Αλλάζει σελίδα ο Θρύλος (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Αυτός ο Ολυμπιακός δεν αξίζει δάκρυα. Αν έχει χαθεί κάτι από τη φετινή πορεία, πιστεύω πως αυτό που έχει κερδίσει ο νταμπλούχος είναι περισσότερο απ' αυτό που έχει χάσει, με δεδομένο ότι το έργο των «ερυθρολεύκων» ήταν αντικειμενικά δύσκολο σε τέτοιο όμιλο. Αλήθεια, πόσες φορές θυμάστε τον Ολυμπιακό σε δύο κολλητά ματς να αντιδρά, να ισορροπεί τα ματς απέναντι σε δύο εκ των κορυφαίων ομάδων στη γηραιά ήπειρο και να ισοφαρίζει, διεκδικώντας τη νίκη με ίσους όρους; Αυτό που τις άλλες χρονιές φαινόταν όνειρο μακρινό για τον Ολυμπιακό, φέτος έφτασε δύο φορές πολύ κοντά στο να το πραγματοποιήσει. Κι αν κάποιος είχε την άποψη ότι αυτό που συνέβη στο «Μπερναμπέου» μπορεί να ήταν τυχαίο, δεν πιστεύω ότι μπορεί να ισχυρίζεται το ίδιο και ύστερα από αυτό το εξαιρετικό ματς που έκανε στο «Ζερλάν». Απέναντι σε έναν αντίπαλο που αυτή τη στιγμή στο σπίτι του μπορεί να κάνει κομμάτια οποιαδήποτε ομάδα στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός έπαιξε για να νικήσει. Αγωνίστηκε και κατάφερε, όπως επισήμανα και χθες, να κρατήσει μακριά από την εστία του αυτή την επικίνδυνη και έναν καλοδουλεμένη ομάδα. Με ένα κυματοθραύστη που έκανε δουλειά για δέκα, τον ανυπέρβλητο Τουρέ, έναν ποδοσφαιριστή που έκανε ακόμα και αυτούς τους τρομερούς ογκόλιθους που έχει στη μεσαία της γραμμή η Λιόν να μοιάζουν αδύναμοι να τον συναγωνιστούν σε φυσικές δυνάμεις, με τον Καφέ να κάνει ένα ακόμα υποδειγματικό ματς, είχε τύχη. Κι όταν και ο Τζόλε στο δεύτερο μέρος ανέβασε την απόδοσή του και ο Ολυμπιακός «κατασκήνωσε» έξω από την περιοχή της Λιόν, ήταν το σημείο που ο θρύλος ο προπονητής όφειλε να είχε δώσει μια μεγαλύτερη ευχέρεια στην ομάδα προκειμένου να απειλήσει. Τη στιγμή που η Λιόν φαινόταν βραχυκυκλωμένη σε αυτή την άριστη παγίδα που είχε στήσει ο Ολυμπιακός και φυσικά ο ίδιος ο προπονητής του, θα μπορούσε να έχει κάνει πιο γρήγορα τις κινήσεις στη σκακιέρα που θα καθιστούσαν περισσότερο ισχυρούς τους «ερυθρόλευκους» μέσα στο γήπεδο. Έστω και όταν ήρθε η ισοφάριση όμως, η διαχείριση που έκανε ο προπονητής τον βρήκε απροετοίμαστο για μια τέτοια εξέλιξη. Το μομέντουμ του αγώνα μάλλον ξάφνιασε τον ίδιο τον Σόλιντ, που αν πίστευε στη νίκη, ίσως θυμήθηκε αργά ότι θα μπορούσε να πάρει ολόκληρο το ματς. Στο σημείο που έγινε η πρώτη αλλαγή, το πρώτο που ίσως θα έπρεπε να σκεφτεί είναι ότι εξασφαλίζοντας έναν «χρυσό» πόντο στο «Ζερλάν», θα μπορούσε να γράψει τελείως διαφορετικά την ιστορία του ομίλου. Η Λιόν με επτά πόντους θα είχε δύο εξαιρετικά δύσκολες επισκέψεις σε Καραϊσκάκη και μετά στο «Μπερναμπέου». Κι αν ο Ολυμπιακός στο επόμενο ματς κατάφερνε να νικήσει, τότε το πρόβλημα θα το είχαν οι Γάλλοι. Όπως έγραψα και χθες όμως, η απώλεια της πραγματικότητας και η έλλειψη συγκέντρωσης, κυρίως από τον προπονητή, σε συνδυασμό με την ολιγωρία στο τέλος, έφεραν και πάλι τον Ολυμπιακό στη θέση του ηττημένου. Στον προχθεσινό Θρύλο δεν άξιζε τέτοια τύχη.