Βρίσκεσαι στη Ν. Αφρική. Έστω και νοητά. Αν εξαιρέσεις το «μελίσσι» που κάθε δευτερόλεπτο νιώθεις ότι βουίζει μέσα στο κεφάλι σου, το τακτικά ομογενοποιημένο ποδόσφαιρο που παρακολουθούμε, το οξύμωρο του να παρακολουθείς Μουντιάλ στους 38ο υπό σκιάν την ίδια ώρα που οι αγωνιζόμενοι φοράνε γάντια και ισοθερμικά και άλλα τέτοια ωραία, θα ανακαλύψεις ότι πίσω από την «κουίντα» οι προσεκτικοί και συγκεντρωμένοι παρατηρητές έχουν γεμίσει ήδη τα μπλοκάκια τους με σημειολογικές εγγραφές υψηλής ποδοσφαιρικής και καλλιτεχνικής αξίας όπως:
Ο κεντρικός αμυντικός της Χιλής, Γουάλντο Πόνσε, έχει στόχο ζωής να γίνει ο Ουιφαλούσι της Λατινικής Αμερικής. Έχει την έκφραση, έχει το μαλλί, έχει την κορδέλα, έχει το τσαγανό, έχει το πάθος. Του λείπει μόνο το Τατάρικο μουστάκι για να τα καταφέρει.
Στα χτυπήματα φάουλ και πέναλτι, όσο κι αν το παγκόσμιο μάρκετινγκ και τα υπνωτισμένα από τη λάμψη του Κριστιάνο Ρονάλντο ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Πορτογάλος διαθέτει το πιο ψαρωτικό βλέμμα πριν την εκτέλεσή τους, η αλήθεια λάμπει σαν διαμάντι μέσα σε σωρό από ακαθαρσίες γουρουνιών: Πιο «δολοφονική» έκφραση από αυτή του Ντιέγκο Φορλάν δεν υπάρχει. Σε πείθει 100% ότι το χτύπημα που ακολουθεί θα είναι nothing but net.
Η φράση-φετίχ του Νίκου Καρούλια, «έτσι» (aka «έτσι, έεετσι...»), έχει την ιστορική ευκαιρία να γίνει το νέο εθνικό μας σλόγκαν. Αφού κατάφερε σε λιγότερο από 5’ να την «κολλήσει» τόσο στον Παύλο Παπαδημητρίου όσο και στον Γιάννη Δάρα ξεσηκώνοντας κύματα ενθουσιασμού, γιατί να μην την φέρει στα χείλη όλων μας;
Το ανέκδοτο του Μουντιάλ: Πλατινέ Αλγερινός, βγαλμένος κατευθείαν από ντεφιλέ του Κωστέτσου ή στη χειρότερη από ελληνικό μεσημεριανάδικο. Αυτά τα έκανε κάποτε μόνο ο Χάτζι και η παρέα του. Μόνο για το γούρι όμως. Και για να σπάσουνε πλάκα. Σιγά μην τα κρεπάρει κι ο Τζεμπούρ.
Ο Ντιέγκο Μπενάλιο πρέπει επειγόντως να τηλεφωνήσει στον Κώστα Μήτρογλου, για να πάρει τις σωστές οδηγίες για το πως βγάζουνε τη σήμερον ημέρα τα φρύδια τους τα τρέντι αγόρια που σέβονται τον εαυτό τους (και στοχεύουν στα γκομενάκια στις κερκίδες, που πάντα τα προσέχουν αυτά).
Οι φανέλες των Αργεντινών είναι πιο stretch κι από «φουσκούνια» μεγέθους 90D που ασφυκτιούν μέσα από ένα μικροσκοπικό ροζ στηθόδέσμο. Πιο τεντωμένες κι από τα ρούχα του Κλαρκ Κεντ, λίγο πριν αυτά σκιστούν για να βγει από μέσα τους ο Σούπερμαν. Βλέποντας ειδικά τους Γκουτιέρεζ και Ντεμικέλις να μοιάζουν «τετράγωνοι» μέσα τους, σου έρχεται να τους προσλάβεις αμέσως για πορτιέρηδες σε in club της παραλιακής.
Γιάννης Τσαούσης
Κοπιάστε στο... Fightclub@sday.gr