Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Τα σίριαλ με το πού θα καταλήξουν Σπανούλης και ΜακΙντάιρ θυμίζουν τις «θλιβερές» καλοκαιρινές επαναλήψεις των τηλεοπτικών καναλιών, αλλά δεν παύουν να έχουν τραβήξει το βλέμμα φιλάθλων και ΜΜΕ από ένα εξίσου-αν όχι περισσότερο-σημαντικό ζήτημα για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Την ώρα που οι δύο ομάδες περιμένουν (ή περίμεναν στην περίπτωση του Αμερικανού) καρτερικά την απάντηση των «κοντών», έχουν αρχίσει ήδη να μετρούν απώλειες «ψηλών».
Πέκοβιτς και Σχορτσανίτης ετοιμάζονται για άλλες πολιτείες (και συγκεκριμένα... Ηνωμένες), καθώς όλα δείχνουν πως Τίμπεργουλβς και Κλίπερς θα καταφέρουν να τους αποκτήσουν. Τη ίδια στιγμή, ο Μάικ Μπατίστ δεν έχει ακόμη ανανεώσει το συμβόλαιό του και ο κίνδυνος αρπαγής του ελλοχεύει και οι μνηστήρες είναι ουκ ολίγοι, ενώ ο Ολυμπιακός έχει μείνει στη ρακέτα με τους Μπουρούση και Μαυροκεφαλίδη.
Το έργο της αντικατάστασης του Μαυροβούνιου σέντερ και του «Big Sofo» κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρήθηκε αρκετά για να διώξει τα φαντάσματα του Βράνκοβιτς και του Ρέμπρατσα μέχρι να ντυθεί στα πράσινα ο Πέκοβιτς. Αντιστοίχως, ο καλός και σοβαρός Σχορτσανίτης μπορεί να κάνει τη διαφορά, έστω και για λίγα λεπτά, στον Ολυμπιακό και παίκτες με τα δικά του χαρακτηριστικά δεν υπάρχουν στην αγορά.
Οι καλοί ψηλοί είναι είδος εν ανεπαρκεία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά και στο ΝΒΑ. Είτε ανήκουν στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις (π.χ Λόρμπεκ στην Μπαρτσελόνα) είτε δελεάζονται από το αμερικανικό όνειρο του ΝΒΑ, όπου η ζήτηση για σέντερ είναι εξίσου μεγάλη με τα συμβόλαια που τους προσφέρονται. Η οικονομική κρίση και η ραγδαία αύξηση της φορολογίας έχουν ρίξει στα σκουπίδια το συγκριτικό πλεονέκτημα του... ρευστού που είχαν μέχρι πέρυσι έναντι των Αμερικανών οι ευρωπαϊκές ομάδες.
Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς καλούνται να χρησιμοποιήσουν όλη τους τη μαεστρία για να καλύψουν τα μεγάλα (λόγω όγκου) κενά που αφήνουν στις ομάδες τους Πέκοβιτς και Σχορτσανίτης. Το παρήγορο για τους «αιώνιους» είναι πως οι προπονητές τους έχουν ως παράσημα στην καριέρα τους πέρα από δεκάδες τρόπαια και την ανάδειξη παικτών. Στο χέρι τους είναι τα δύο θηρία που φεύγουν να μην στοιχειώνουν σαν φαντάσματα τις συνειδήσεις των οπαδών των «αιωνίων» και να κερδίζουν πάντα στις συγκρίσεις με τους διαδόχους τους, αλλά οι διάδοχόι τους να τους μετατρέψουν απλώς σε μια καλή ανάμνηση.
Ποιος ξέρει, ίσως ο αντικαταστάτης του Μαυροβούνιου να είναι εξίσου καλός επιθετικός, αλλά να διαθέτει επιπλέον μακρινό σουτ και να είναι πολύ καλύτερος αμυντικός ή ριμπάουντερ. Και-γιατί όχι;-ο αντι-Σόφο να είναι ανάλογα δυναμικός μέσα στη ρακέτα, αλλά να έχει μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι του, να προσφέρει για περισσότερα λεπτά στο παρκέ και να μαζεύει περισσότερα «σκουπίδια». Άλλωστε, εχθρός του πολύ καλού (Πέκοβιτς και Σχορτσανίτη) είναι το ακόμη καλύτερο.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com