Το «τρίποντο», η έλλειψη ρυθμού και η «πατατιά» Δαλούκα

Η νίκη για τον Παναθηναϊκό σε μια δύσκολη έδρα, από την οποία οι υπόλοιποι διεκδικητές του τίτλου ίσως να μην καταφέρουν να περάσουν, ήρθε, γι’ αυτό και η σημασία της είναι μεγάλη. Οι «πράσινοι» κατάφεραν να «σβήσουν» το στραβοπάτημα της πρώτης αγωνιστικής με την Ξάνθη, φεύγοντας από το «Κλεάνθης Βικελίδης» με τους τρεις βαθμούς. Τρεις πολύτιμους βαθμούς, σε ένα ματς «άνοστο», μοιρασμένο, χωρίς θέαμα και με τον διαιτητή της αναμέτρησης να τα κάνει σαλάτα, χωρίς να υπάρχει λόγος…

Ελλειψη ρυθμού

Η εμφάνιση για τον Παναθηναϊκό, στο επιθετικό του κομμάτι, δεν ήταν καλή. Αν εξαιρέσουμε το διάστημα 20’-40’, εκεί που το «τριφύλλι» είχε καλή κυκλοφορία, έκανε παιχνίδι από τα πλάγια, κυρίως από τα αριστερά και έχασε μεγάλη ευκαιρία να ανοίξει το σκορ με το δοκάρι του Σισέ. Στο υπόλοιπο διάστημα του παιχνιδιού, οι «πράσινοι» δεν… τσούλαγαν το τόπι προς τα εμπρός. Δεν έβρισκαν διαδρόμους, δεν περνούσαν την μπάλα στην περιοχή και είχαν μη ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης. Αντιθέτως, η εμφάνιση ήταν καλή στο ανασταλτικό κομμάτι, κυρίως χάρη στους Σιμάο και Ζιλμπέρτο που στα αμυντικά του καθήκοντα ήταν εξαιρετικοί, ενώ σημαντική δουλειά έκαναν και οι Λέτο, Γκοβού που πάντα βοηθούσαν τους Βύντρα και Μαρίνο, αντιστοίχως. Οσο για το δίδυμο Καντέ, Μπουμσόνγκ, δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Οποτε χρειάστηκε να επέμβει, το έκανε μια χαρά…

Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχει έλλειψη ρυθμού. Με μόλις ένα παιχνίδι (δεν βάζω μέσα το φιλικό με την Τζένοα, γιατί πολύ απλά δεν λογίζεται σαν ματς!) τον τελευταίο μήνα, πήγε να παίξει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» απέναντι σε μια ομάδα που είχε πολύ περισσότερους αγώνες. Αυτό, λοιπόν, έχει ως αποτέλεσμα η ομάδα του Νίκου Νιόπλια να μην μπορεί να βρει ρυθμό ακόμη. Ενας ρυθμός θα έρθει μόνο μέσα από τα παιχνίδια. Αν οι «πράσινοι» καταφέρνουν να παίρνουν νίκες χωρίς ρυθμό και χωρίς καλή εμφάνιση, όπως έγινε και σήμερα, θα έχουν ένα πολύ μεγάλο αβαντάζ, ενόψει της συνέχειας. Ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, πρέπει να μάθει να νικάει ακόμη κι όταν είναι κακή…

Ο Δαλούκας

Η νίκη για τον Παναθηναϊκό ήρθε με ένα πέναλτι που έχει συζητηθεί πολύ από το σφύριγμα κιόλας! Η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Πέναλτι δεν υπάρχει. Ο Βύντρα δεν ανατρέπεται από τον Χαβίτο. Το μόνο που υπάρχει στη φάση είναι ένα άγγιγμα του παίκτη του Αρη στον δεξιό μπακ του «τριφυλλιού», που δεν δικαιολογεί την απόφαση του διαιτητή. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ο Δαλούκας έκανε λάθος, με το να δείξει την άσπρη βούλα. Τι ακριβώς είδε και σφύριξε πέναλτι, δεν μπορεί να το ξέρει κανένας. Αυτό που ξέρουν όλοι είναι ότι ο Δαλούκας κατάφερε να χαλάσει το παιχνίδι, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος και να δημιουργήσει μια σειρά συζητήσεων από εδώ και στο εξής. Μια σειρά από θεωρίες συνωμοσίας, που αποτελούν το αγαπημένο «σπορ» του Ελληνα οπαδού.

Οσοι είστε «πιστοί» της στήλης, γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν πιστεύω πολύ στις συνωμοσίες και στα φαντάσματα. Μακριά από εμάς αυτά. Θα ήμουν αφελής αν δεν πίστευα ότι υπάρχει χώρος παρασκηνίου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Άλλο αυτό, κι άλλο να βάζουμε όλα τα σφυρίγματα στο «καζάνι των αμαρτιών». Επομένως, δεν μπαίνω καν στη διαδικασία σκέψης περί διαιτητικής απόφασης, η οποία σχετίζεται με την επιστροφή του Νικόλα Πατέρα, με τις «παράγκες» και με τα «παιχνίδια επικοινωνίας» των παραγόντων της ΠΑΕ. Οσοι θέλετε να κάνετε αυτές τις κουβέντες και το «ζήτω τα παράλογα» να συνεχίζεται, μπορείτε. Μη μου ζητήσετε, όμως, να «χορέψω» κι’ εγώ σ’ αυτό το «πανηγύρι»…

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: dionisis_d@hotmail.com