Civilization V: H κριτική μας

Εμ, έτσι είναι! «Όποιος μικρός το μάθαινε, μεγάλος δεν το άφηνε», λέει ο λαός και –ως συνήθως- δεν κάνει λάθος. Το πολυαναμενόμενο Civilization V είναι εδώ και εκτός από τις δυνατότητες του υπολογιστή σας, έρχεται να δοκιμάσει και τις αντοχές των ανθρώπων που αγαπάτε. Γιατί αυτοί δεν θα συνεχίζουν να σας αγαπούν μετά από ώρες ασταμάτητου gameplay. Σε πείσμα των στοιχείων ταυτότητας και του πιστοποιητικού γεννήσεως ''καιγόμαστε'' με τον άξιο συνεχιστή της μεγάλης σειράς strategy games.

Πολλοί από τους φίλους που θα τρέξουν να προμηθευτούν το Civilization V, όταν το 1991 κυκλοφορούσε το πρώτο παιχνίδι της σειράς, ίσως δεν υπήρχαν ούτε ως οντότητες, ούτε ως ιδέα στο μυαλό των γονιών τους. Για εμάς τους υπόλοιπους είναι η ευκαιρία για μια δεύτερη νιότη. Έτσι είναι φίλε μου. Μπορεί η midlife crisis να είναι ακόμη σχετικά μακριά, όμως οι άσπρες τρίχες στο κεφάλι ήρθαν για να μείνουν. Αντί για αυτοκίνητο κάμπριο και περίεργα κουρέματα, μπορούμε να το παίξουμε «τζόβενα» δείχνοντας στη νεολαία πως… το παίζουν!

Παίζει και γράφει ο Νικόλας Ακτύπης



Τα καλά νέα

Διαφορετικό σύστημα και λογική στις μάχες. Εξαιρετικά σχεδιασμένο interface που βοηθούν τον παίκτη να παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν γύρω του. Απίστευτη μουσική. Ποιο ορθολογικό τεχνολογικό δέντρο.

Τα κακά νέα

Έγιναν πολύ επιθετικοί οι γείτονες ή μου φαίνεται; Ίσως λίγο πιο βελτιωμένα γραφικά.

Τι άλλαξε

Εξάγωνα και μάχες

Οι μυημένοι στον κόσμο του Sid Meier θα νιώσουν άνετα από το πρώτο κλικ. Παρά τις αλλαγές, κάποια πράγματα διατηρούν την ίδια λογική. Για παράδειγμα, πλέον ο κόσμος χωρίζεται σε εξάγωνα, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε γύρο αλληλεπιδράς με περισσότερες μονάδες, τις οποίες δεν μπορείς να μαζεύεις σε ένα τετράγωνο, όπως παλιά. Στην αρχή μας κακοφάνηκε, αλλά μετά από λίγο το… πιάνεις. Η ωμή στρατιωτική δύναμη ανήκει στο παρελθόν. Τώρα πρέπει να απλώσεις σαν βεντάλια της μονάδες σου, διαλέγοντας σωστά σημεία και να έχεις στρατηγική. Μπορείς να χτυπήσεις από μακριά με μονάδες όπως οι τοξότες, οι καταπέλτες ή το πυροβολικό. Αν κάνεις όμως το λάθος να τις βάλεις πολύ κοντά στον εχθρό, αρκεί ένα μουσκέτο για να τα καταστρέψει.

Οι πόλεις-κράτη

Εκτός από τους τύπους που παραδοσιακά εδώ και χρόνια προσπαθούν να μας ανακόψουν το δρόμο προς την κατάκτηση του κόσμου, υπάρχουν πλέον και κάποιοι άλλοι, λίγο μικρότεροι. Μην κάνετε το λάθος να τους υποτιμήσετε. Κάθε πόλη-κράτος ειδικεύεται σε κάτι. Άλλη σε πολιτισμό, άλλη στα στρατιωτικά κ.ο.κ. Συμμαχήστε μαζί τους και θα σας δώσουν τα καλούδια τους, ακόμη και ψα ψηφίσουν υπέρ σας στον ΟΗΕ. Αν επιτεθείτε αλόγιστα, θα συμμαχήσουν μεταξύ τους και θα κινηθούν εναντίον σας. Προσοχή λοιπόν.

Μικρομάνατζμεντ

Τα πολλά παράπονα μέσα στο χρόνο σχετίζονταν με τις ατέλειωτες ώρες που έτρωγε κανείς στο city screen. Αν κάτι δεν πήγαινε καλά –σε υψηλό επίπεδο δυσκολίας- ήταν σχεδόν αδύνατο να αντιστρέψεις την κατάσταση. Τώρα όλα θυμίζουν τραπεζική διαφημιστική καμπάνια: Μαζεμένα και νοικοκυρεμένα. Όλα ελέγχονται και ρυθμίζονται απλά, ενώ υπάρχουν και συμβουλάτορες, έτοιμοι να σου προτείνουν όσα εσύ αδυνατείς να σκεφτείς (λέμε τώρα).

Η νίκη

Αν γουστάρεις να γεμίσεις τα χέρια σου με αίμα δεν χρειάζεται να καταστρέψεις κάθε πολιτισμό. Αρκεί οι αντίπαλοί σου να έχουν χάσει την πρωτεύουσά τους. Μπορείς να πάρεις νίκη μέσω διπλωματίας με τις εκλογές του ΟΗΕ (με εννιά ψήφους, οπότε φρόντισε να αφήσεις κανέναν άλλο μέχρι τις εκλογές). Η πολιτισμική επικράτηση έχει διαφοροποιηθεί, όπως και όλο το σύστημα με τα Civs. Για να την πετύχεις θα πρέπει να μείνεις μικρός, ενώ πάντα υπάρχει και η επικράτηση μέσω του διαστήματος.



Τα γραφικά είναι σαφώς βελτιωμένα, ιδιαίτερα οι σκηνές αλληλεπίδρασης με άλλους ηγέτες και τα animations, ίσως μετά από τόσα χρόνια θα μπορούσε να γίνει κάτι ακόμη καλύτερο. Πάντως, έτσι για να δώσουμε και ένα tip, αν έχετε προβλήματα με κολλήματα, να βάλετε σε minimum τα γραφικά των ηγετών και σε low το «fog of war».

Θα μπορούσαμε να γράφουμε επί ώρες, αλλά να είσαι στο pc και να μην το… παίζεις είναι αμαρτία. Καλό κάψιμο και θυμηθείτε: «if it makes you happy, it can’t be that bad»!