FC: Ασ’τον τρελό στην τρέλα του, τον Λούα στη δική του

Ο Λομανά Τρεζόρ Λούα Λούα είναι πιθανότατα από τις πιο συμπαθείς ποδοσφαιρικές μορφές που πέρασαν ποτέ απ’ τη χώρα μας. Μεγάλη μούρη, μάτι μόνιμα νυσταγμένο, κλασικό τρέξιμο και ξερό σουτ Αφρικανού, χαμόγελο Τζοκόντας, φάτσα καλού ανθρώπου. Πρέπει να είσαι πολύ κολλημένος για να μη τον χωνεύεις, πολύ διοικητικός παράγοντας του Ολυμπιακού (στην πρώτη θητεία του Λομανά) για να μην γουστάρεις να πληρώνεις μπόνους στην πρώην ομάδα του ή πολύ κάφρος, αν πιστεύεις ακόμα ότι ευθύνεται ο Λούα Λούα για τον τραυματισμό του Σωτήρη Λεοντίου, ο οποίος ουσιαστικά από εκείνη τη φάση δεν έχει ξαναπαίξει μπάλα.

O Λούα Λούα ήρθε τότε σαν Λομανά Τρεζόρ Λούα Λούα και σήμερα είναι ο Λούα σκέτο. Ήρθε σαν συμπληρωματικό κομμάτι μιας καλής φουρνιάς παικτών, για να δώσει το κάτι παραπάνω. Σήμερα, για τον ακρίβεια στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος που τελείωσε, αποφάσισε ότι θα είναι το δεκάρι της ομάδας, ο δεξιός μεσοεπιθετικός, ο αριστερός, ο πίσω από τον κυνηγό, ο ίδιος ο κυνηγός, αυτός που θα χτυπάει τα στημένα, ο γενικών καθηκόντων που τον έπαιρνε να κάνει τα πάντα ελλείψει Γκαλέτι, Μπελούτσι, Ντουντού, Ντιόγκο, αριστερού χαφ γενικώς, Ντάτολο ειδικώς. Ο Λούα έκανε καλά, μέτρια και αδιάφορα παιχνίδια, αλλά σε αντίθεση με αρκετούς συμπαίκτες του έτρεξε, μόχθησε, ίδρωσε και προσπάθησε να αποδείξει κάτι: ότι κακώς τον ξαπόστειλαν την προηγούμενη φορά, ότι καλώς τον έφεραν πίσω για μια δεύτερη ευκαιρία κι ότι για το καλό τους θα πρέπει να ενεργοποιήσουν την οψιόν των δυο επιπλέον ετών. Έδειξε όμως επίσης, σε μια ομάδα όπου έλειπαν οι προσωπικότητες και τα μεγάλα ονόματα, ότι ένας απλά καλός παίκτης με θητεία στην Αγγλία, μπορεί να νιώθει (και να λειτουργεί) σαν κάποιος που είναι πάνω από συστήματα, διατάξεις και εντολές. Πάνω από την ίδια την ομάδα.

Στις πρόσφατες δηλώσεις που φέρεται να έκανε σε γαλλική ιστοσελίδα (και πάντα χρησιμοποιούμε το «φέρεται» όταν νιώθουμε ότι έχει γίνει παπαριά, ώστε να μπορούμε να το μαζέψουμε μια μια διευκρινιστική δήλωση του τύπου «εγώ ποτέ δεν είπα, δεν τον ξέρω τον κύριο, δεν έχω internet, δεν με πήρε κανείς τηλέφωνο και πώς να με πάρουν αφού είχα φραγή εισερχομένων» κλπ), ο Λούα «φέρεται» να είπε ότι «καταφέραμε να εξασφαλίσουμε τη δεύτερη θέση που οδηγούσε στο Champions League. Μικρό το κακό, καθώς η ομάδα θα έχει την ευκαιρία να κερδίσει ξανά θέση στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση». Και ερωτώ: μήπως πρέπει κάποιος να μπει στον κόπο να τον ενημερώσει ότι ο Ολυμπιακός τερμάτισε πέμπτος; Ότι θα παίξει στο Europa; Ότι ξεκινάει Ιούλιο με διάφορους απίθανους προκριματικούς γύρους κι ακόμα πιο απίθανους αντιπάλους; Ότι τα έξι παιχνίδια που έπαιξαν μετά την κατάληψη της δεύτερης θέσης δεν ήταν φιλικά προετοιμασίας ή παιχνίδια για να τεστάρει ο προπονητής τον μικρό Τάσο Πάντο, τον φέρελπι Κριστιάν Λεντέσμα και τον πολλά υποσχόμενο Όσκαρ Γκονζάλες, αλλά play-offs που καθόρισαν την τελική κατάταξη;

Μήπως του το κρύβουν και θα του το πουν μόλις υπογράψει; Διότι ο Λούα για να δει αν θα υπογράψει, θέλει να δει τι θα γίνει με τον προπονητή και τις μεταγραφές. Θέλει να παίζει «σε μια ομάδα σταθερά φιλόδοξη». Θέλει όχι απλά να του πουν ότι θέλουν να μείνει, αλλά «και για ποιο σχέδιο με θέλουν». Στο - ίσως - τελευταίο καλό συμβόλαιο της καριέρας του, στα 30 του πλέον, δεν έχει περιθώρια ούτε να λαθέψει στην επιλογή ομάδας, ούτε να του πουν το Δεκέμβρη «τράβα στην ομάδα του Τεν Κάτε που έκανε πρόταση», με το πρόσχημα ότι άργησε 15 λεπτά να ξυπνήσει. Αρκεί κι αυτός να προσγειωθεί επιτέλους στον πλανήτη γη, ν’ αφήσει για λίγο τον δικό του υπέροχο κόσμο και να προσπαθήσει να καταλάβει τι γίνεται γύρω του. Σε ποια ομάδα παίζει, ποια χώρα, ποιο θεσμό, τέτοια απλά πραγματάκια, τυπικά. Σχεδόν πάγια.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr