Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε ούτε Σαλπιγγίδη, ούτε Κοντρέρας (εφόσον φύγει) από τις μεταγραφές που θα ακολουθήσουν.
Του Γιώργου Ζαχαριάδη
Για παράδειγμα ο Μπουσαϊντί ή Μπουσαϊντι, είναι παίκτης των 200 χιλιάδων. Για την ακρίβεια είναι για λίγο παραπάνω, αλλά, έχει να παίξει καιρό το παλικάρι και μη νομίζετε ότι πρόκειται για τον παικταρά που θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του ΠΑΟΚ. Σε πρώτη φάση, η επιτυχία του θα είναι να καλύψει το κενό στα δεξιά της άμυνας και μετά βλέπουμε. Ότι «γράψει» παραπάνω, καλό θα είναι.
Κι όλα αυτά, όταν, με το καλό, θα υπογράψει. Καθότι, μπορεί να έμεινε τελικά ελεύθερος από τη Σάλτσμπουργκ, αλλά, δεν έχει υπογράψει ακόμη και τίθεται θέμα δοκιμής. Για το τελικό τεστ πήγε στη Γερμανία και δεν αποκλείεται, την ώρα που τα διαβάζεται όλα αυτά, ή να έχει «προκριθεί» οριστικά για να μείνει στον ΠΑΟΚ, ή να τον κόψει ο Μπερέτα.
Θα πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε την επιθυμία του Σαλπιγγίδη να επιστρέψει. Είτε γιατί το ζήτησε ο ίδιος είτε γιατί κάποιος δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να τον φέρει πιο κοντά στο… σπίτι του, πήρε αρκετά χρήματα και επανήλθε στον ΠΑΟΚ. Κι ας εξακολουθεί να αποτελεί persona non grata για αρκετό κόσμο.
Ίσως, με τον καιρό να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά κάθε αντίδραση και να τους πάρει όλους μαζί του. Νομίζω ότι θα είναι πολύ εύκολο όταν συνειδητοποιήσει κάποιος την πολυτιμότητα ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή.
Ο Σαλπιγγίδης ήταν κάτι παραπάνω από λαυράκι κι αυτό θα πρέπει να μας απασχολεί αρχικά. Τα περί ηθικής και αξιοπρέπειας για τις… παλιές ιστορίες, εγώ δεν είμαι από αυτούς που τα διαγράφει. Τα σέβομαι αλλά, δεν μπορώ να είμαι απόλυτος στα συμπεράσματά μου, καθότι δεν ήμουν από τους πρωταγωνιστές, αλλά, απλά ένας παρατηρητής που προφανώς, όπως οι περισσότεροι, διατηρούμε πολλά και σημαντικά κενά. Θα ήταν λοιπόν, άδικο να κρίνουμε μόνο και μόνο ακολουθώντας την εκτίμηση ορισμένων από τους «πρωταγωνιστές» της περιβόητης μεταγραφής του στον ΠΑΟ και του χρονικού με τα χρήματα συναυλιών και εράνων…
Το κλείνω κάπου εδώ και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα μας απασχολήσει για πολύ ακόμη κι γι΄ αυτό έχει φροντίσει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ, ο επίσημος ΠΑΟΚ, με όσα μέσα διαθέτει και από όσο μπορώ να καταλάβω, διαθέτει πολλά, τουλάχιστο στη Θεσσαλονίκη.
Ο Σαλπιγγίδης είναι αυτό που λέμε «εξαιρετική περίπτωση» και δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση. Οι υπόλοιπες επιλογές δεν είναι… αεροδρομίου. Ούτε καν όσο αξιόλογη ήταν του Βιτόλο που ο ΠΑΟΚ τον… δανείστηκε από τον Άρη.
Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, ο ΠΑΟΚ κάνει την καλύτερη ελληνική μεταγραφή, εκμεταλλευόμενος πρόσωπα και καταστάσεις. Αποκτά ποδοσφαιριστή για τον οποίο ξοδεύει περισσότερα από όσα ξόδευε για ορισμένους που εξακολουθούν να είναι ακόμη συμπαίκτες του Σαλπιγγίδη και την ίδια ώρα, κάνει περικοπές, αποδεσμέυει και πουλά για να καλύψει ανοίγματα και ενδεχομένως έναν βαρύ προϋπολογισμό για την επόμενη σεζόν.
Πως εξηγείται κάτι τέτοιο;
Ως υπέρβαση;
Ότι πήρε τον ακριβό Σαλπιγγίδη, με 700 ή 800 χιλιάρικα ενώ προηγουμένως έχει φροντίσει να κάνει μειώσεις σε παίκτες (Γκαρσία κ.α.) και προσωπικό και επίσης να περικόψει έξοδα σε τμήματα υποδομής, όπως και να πουλήσει ποδοσφαιριστές, μοιάζει ολίγον τι περίεργο.
Ωστόσο, αυτοί εκεί οι άνθρωποι που τρία χρόνια τώρα κάνουν κουμάντο, με τα καλά τους και τα στραβά τους, με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, μάλλον προσπαθούν να μην εκτεθούν, ακόμη κι όταν κάνουν μια τέτοιου είδους διαχείριση. Ή τουλάχιστο, να μην εκτεθούν σε βαθμό που να μην μπορούν να το… μαζέψουν, γεγονός που φαίνεται ότι πολύ δύσκολα θα συμβεί αν κρίνουμε από την προτίμηση του κόσμου στα υψηλά διοικητικά στελέχη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Πιστεύω ότι δεν αντιμετωπίζουν ανερυθρίαστα λάθη που έχουν γίνει κατά καιρούς, μικρά ή μεγαλύτερα, σε μεταγραφές ή συμπεριφορές, σε κρίσιμες καταστάσεις.
