Τα βρήκε επιτέλους με τον... εαυτό του! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Λένε πως πρέπει να είσαι καλός με τους ανθρώπους στην άνοδό σου, γιατί θα τους ξαναβρείς όταν αρχίσεις την κάθοδο! Ο Ντιέγκο Μαραντόνα βίωσε την εφαρμογή του ρητού σε όλο του το μεγαλείο. Εκανε πολλές έχθρες κατά τη διάρκεια της τροχιάς του αστεριού του προς τα πάνω και πλήρωσε γι' αυτό, όταν άρχισε η πτώση.
Ο Αργεντίνος σούπερ σταρ έχει σήμερα γενέθλια και για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια πιθανότατα θα τα απολαύσει. Ένας Ντιέγκο αναγεννημένος, αδυνατισμένος, κινητικός. Μετά τα πολλά προβλήματα στη ζωή του, ο μεγαλύτερος κατά πολλούς ποδοσφαιριστής στην ιστορία έφτασε μια ανάσα μακριά από το πρόωρο τέλος. Το πάλεψε όμως και ευτυχώς η εικόνα του το τελευταίο διάστημα είναι ενθαρρυντική. Μπορεί κάποιος, στ’ αλήθεια, να πει πως δεν τον πλήγωνε αυτή η αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσίαζε ο Μαραντόνα τα τελευταία χρόνια;

Ο Ντιέγκο είχε μια ζωή βγαλμένη από τα σενάρια του Χόλιγουντ. Τη δεκαετία του '70, όταν πια ο Πελέ τελείωνε την καριέρα του, η Αργεντινή, μέσα στη δίνη της δικτατορίας που τη μάστιζε, έβγαζε τον διάδοχο του Βραζιλιάνου στο ποδόσφαιρο. Αυτό έλεγε η φήμη που ακολουθούσε τον μικρόσωμο Ντιεγκίτο και η παρουσία του στο Παγκόσμιο Νέων έδειχνε ότι δεν ήταν υπερβολικοί οι χαρακτηρισμοί που συνόδευαν την παρουσία του. Όμως εκείνη την εποχή, όταν η δορυφορική τηλεόραση ήταν στα σχέδια και το Ίντερνετ αργούσε ακόμη μία εικοσαετία, ήταν πολύ δύσκολο για τη μάζα να δει τον νέο Μεσσία. Κάποια φιλικά της Αργεντινής στην Ευρώπη έδωσαν την ευκαιρία σε κάποιους να τον απολαύσουν από κοντά, αλλά και πάλι δεν έφτανε.

Το 1982 η Μπαρτσελόνα πλήρωσε ένα... κάρο χρήματα γα να τον αποκτήσει. Στο Μουντιάλ της Ισπανίας, ηγέτης της ήδη πρωταθλήτριας κόσμου Αργεντινής, θα είχε την ευκαιρία μπροστά στο μελλοντικό κοινό του να δώσει τα διαπιστευτήριά του! Παρά τα κάποια καλά δείγματα, όμως, ο Ντιέγκο απογοήτευσε και μάλιστα αποβλήθηκε κατά της Βραζιλίας, χάνοντας την ψυχραιμία του και κλοτσώντας αντίπαλο παίκτη. Το 1986 και αφού είχε μεσολαβήσει η μετακίνησή του στη Νάπολι, ήρθε η στιγμή της αποθέωσής του. Το Μουντιάλ του Μεξικού ήταν η πλήρης αποθέωσή του. Τα γκολ που έβαλε, τα σλάλομ που έκανε και η συνολική ικανότητά του να μετατρέψει μία μετριότατη ομάδα σε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Το γκολ με το χέρι κατά των Αγγλων το διαδέχτηκε η ευφυέστερη ατομική ενέργεια όλων των εποχών! Και στον τελικό, με τον Ματέους να γίνεται σκιά του, κατάφερε να ξεφύγει μία στιγμή. Ώσπου να ανοιγοκλείσει ο Γερμανός τα μάτια, ο Μαραντόνα βρήκε με πάσα-ξυράφι τον Μπουρουσάγκα για το γκολ που χάρισε στη χώρα του τον τίτλο!

Το 1987 οδήγησε την Νάπολι στο πρώτο της Σκουντέτο. Το 1990 έκανε το ίδιο τρικ ενώ πριν μπόρεσε να φτάσει με τους «παρτενοπέι» στον μοναδικό τους ευρωπαϊκό τελικό, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Εκεί, με αντίπαλο τη Στουτγκάρδη του Αρι Χάαν, ο Μαραντόνα έβαλε ξανά το... χεράκι του στο πρώτο ματς! Οι Ιταλοί πήραν το τρόπαιο με 2-1 και 3-3 και η εικόνα του Ντιέγκο στην πόλη, η οποία βρίσκεται στη σκιά του Βεζούβιου, θεοποιήθηκε!

Στο Μουντιάλ του 1990 πήγε να επαναλάβει το κόλπο του '86. Μία μέτρια Αργεντινή έφτασε στον τελικό χάρη στην ύπαρξη του σωτήρα της. Στον ημιτελικό δίχασε το ιταλικό κοινό στη Νάπολη, υπενθυμίζοντας σε όλους πως η υπόλοιπη Ιταλία δεν τους θεωρούσε ισότιμους! Ο αποκλεισμός των Ιταλών στα πέναλτι έφερε εθνικό πένθος, αλλά αρκετοί Ναπολιτάνοι στο «Σαν Πάολο» σηκώθηκαν και χειροκρότησαν τον «δικό τους Ντιέγκο»!

Εκεί Ηταν πιθανότατα ο κολοφώνας της δόξας του. Πιο πολύ και από την εποποιία του 1986, ο Μαραντόνα διασκέδασε την καταστροφή της «σκουάντρα ατζούρα» το '90. Πιθανόν, όμως, αυτό να του κόστισε και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τον Μάρτιο του '91 βρέθηκε ντοπέ σε ματς με την Μπάρι, έφυγε από την Ιταλία και άρχισε η κάθετη πτώση. Η επιστροφή του το '94 στο Μουντιάλ έμοιαζε ονειρική, αλλά και πάλι το ντοπάρισμα έκανε το όνειρο εφιάλτη!

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν μαύρα. Μόνο το τελευταίο διάστημα η εικόνα του δείχνει βελτίωση και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι καλό για όλους μας. Όποιος αγαπά το ποδόσφαιρο, σίγουρα απόλαυσε από τον Μαραντόνα κάποιες στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας. Και τα γενέθλιά του σήμερα έρχονται σε μια στιγμή που από ό,τι φαίνεται τα έχει βρει ξανά με τον χειρότερο εχθρό που κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του: τον ίδιο του τον εαυτό!