FC: Μάλλον οφείλουμε μια μεγάλη «συγνώμη» στην Εθνική μας

Η Εθνική Ελλάδας είχε την τύχη ή την ατυχία να βρίσκεται στον δεύτερο όμιλο. Άρα να ξεκινήσει τους αγώνες της τη δεύτερη μέρα του Μουντιάλ, αμέσως μετά το ματς των διοργανωτών με το Μεξικό και της Γαλλίας με την Ουρουγουάη. Προτού δούμε τι ψάρια πιάνουν οι παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις του ποδοσφαίρου, η ευρωπαϊκής νοοτροπίας Βραζιλία του Ντούνγκα, η Αργεντινή του τρελο-Ντιέγκο, η Αγγλία του κυρίου καθηγητή Φάμπιο Καπέλο, η Ολλανδία του αστείρευτου ταλέντου, η μεγάλη ελπίδα της Αφρικής Ακτή Ελεφαντοστού, η πάντα πεισματάρα Γερμανία, η Πορτογαλία των πολλών καλών μεσοεπιθετικών, η Σερβία με το ταλέντο να ξεχειλίζει από τις κάλτσες τους και φυσικά η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία. Κι αφού τις είδαμε όλες (εκτός της Ισπανίας που παίζει σήμερα), οφείλουμε νομίζω σεμνά και ταπεινά, να ζητήσουμε μια μεγάλη «συγνώμη» από την Εθνική Ελλάδας για το ξέσκισμα που της ρίξαμε.

Σαφώς και δεν ικανοποίησε κανέναν μας η Εθνική Ελλάδας κόντρα στη Ν. Κορέα. Και ήταν μονόπαντη και μονοδιάστατη και προβλέψιμη και βαρετή και κολλημένη στις συνήθειες του ένδοξου παρελθόντος, που έχουν μετατραπεί σε ένα άχρωμο παρόν. Αλλά σε τελική ανάλυση, κάναμε και 4-5 ευκαιρίες ρε αδελφέ! Έστω και στο τέλος που πιέσαμε. Έστω και από κόρνερ. Κάτι προσπαθήσαμε, κάτι κυνηγήσαμε, τολμήσαμε, ανοιχτήκαμε, μας έπιασε το φιλότιμο να βάλουμε ένα γκολ, το οποίο δεν βάλαμε τελικά αλλά το ζητήσαμε. Πόσες ευκαιρίες μετρήσατε στο παιχνίδι της σπουδαίας Πορτογαλίας κόντρα στην δυνατή Ακτή Ελεφαντοστού; Δυόμιση κι αυτές με το ζόρι. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία ενθουσίασε κανέναν με δυο φάσεις σε 90 λεπτά; Χάρηκε το ματάκι κανενός από το ποδόσφαιρο των Σέρβων; Ή μαγεύτηκε κανείς από το χάλι της ομάδας του Ντομενέκ; Ή από το 2-1 της Βραζιλίας κόντρα στη Β. Κορέα, με μισή υποψία ευκαιρίας σε ένα ολόκληρο πρώτο ημίχρονο;

Ποιοι έχουν σώσει μέχρι τώρα τα προσχήματα; Οι Γερμανοί με την τεσσάρα στην Αυστραλία, αλλά ας περιμένουμε να τους δούμε με τους Γκανέζους και τους Σέρβους, που είναι κανονικές ομάδες σε αντίθεση με τα τιμημένα γηρατιά απ’ την ?κεανία. Η Αργεντινή επίσης, που μπορεί να έβαλε μόλις ένα γκολ, αλλά έκανε δέκα καλές ευκαιρίες - και της έκαναν για πλάκα 3-4 και οι Νιγηριανοί. Οι Ολλανδοί στο τελευταίο 20λεπτο με τους Δανούς, που με Ελίας και Αφελάι απέκτησαν ταχύτητα και λύθηκαν. Άντε και οι Νοτιοαφρικανοί με τους Μεξικανούς, που έδειξαν μια τρελίτσα και μια γλυκιά ποδοσφαιρική αφέλεια. Και τέλος. Δυο over σε τόσους αγώνες, νομίζω ότι περιγράφουν εύγλωττα την κατάσταση.

Σε τελική ανάλυση από ποιον περιμένεις να δεις μπαλίτσα; Από την Πορτογαλία του κυρίου «94 εκατομμύρια ευρώ» ή από την Ελλάδα, που αν δημοπρατήσεις όλο το ρόστερ της στο ricardo.gr, δεν αγοράζεις ούτε τα παπούτσια του Κριστιάνο; Παίζει κανένας Έλληνας στη Ρεάλ ή τη Μπαρτσελόνα; Πρωταγωνιστεί κανένας στην Premier; Είναι κανένας hot μεταγραφικό όνομα, για το οποίο κονταροχτυπιούνται τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ; Έχουμε κρυμμένο πουθενά κανέναν Μέσι, Μαϊκόν, Ντρογκμπά ή Ρούνεϊ; Ο πιο ακριβός παίκτης της Ελλάδας θεωρείται ο Σωτήρης Νίνης, αλλά πρόταση στα 10 εκατομμύρια που είναι η ρήτρα του δεν έχει φτάσει ποτέ - και ας μην μιλήσουμε καλύτερα για ρήτρες που έχουν ορισμένοι εκ των αστέρων του Μουντιάλ ή για τα εκατομμύρια που δόθηκαν πέρυσι ή θα δοθούν φέτος για να αλλάξουν ομάδα. Κι ακόμα και στη Ν. Κορέα που μας κέρδισε, θα βρεις έναν Παρκ που παίζει - περίπου - βασικός στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κι άλλον έναν Παρκ στη Μονακό. Σε μας, ποιος;

Δικαιολογίες για το κακό θέαμα μέχρι τώρα υπάρχουν άπειρες: ο Νοτιοαφρικανικός χειμώνας, η κούραση, οι βουβουζέλες, η αερόμπαλα, το άγχος της πρώτης αγωνιστικής, η εμμονή πολλών στο σφιχτό κέντρο και τον έναν κυνηγό, το υψόμετρο, οι αγωνιστικοί χώροι που είναι μια μίξη φυσικού και τεχνητού γκαζόν. Όρεξη να έχεις και θα βρεις πολλά. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι απέναντι στους εαυτούς μας και τους διεθνείς μας, ας φυλάξουμε μερικές δικαιολογίες γι’ αυτούς κι ας τους βρούμε μερικά ελαφρυντικά. Στην τελική οι ίδιοι οι διεθνείς μας, δεν χρέωσαν την ήττα ούτε στη Jabulani, ούτε στον παλιόκαιρο, ούτε στο ζουζούνισμα από τις εξέδρες. Και με βάση το θέαμα που έχουμε δει ως τώρα, όσοι ξένοι έχουν σπεύσει να μας χλευάσουν, καλύτερα να κοιτάξουν πρώτα τη δική τους καμπούρα και τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που σέρνονται στο γήπεδο σαν σαλιγκάρια στον κήπο.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr