FC: Ο «Box to Box» ο περίφημος

Πριν από αρκετά χρόνια, το συγκρότημα «Living in a Box», έβγαλε το τραγούδι «Living in a Box», προφανώς για να ενισχύσει το trademark του και να το θυμούνται όλοι, ώστε να μη βρεθεί κανένας να ρωτήσει «ρε παιδιά, αυτό το ωραίο το κομματάκι, το “Living in a box”, ποιοι το λένε;» Αν έγραφαν τραγούδια σήμερα, είμαι σίγουρος ότι θα άλλαζαν λίγο τον τίτλο του τραγουδιού και του ίδιου του συγκροτήματος και θα το έκαναν σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας: «Box to Box» κι Άγιος ο Θεός.

Τι είναι ο περίφημος «Box to Box» μέσος, που έχει γίνει ο απόλυτος ποδοσφαιρικός πόθος κάθε μοντέρνου προπονητή; Είναι αυτό που εμείς οι παλιότεροι λέγαμε και λέμε «οκτάρι». Ο μέσος δηλαδή, που κάνει ένα σωρό δουλειές με συνέπεια, χωρίς να παίρνει δέκα με τόνο σε καμία. Δεν είναι καθαρός αμυντικός μέσος, αλλά μαρκάρει και κάνει και τάκλιν. Δεν είναι μεσοεπιθετικός ή επιτελικός χαφ, αλλά μπορεί και να πασάρει και απειλεί με σουτ και πατάει περιοχή, όχι μόνο στις στημένες φάσεις αλλά και στη ροή του αγώνα, στην πλάτη του φορ. Δεν παίζει μπροστά από τα σέντερ μπακ, αλλά θα πάρει τη μπάλα αυτός για να ξεκινήσει την επίθεση και να την ανεβάσει προς το κέντρο.

Ο παίκτης αυτός είναι ένας μοντέρνος παίκτης, που πρέπει σίγουρα να ξέρει μπάλα, όπως και δήποτε να έχει πολλά τρεξίματα και καλή φυσική κατάσταση, να έχει τον σεβασμό των συμπαικτών του και να είναι παίκτης του προπονητή. Γι’ αυτό είναι δυσεύρετος ή/και ακριβός. Τέτοιος είναι ας πούμε ο Ντουντού, τέτοιος ήταν ο Μαρέσκα της Σεβίλλης, τότε που είχε περισσότερα νιάτα κι ακόμα περισσότερα τρεξίματα. Τέτοιος είναι ο Κατσουράνης και φυσικά ο Κουμόρτζι. Ο Μπόατεγκ της Πόρτσμουθ και ο «δικός μας» Γιάγια Τουρέ. Τέτοιος δεν είναι ο Ζιλμπέρτο με τον Σιμάο, δεν είναι ο Πάμπλο Γκαρσία με τον Βιτόλο, δεν είναι ο Ντιόπ με τον Μάκο, δεν είναι ο Ναφτί με τον Πρίττα. Μπελάς η εύρεσή του τελικά...

Μόνο που έχουμε πέσει σε μια μεγάλη ελληνική λούμπα, παρόμοια με αυτή στην οποία είχε πέσει και ο Παναθηναϊκός ψάχνοντας την ηγέτη της άμυνας: ξεχνάμε ποιοι είμαστε, πόσο δελεαστικό ή απεχθές είναι το ελληνικό πρωτάθλημα για έναν ξένο παίκτη, ποια είναι τα οικονομικά μας δεδομένα και τι χρήματα μπορούμε να δώσουμε σε μια ομάδα και έναν παίκτη και ονειρευόμαστε να φέρουμε - τον παιχταρά που τα κάνει όλα και συμφέρει. Όπως στην περίπτωση του αμυντικού, όπου ο Παναθηναϊκός ήθελε και ηγέτη και ψηλό και ανίκητο στις κεφαλιές και να μην διώχνει στα κουτουρού αλλά να πασάρει σωστά και να ξέρει μπάλα και να ανεβάζει την ομάδα ψηλά και να είναι ελεύθερος ή πολύ φτηνός και παίρνει μάξιμουμ 1,5 εκατομμύριο. Με άλλα λόγια, επειδή 2-3 είναι στον κόσμο μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, ζήταγε έναν ελεύθερο Πικέ ή έναν φτηνό Λούσιο ή έναν προσιτό οικονομικά Σέρχιο Ράμος - στις προδιαγραφές που είχαμε θέσει, ούτε καν ο Γκαλάς΄με τον Κρις δεν ήταν απόλυτα συμβατοί. Αντίστοιχα σκεφτόμαστε και στην περίπτωση του μέσου, που αναζητούν και στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, όπου λογικά ο Κουμόρτζι δεν είναι απλά η καλύτερη λύση, αλλά με βάση τα χρήματα που μπορούν να δοθούν ίσως είναι και η μοναδική εφικτή. Ακόμα κι αν ο κ. Τσακίρης είναι πιο σκληρός διαπραγματευτής κι από τον κ. Ολάς της Λιόν. Ο Ολυμπιακός, που είναι κοντά στον Γκανέζο, έχει την πολυτέλεια να διαθέτει και προπονητή που είχε συνεργαστεί και παλιά με τον παίκτη και μερικούς παίκτες που δεν του χρειάζονται και μπορεί να δώσει είτε με ελεύθερη μεταγραφή (Επστάιν), είτε δανεικούς στον Πανιώνιο. «Εξάρι» θα εξακολουθεί να μην έχει αν τελικά πάρει τον Κουμόρτζι και τελειώσει εκεί τις κινήσεις του, παίκτη δηλαδή με τα στοιχεία του Στολτίδη και του Λεντέσμα ή του Σένα και του Γκατούζο, αλλά αν αυτό είναι που θέλει ο Λίνεν, όλοι οι υπόλοιποι πάμε πάσο.

Όσο για τον Παναθηναϊκό, πέρα από τον Κατσουράνη δεν έχει άλλον. Και λογικά δεν θα αποκτήσει, αφού ο Σίσερο χάθηκε, ο Ρομαρίκ ξεχάστηκε και ο Μπόατεγκ δύσκολα θα αποκτηθεί στην περίφημη εξίσωση που κυκλοφόρησε (Μάντζιος + Γιούρκας + λεφτά = Μπόατεγκ). Εκτός αν τελικά φύγει ο Ζιλμπέρτο και με δεδομένο ότι άλλον Ζιλμπέρτο είναι μάλλον αδύνατον να ξαναβρείς, γίνει η προσπάθεια να γίνει το χατίρι του Νιόπλια, που είχε ζητήσει «Box to Box» μέσο για να του λύσει τα χέρια στο χώρο του κέντρου.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr