Πραγματικά είναι λυπηρό, για το ποδόσφαιρο αυτό καθ΄ εαυτό, που όλοι μας στα σχόλια του αγώνα του Καυταντζογλείου περάσαμε άλλοι σε δεύτερη κι άλλοι σε τρίτη μοίρα την αποκάλυψη που λέγεται Φετφατζίδης. Το παιδί δείχνει να έχει προδιαγραφές…Μέσι, έστω σε διαφορετική κλίμακα ποιότητας. Αλλά τόσο υψηλή, που τον κάνει έναν από αυτούς που ονομάζουμε χαρισματικούς.

Έκανε τα λαθάκια του ο μικρός, αλλά νομίζω ότι ήταν μεγάλη μαγκιά του Βαλβέρδε που τον έβαλε κι άφησε τον Ρόμενταλ στον πάγκο. Και δεν το γράφω επειδή το είχα προβλέψει με επανειλημμένες αναφορές μου στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στο ραδιόφωνο του Σπορ Εφ Εμ, αλλά πολύ απλά επειδή ελάχιστοι προπονητές θα το έκαναν.

Ο Φετφατζίδης αν βελτιώσει λίγο-που δεν μπορεί, θα βελτιώσει-τις τελικές του (ασίστ και σουτ), θα αποτελέσει τη μεγάλη έκπληξη της σεζόν και πολύ σύντομα ο Σάντος θα τον πάρει στην εθνική Ελλάδας. Μην τον πάρει κιόλας αμέσως…

Σε ό,τι αφορά τη διαιτησία, γνώμη μου είναι ότι το πιο…πέναλτι απ΄ όλα ήταν του Ντουντού στον Κομπαγιάσι, που όμως έγινε στο 93, όταν το ματς είχε τελειώσει. Όμως, η αίσθηση που μου δημιούργησε ο Σταθόπουλος είναι ότι όχι τρία, αλλά…13 ημίχρονα να έπαιζαν οι δύο ομάδες, πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού δεν θα έδινε.

Από εκεί και πέρα, άποψή μου γενικά για τον Ολυμπιακό είναι ότι η πρόσληψη του Βαλβέρδε ισοδυναμεί με την καλύτερη ίσως κίνηση της νέας διοίκησης του συλλόγου. Και δεν την αλλάζω από το χθεσινό πατατράκ. Διότι εκτιμάω ότι ο Ισπανός θα την φτιάξει την ομάδα.

Απλά δυσκολεύομαι να το πιστέψω πως την πάτησε τόσο πολύ ο Ερνέστο στο φινάλε του αγώνα. Διότι, εντάξει όλα τα άλλα. Αλλά μετά την είσοδο των Βέλλιου και Σολτάνι από πλευράς Ηρακλή δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση από τον κόκκινο πάγκο, μολονότι οι γηπεδούχοι μετά τις δύο αλλαγές έκαναν τέσσερις φάσεις μέσα σε εννιά λεπτά, από το 68 έως το 77. Με τον Σίσιτς, τον Σολτάνι, τον Κομπαγιάσι και ξανά τον Βέλλιο.

Όλα αυτά πριν το 1-1. Δηλαδή, το καμπανάκι χτυπούσε συνεχώς. Αλλά αντίδραση καμία. Η είσοδος του Μιραλάς, ο οποίος είχε να παίξει μπάλα ένα μήνα λόγω θλάσης…, δεν βοήθησε σε τίποτα.

Θα μπορούσε κάποιος να πει, μα ποιος να έμπαινε για να βοηθήσει μεσοαμυντικά, με απόντα τον Γιαννάκη. Κατ΄ αρχήν, άλλος αμυντικός χαφ δεν υπάρχει, επειδή δεν το θέλει ο προπονητής... Ούτε καν ο Κατσικογιάννης, που χθες θα μπορούσε να δώσει βοήθειες μετά το 70.

Κατά δεύτερον, πάντα υπάρχουν λύσεις. Θα μπορούσε να μπει ο Γκαλίτσιος και να περάσει ο Τοροσίδης δίπλα στον Ντουντού, στον άξονα. Η, θα μπορούσε να παίξει η ομάδα με τρία στόπερ, με τον Τοροσίδη δίπλα σε Μοντέστο και Αβραάμ και τον Γκαλίτσιο δεξί μπακ. Η, ακόμη και με τον Ποτουρίδη τρίτο στόπερ, χωρίς να αλλάξει θέση ο Τόρο.

Παίκτες να βγουν, υπήρχαν άφθονοι. Με πρώτους τους Ριέρα και Φουστέρ, που όσο περνούσε η ώρα, έπεφταν κατακόρυφα.

Κ. Νικολακόπουλος

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube