Το καλό και το κακό μήνυμα

Λέμε όλοι μας, από τον Βαλβέρδε και τους δημοσιογράφους, μέχρι τη διοίκηση και τους οπαδούς, ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να τελειώσει νωρίτερα το παιχνίδι με τις καλές ευκαιρίες, που όντως είχε. Αλλά, συγχωρέστε με, εδώ υπάρχει μία σημαντική παράμετρος, την οποία ίσως πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν.

Διότι, ο Ολυμπιακός τις μεγάλες φάσεις τις είχε πριν το 1-0 του Μήτρογλου. Μετά το 1-0 προέκυψε το πρόβλημα. Διότι, επιθετικά η ομάδα λειτούργησε μετά το 1-0 για μόλις πέντε λεπτά, όταν και είχε δύο ευκαιρίες με Φετφατζίδη και Ντουντού. Όχι σούπερ, αλλά καλές.

Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι ο Ολυμπιακός μετά το 1-0 ούτε έκανε τις ευκαιρίες που είχε ο ίδιος πριν το 1-0, ούτε κράτησε πίσω καλά, επιτρέποντας στον Ηρακλή να κάνει φάσεις. Και είναι πρόβλημα, σε ό,τι αφορά το επιθετικό κομμάτι, διότι ίσα ίσα χώροι υπήρχαν, αφού ο Ηρακλής ρίσκαρε, καθώς έχανε και είχε βγει πιο πολύ στην επίθεση, τουλάχιστον μέχρι το 1-1. Το να μην πλησιάζει έστω, απειλητικά, ο Ολυμπιακός την εστία του Ελευθερόπουλου, σε ολόκληρο το τελευταίο ημίωρο του αγώνα (64-93), δεν είναι καλό μήνυμα.

Καλό μήνυμα είναι ότι από το 20 έως το 64, δηλαδή για ένα ημίχρονο, η ομάδα έφτιαξε καλές ευκαιρίες. Κι αρκετές. Ευκαιρίες με ασίστ (Ντουντού σε Ριέρα+Φουστέρ σε Μήτρογλου), με σόλο (Τοροσίδη), με σέντρες από τα πλάγια (Τοροσίδης σε Μήτρογλου+Ριέρα σε Φετφατζίδη+Χολέμπας σε Φετφατζίδη) και με την έμπνευση φυσικά του Μήτρογλου στη γκολάρα του.

Κακό μήνυμα είναι ότι με Ντουντού+Ιμπαγάσα στον άξονα (και τον Ουρτάδο εκτός), ο Ολυμπιακός έφαγε πολλές επιθέσεις. Κι όχι μόνο μετά το 1-0, αν θυμηθούμε και την αντεπίθεση φωτιά του Ηρακλή και το χέρι του Αβραάμ…

Παρεμπιπτόντως, αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος επιλογή να μείνει εκτός αποστολής ο Ζαϊρί και να μπει στη θέση του ο Μιραλάς, που είχε να παίξει από τις 29 Ιουλίου, όταν κι έπαθε θλάση με τη Μακάμπι στο Καραϊσκάκη.

Κ. Νικολακόπουλος