μαζί του για να του εκφράσει τη στήριξή του. Δείχνει συσπείρωση όλο αυτό, δείχνει κοινή γραμμή και σύμπνοια απόψεων σε όλες τις βαθμίδες: διοίκηση, μετόχους, παίκτες, άμεσους συνεργάτες του Νίκου Νιόπλια.

Η παρουσία του Σισέ στο meeting και όχι του Καραγκούνη, του Ζιλμπέρτο ή του Κατσουράνη π.χ., εμένα μου δείχνει ποιος είναι ο φυσικός αρχηγός αυτή τη στιγμή στην ομάδα: ο Γάλλος και όχι λόγω «γαλλικής παροικίας», αλλά λόγω προσωπικότητας. Όχι λόγω κλίκας, αλλά επειδή το έχει κερδίσει με την παρουσία και την αποτελεσματικότητά του. Ο Γάλλος είναι αγαπητός στην εξέδρα όχι επειδή κάνει δημόσιες σχέσεις μαζί της, αλλά επειδή κάνει καλά τη δουλειά του. Και χαίρεται που σκοράρει και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία. Αν όλη η ομάδα λειτουργήσει σωστά και ο Σισέ δεν είναι σε καλή μέρα ή δεν έχει καλή διάθεση, γκολ πιθανότατα δεν θα μπει. Κι αν η ομάδα είναι μέτρια, φτάνει μια δική του, προσωπική ενέργεια για να σώσει την παρτίδα. Κακό να εξαρτάται τόσο πολύ μια ομάδα από έναν παίκτη, αλλά όσο ο Τζιμπρίλ είναι υγιής και ορεξάτος, το πράγμα θα προχωράει. Κι όσο προχωράει, μπορεί να βρεθούν κι άλλες λύσεις στο δρόμο. Ελπίζω μονάχα η παρουσία του στο meeting, να μην γίνει λόγος για να «στραβώσει» κάποιος συμπαίκτης, που επιθυμεί να παίζει πιο ενεργό και ηγετικό ρόλο στα πράγματα.

Αυτό που μένει τώρα, είναι να δείξουν οι παίκτες με έργα, αυτό που έδειξαν και στα λόγια: ότι θέλουν να παραμείνει ο Νιόπλιας, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να παίξουν και γι’ αυτόν, στο μπουκέτο δύσκολο παιχνιδιών που ακολουθεί, με ΠΑΟΚ εντός, ΑΕΚ «εκτός», Ολυμπιακό εντός και ενδιάμεσα Ρουμπίν Καζάν μέσα - έξω. Να τον βοηθήσουν εφόσον επιθυμούν να μείνει, είτε διότι τον θεωρούν καλό προπονητή, είτε επειδή τον θεωρούν «δικό τους άνθρωπο», είτε διότι θέλουν να αποφύγουν κανέναν προπονητή σαν τον Κούπερ, τον Πελεγκρίνι ή όποιον άλλον, με τον οποίο θα πρέπει να χτίσουν τη σχέση τους από το «μηδέν» κι ο οποίος μπορεί να είναι αυστηρός, ξινός, αγέλαστος ή άτεγκτος.

Όποιο κι αν είναι το κίνητρό τους, όπως πήγε το πράμα, στο δικό τους χέρι είναι πλέον η κατάσταση, χωρίς ελαφρυντικά και δικαιολογίες. Διότι ο Νικόλας Πατέρας στήριξε τον Νιόπλια - μετά από επιβλητική νίκη - αλλά δεν θα μπορεί να κάνει το ίδιο αν στραβώσουν κάποια απ’τα επερχόμενα παιχνίδια. Κι όταν λέω να «στραβώσουν», δεν εννοώ απαραίτητα το αποτέλεσμα, όσο την εμφάνιση. Διότι αν «κοιμηθεί ο Θεός» όπως πέρυσι με την ισοπαλία με την ΑΕΚ ή το διπλό του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ με μια ευκαιρία όλη κι όλη, ενώ ο Παναθηναϊκός είχε τρία δοκάρια κι άλλες 3-4 κλασσικές ευκαιρίες, εκεί δεν μπορείς να κατηγορήσεις τόσο τον προπονητή, όσο τον παπά που έκανε τον αγιασμό στην αρχή της χρονιάς...

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr