O Παναθηναϊκός έπαιζε χθες με το μυαλό στη Βαρκελώνη και παραλίγο να το πληρώσει, αν ο ΠΑΟΚ πίστευε ότι μπορούσε, όπως και στο Καραϊσκάκη, να κάνει τη ζημιά. Το χαλάρωμα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, από τους «πράσινους» έδωσε στον «Δικέφαλο» την ευκαιρία να απειλήσει και θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει τη ζημιά, αν ο Γκαλίνοβιτς δεν πραγματοποιούσε την απόκρουση του αγώνα και ο Μόρις δεν είχε την ταχύτητα να προλάβει «στο τσακ» τον Σαλπιγγίδη. Το «τριφύλλι» πήρε από το ματς το σύνηθες, όταν βάζει το γκολ από νωρίς. Το πέτυχε και πάλι ο Μάντζιος, του οποίου η αποχώρηση κόστισε στην αγωνιστική εικόνα, αλλά, ευτυχώς για τον Μαλεζάνι, όχι και βαθμολογικά.
Η γραμμή κρούσης που διέθετε πριν από την έναρξη της σεζόν μπροστά από τον πρώην φορ του Πανιωνίου, τους Ολισαντέμπε, Γκέκα, Παπαδόπουλο, και είχε στα συν της την άφιξη του Τόργκελε, στηρίχθηκε πάνω στον Μάντζιο και «κόλλησε» όταν αυτός βγήκε.
Είναι ευχάριστο τελικώς πόσες λύσεις προσφέρει ο νεαρός άσος, αλλά προβληματίζει πόσο βραχυκυκλώνει ο Παναθηναϊκός στην επίθεση όταν αυτός λείπει.
Οσο για τον ΠΑΟΚ, ναι μεν τα βήματα που έχει κάνει επί ημερών Κωστίκου είναι σημαντικά, αλλά και πάλι δεν ξεπέρασε την αιώνια αρρώστια, του να μην μπορεί να κάνει το «μπαμ» σε παιχνίδια που ο αντίπαλος, στην Αθήνα, ουσιαστικά τον προσκαλεί στην περιοχή του για να «κλέψει» αποτέλεσμα. Αυτή είναι και η διαφορά στο τέλος της σεζόν που τον διατηρεί ως έναν απλώς υπολογίσιμο αντίπαλο, αντί να γίνει αληθινός διεκδικητής του τίτλου.
Ο Παναθηναϊκός καταφέρνει να πάει στο «Καμπ Νου» με σαφώς βελτιωμένη ψυχολογία μετά το στραπάτσο κόντρα στην ΑΕΚ. Αυτή τη φορά όμως θα πρέπει να ξεχάσει τόσο τη χθεσινή βραδιά όσο και εκείνη με την «Ένωση», φορώντας την καλή ευρωπαϊκή του στολή. Παρ' όλο που ακόμα κι αυτή η εμφάνιση στο ΟΑΚΑ πιθανώς να μην του είναι αρκετή, γιατί πλέον η Μπαρτσελόνα της ερχόμενης Τετάρτης θα είναι βγαλμένη από άλλο ανέκδοτο.