Ο Γκοβού και το ερωτηματικό της επόμενης ημέρας

Πιστός στο καθιερωμένο καλοκαιρινό μεταγραφικό του ραντεβού φάνηκε και φέτος ο Παναθηναϊκός, που απέκτησε ακόμη ένα μεγάλο «όνομα», τον Σίντνει Γκοβού. Οι πράσινοι συνεχίζουν με κεκτημένη ταχύτητα, πριν δύο χρόνια ήρθε ο Ζιλμπέρτο Σίλβα και πέρσι ο Τζιμπρίλ Σισέ. Δύο παίκτες που αντιμετωπίστηκαν από πολλούς με καχυποψία, αλλά οι εξελίξεις δεν τους επιβεβαίωσαν.

Ο Γκοβού είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή, αφού πέρασε όλη την καριέρα του στην Λιόν. Ξεκίνησε από τις Ακαδημίες της το 1996 και προωθήθηκε το 1999 στην πρώτη ομάδα, συμμετέχοντας και στα εφτά συνεχόμενα πρωταθλήματα που κατέκτησε η Ολιμπίκ! Πλέον, η ομάδα πέρασε σε μια νέα εποχή και όπως ήταν λογικό έκλεισε και ο δικός του «κύκλος.

Ο έμπειρος μεσοεπιθετικός καλείται να κάνει μια νέα αρχή στα 31 του χρόνια, σε μια νέα ομάδα και μια ξένη χώρα, έχοντας ωστόσο αρκετά πλεονεκτήματα. Σε αυτά συγκαταλέγεται φυσικά η παρουσία του Σισέ, με τον οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις, αλλά και το κλίμα που θα συναντήσει στον Παναθηναϊκό, το οποίο αναμένεται να είναι ιδιαίτερα θερμό προς το πρόσωπο του. Όσον αφορά την ηλικία του, είναι η πλέον ώριμη και για μια διετία μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο υψηλού επίπεδου.

Στον Παναθηναϊκό τώρα, καλό είναι μπουν για λίγο στην άκρη τα διοικητικά. Η μάλλον, να ασχοληθούν με αυτά, οι άνθρωποι που πρέπει. Η λογική λέει ότι ο κάθε φίλαθλος-οπαδός, ενδιαφέρεται πρώτα για την ομάδα του, την οποία αγαπά και μετά για τα πρόσωπα που τη διοικούν. Με αυτή τη λογική λοιπόν και με δεδομένο ότι οι πράσινοι θα αποκτήσουν κι έναν στόπερ μεγάλου βεληνεκούς (φαβορί είναι ο Μπορντόν) ο κόσμος του τριφυλλιού δεν πρέπει να ανησυχεί. Αν δεν προκύψουν πωλήσεις και με δεδομένο ότι υπάρχει ένας ικανότατος προπονητής και ένας δυνατός και αξιόπιστος κορμός, η ομάδα ανεβαίνει ένα ακόμη επίπεδο και προβάλει αυτόματα ως φαβορί για να διατηρήσει την πρωτιά στο ελληνικό πρωτάθλημα και να πετύχει κάτι καλό στην Ευρώπη.

Στις διοικητικές εξελίξεις ότι είναι να γίνει θα γίνει. Άλλωστε ο Ανδρέας Βγενόπουλος είναι ένας επιχειρηματίας που όταν βάλει κάτι στο «μάτι» δεν χρειάζεται πίεση από κανέναν για να το κυνηγήσει…Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούν κάποιοι, είναι αν αξίζει σε αυτή την ομάδα να μη στηριχτεί και να αγωνίζεται σε κλίμα διχόνοιας…