Πιστεύω πως ακόμα κι όσοι θεωρούσαν υπερβολική την αναφορά και το πόσο στάθηκα στη Ριζούπολη, σήμερα να κατάλαβαν την αξία του να παίζεις σε ένα γήπεδο, που το αισθάνονται ως έδρα οι παίκτες σου. Η ΑΕΚ πρόσφερε 45 λεπτά πολύ καλού ποδοσφαίρου. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τα 12 λεπτά από το 58’ μέχρι να σημειωθεί το δεύτερο γκολ κάνουμε μια καλή σούμα. Μετά τη διακοπή, η «Ένωση» άνοιξε νικηφόρα μια δύσκολη εβδομάδα που προϋποθέτει νίκες και στα επόμενα δύο ματς, για να βρίσκεται η ομάδα μέσα στους στόχους.
Του Κώστα Μιαούλη
Από το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό δύσκολα θα βρω κάποιον που υστέρησε. Ξεχωρίζω τις δύο « παλιοσειρές» , τον Λυμπερόπουλο και τον Δέλλα που έκαναν πάρα πολύ καλό ματς, αλλά και τον Μπερνς με τον Λαγό. Ειδικά ο τελευταίος πιστεύω πως μπορεί να λογίζεται ως μια νέα προσθήκη με την εικόνα που παρουσιάζει φέτος. «Έσβησε» από το γήπεδο τον Μπέλιτς και τον έκανε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος, ενώ βοήθησε και επιθετικά. Όσο για τον Μπερνς με τέτοιες παρουσίες θα «πονοκεφαλιάζει» ευχάριστα τον Μπάγεβιτς που θα έχει να επιλέξει ανάμεσα στον Αυστραλό και τον Λεονάρντο που θα πρέπει κι αυτός ν΄ ανεβάσει στροφές κάποια στιγμή.
Στα συν για μένα είναι και η συνεπής παρουσία στα γκολ του Τζεμπούρ. Τις προηγούμενες χρονιές το εύκολο δεν το είχε ο Γαλλοαλγερινός. Φέτος που παίζει βασικός και με την υποσημείωση βέβαια ότι φέτος παίζει στην κορυφή της επίθεσης σκοράρει και τα δικά του γκολ είναι απαραίτητα για την «Ένωση». Αυτή η νίκη θα βοηθήσει πολύ, αλλά περισσότερο πείθει το καλό ποδόσφαιρο, που αφήνει στον κόσμο την ελπίδα ότι φέτος μπορεί να φεύγει από το γήπεδο τουλάχιστον ευχαριστημένος από την ποιότητα του θεάματος. Απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρξει συνέχεια ασφαλώς.
Για τον Αμπάρκιολη δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Από τους διαιτητές που αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα και πέρσι. Δεν μου προξένησε καμία έκπληξη, ότι κατάφερε να τινάξει στον αέρα, ένα ματς που είχε ουσιαστικά τελειώσει.