Ελπίζω αυτό που ακούμε συχνά, (όχι μόνο από τον Ζαγοράκη) «λάθη κάνουμε καθημερινά», να μην αποτελεί μοτό που απλά το καταθέτουμε χωρίς να σημειώνουμε και να μαθαίνουμε από αυτά τα λάθη.
Δεν τελειώσαμε…
Από κει και πέρα, δηλαδή, πέρα από ηθικοπλαστικές διαπιστώσεις και γνωμικά βγαλμένα από τη ζωή ενός παράγοντα στα πρώτα χρόνια της θητείας του -και δεν αναφέρομαι σε έναν, συγκεκριμένα- υπάρχει μια περίοδος που κοντεύει να αρχίσει. Γι΄ αυτή την περίοδο ξεκινήσαμε να συζητάμε σήμερα και η αληθεια ότι ήθελα να καταλήξω στους στόχους που θα πρέπει να απασχολούν μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ.
Η επιτυχία της επόμενης περιόδου θα είναι να καταφέρει αυτή η ομάδα που αποκλείστηκε με… κοντομάνικο στην Ευρώπη, να φορέσει το μακρύ το μανίκι και ισοθερμικό μπλουζάκι κάτω από τη φανέλα με το δικέφαλο. Αυτό είναι το πρώτο βήμα και αξιολογείται με πολλά αστέρια. Είναι, δηλαδή, η βάση για να συζητάμε για μια περίοδο που θα είναι καλύτερη της περσινής.
Από την άλλη, φοβάμαι να ανοίξω το κεφάλαιο ελληνικό πρωτάθλημα ή το κύπελλο, καθότι βλέπω τι συμβαίνει στις αθηναϊκές ομάδες και τρομάζω. Τρόμο προκαλούν τα ονόματα που ακούστηκαν και τελικά μεταγράφηκαν ή θα μεταγραφούν σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό και η ΑΕΚ δεν πάει πίσω.
Προφανώς ο ανταγωνισμός θα είναι πολύ πιο δυνατός και οδεύουμε σε ένα πρωτάθλημα που μάλλον θα παγιώσει την εικόνα του βαθμολογικού πίνακα με τρεις -τέσσερις ομάδες στην κορυφή και όλους τους άλλους να ακολουθούν σε μεγάλη απόσταση. Το γνωστό ποδοσφαιρικό φαινόμενο.
Το θέμα είναι που θα ανήκεις. Στο πρώτο ή στο δεύτερο γκρουπ. Βέβαια, ένα τρίτο γκρουπ, παρακάτω, δεν μας απασχολεί, όσο συζητούμε για τον ΠΑΟΚ και για ορισμένες ακόμη ομάδες ακόμη και της Θεσσαλονίκης.
Πάντως, κατά την ταπεινή μου άποψη, πολύ δύσκολα θα υπάρχει ανάλογη, με την περσινή πορεία, στον ελληνικό χώρο για τον ΠΑΟΚ. Αν τα καταφέρει, θα έχει πιάσει στον ύπνο κάποιον από τους δύο «μεγάλους».
Τέλος, νομίζω ότι κάποια στιγμή, όταν ο Ζαγοράκης θα σταθεί απέναντι σε δημοσιογράφους, όπως το συνηθίζει σε συνεντεύξεις Τύπου, λίγο πριν ξεκινήσει η χρονιά, να μην αφήσει περιθώρια για όνειρα θερινής νυκτός. Να μας πει ακριβώς τι προβλέπει με το έμπειρο μάτι του. Θα του κάνει καλό και του ίδιου και του ΠΑΟΚ. Και του κάθε ΠΑΟΚτσή που δεν είναι σωστό να ακούει τους μισούς παίκτες να μιλούν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος χωρίς να γνωρίζουν ποιος θα είναι ο αντίπαλος της επόμενης περιόδου. Πόσο δυνατός θα είναι ο ΠΑΟ; Πόσο θα ενισχυθεί ο Ολυμπιακός;
Ήταν πολύ εύκολα να μιλάμε για πρωτάθλημα μέσα στην ευφορία της επιτυχία για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, στα τέλη Μαίου. Όταν θα ξεκινήσει η σεζόν, μόνον τον Γκαρσία προβλέπω να ακούω πάλι να μιλά για πρωτάθλημα. Οι υπόλοιποι θα είναι πιο συγκρατημένοι.
Όσο για τις… απαιτήσεις μου από τον Ζαγοράκης, στις επίσημες τοποθετήσεις, δεν χρειάζεται να μας πει ότι ο ΠΑΟΚ θα τερματίσει πρώτος ή δεύτερος ή τρίτος. Όχι, βέβαια. Δεν ζητάμε κάτι τέτοιο. Απλά, ας αποφύγει αυτό το σύνηθες «χαμηλά τη μπάλα» κι ας γίνει πιο συγκεκριμένος μιλώντας για τη θέση που θα ανταποκρίνεται στη δυναμικότητα του ΠΑΟΚ. Γιατί μην μου πείτε ότι ένας Ζαγοράκης ή ένας Βρύζας δεν μπορούν να προβλέψουν, με ελάχιστη απόκλιση, τη θέση που θα τερματίσει η ομάδα τους (γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα το ρόστερ), απλά και μόνο ρίχνοντας μια ματιά στους άμεσους αντιπάλους…
Για επικοινωνία με τον συντάκτη: zahariadis@sday.gr