Έκανε ο Βύντρα μια «βυντριά» κι έχασε τη μπάλα λίγο κάτω απ’ το κέντρο. Ε, και; Κι ο Γκριν έφαγε τη φάβα και στέρησε τη νίκη απ’ την Αγγλία. Και τι θα γίνει, θα τον κρεμάσουμε; Κι ο Τσαουτσί της Αλγερίας επίσης, αποδείχτηκε πιο τρύπιος κι από την «Τρύπα του Καραμανλή». Κι ο Κουζμάνοβιτς έκανε ένα χέρι τόσο ηλίθιο στο ματς με τη Γκάνα, που μπροστά του το χέρι του Πέρσι Ολιβάρες τότε που «τον στράβωσαν οι προβολείς» μοιάζει πταίσμα. Sο, what; Κι ο αντι-Τζεμπούρ (δεν έχει όνομα, είναι απλά αυτός που μπήκε στο 60’ στη θέση του Τζεμπούρ) πρόλαβε να αποβληθεί σε ένα σκάρτο 15λεπτο. Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε. Σάμπως είναι η πρώτη φορά ή η τελευταία;
Από τότε που ποινικοποιήθηκε το λάθος, άρχισαν τα «πεσίματα». Και όλοι οι αγανακτισμένοι, οι χαμένοι του στοιχήματος ή οι εθνικά ντροπιασμένοι βρήκαν αφορμή ή αιτία να βρίζουν, να φτύνουν, να χλευάζουν ή ακόμα και να τραβάνε τη σκανδάλη, με στόχο αυτόν που «δεν τίμησε τη φανέλα που φοράει». Κάπως έτσι ο Εσκομπάρ πλήρωσε με τη ζωή του ένα αυτογκόλ, άλλοι δέχτηκαν επίθεση στο δρόμο, σε κλαμπ, σε εστιατόρια, σε εμπορικά κέντρα. Διότι οι αυτόκλητοι εισαγγελείς της ηθικής, του fair-play, της ποδοσφαιρικής τελειότητας και της ποδοσφαιρικής αισθητικής βρήκαν κάπου να ξεσπάσουν.
Θα κερδίζαμε αν ο Βύντρα δεν είχε χάσει τη μπάλα στο 52’ του αγώνα με τη Ν. Κορέα; Πιθανότατα πρώτα θα έλιωναν όλοι οι πάγοι πάνω στη γη, ακόμα και στην τελευταία κατάψυξη του πιο ξεχασμένου ψυγείου και μετά θα σκοράραμε. Αυτό δεν είναι ασπίδα προστασίας στον Βύντρα και κανέναν Βύντρα, είναι η σκληρή πραγματικότητα: αυτή είναι η Εθνική μας, αυτός είναι ο Ρεχάγκελ και δεν αλλάζει στα 71 του για κανέναν λόγο και κανένα Μουντιάλ, είτε θέλουμε είτε όχι. Κάπως έτσι μας έφτασε μέχρι τη Νότια Αφρική, κάπως έτσι θα τελειώσει αυτό το Μουντιάλ για την Εθνική μας. Όπως κάπως έτσι πήγαμε στην Πορτογαλία το 2004 και μέχρι να μας πάρουν χαμπάρι ο Ζαγοράκης είχε σηκώσει την κούπα και κάπως έτσι πήγαμε στη Γερμανία το 2008 και βυθιστήκαμε αύτανδροι, διότι όλοι ήταν πλέον ψυλλιασμένοι. Απλά είναι τα πράγματα.
Ελλάς, μπορείς; Μπορείς να προκριθείς; Ας μην κάνουμε μεγάλες φαντασιακές υπερβάσεις κι ας δοκιμάσουμε ένα βηματάκι κάθε φορά: Ελλάς μπορείς να παίξεις λίγο καλύτερα; Μπορείς να βάλεις ένα γκολ; Μπορείς να πάρεις τουλάχιστον έναν βαθμό με τους Νιγηριανούς; Ή να κάνεις την πρώτη σου νίκη στο Μουντιάλ; Μπορείς να δικαιολογήσεις τον ρόλο σου στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και να πιστοποιήσεις ότι είσαι μια από τις 32 καλύτερες ομάδες του κόσμου; Αυτό θα μας αρκεί.
Κώστας Βαϊμάκης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr