Όπως έγραψα και χθες, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από την ΑΕΚ κι αυτό το απέδειξε μέσα στο γήπεδο. Στις πρώτες πέντε αγωνιστικές οι «ερυθρόλευκοι» έχουν καταφέρει να πάρουν τα δύο ντέρμπι και μάλιστα με σκορ που πολύ δύσκολα θα ανατραπούν στα ματς του δεύτερου γύρου στο Καραϊσκάκη, οπότε ακόμα κι αν πάμε σε ισοβαθμία πιθανότατα θα έχουν προβάδισμα στα ματς με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Αυτό δεν σημαίνει πως λύθηκαν όλα τα προβλήματα των «ερυθρολεύκων», ούτε πως στην «Ενωση» θα πρέπει να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, να αρχίσουν να μιζεριάζουν οι φίλαθλοι και να μη στηρίζουν την ομάδα τους. Θα θυμάστε πως σε ανάλογη θέση βρέθηκε πριν από μερικές εβδομάδες ο Παναθηναϊκός, αλλά σταδιακά η ομάδα άρχισε να ρολάρει, έκανε δύο κολλητές νίκες στο πρωτάθλημα και ξαναμπήκε στο κόλπο του Τσάμπιονς Λιγκ με τη νίκη απέναντι στη Βέρντερ Βρέμης.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί κάλλιστα και με την ΑΕΚ. Αν μπορέσει να πάρει «διπλό» στη Νεάπολη και καταφέρει να πάρει το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τότε το κλίμα θα αντιστραφεί, διότι η «Ενωση» θα έχει πάρει προβάδισμα απέναντι στους «πράσινους» για τη δεύτερη θέση. Γι' αυτό στην ΑΕΚ θα πρέπει να στηρίξουν την ομάδα και από την άλλη η τεχνική ηγεσία να αποφασίσει ότι ύστερα από πέντε αγωνιστικές πρέπει να βρει ορισμένες σταθερές συνισταμένες στο παιχνίδι της. Να δει πώς θα κάνει πιο εύκολα τις ευκαιρίες και πώς θα τις αξιοποιήσει.
Για τον Ολυμπιακό, το ματς με τους «κιτρινόμαυρους» ήταν υποδειγματικό στο δεύτερο μέρος. Οι «ερυθρόλευκοι», κυρίως χάρη στις διεισδύσεις του Γιάννη Οκκά, κατάφεραν να κάνουν τη μεγάλη ζημιά στην αντίπαλό τους και να φέρουν, σχετικά νωρίς στο δεύτερο μέρος, το ματς στα ίσα. Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που είχε το ψυχολογικό αβαντάζ για να καταφέρει να πάρει το ματς.
Η ΑΕΚ είχε ευκαιρίες, αλλά δεν τις εκμεταλλεύθηκε. Αυτό που κάνει τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τις άλλες ελληνικές ομάδες –κυρίως στα ματς με την ΑΕΚ– είναι ότι ο Ολυμπιακός, είτε μέσα είτε έξω από το γήπεδο του, καταφέρνει να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Η «Ενωση», αντίθετα, περιμένει το λάθος και τα κενά στην άμυνα του αντιπάλου, ώστε να τα εκμεταλλευθεί. Χθες μπορούσε να το καταφέρει αν είχε στείλει την μπάλα στο πλεκτό ο Σοάρες στη φάση του τετ α τετ με τον Νικοπολίδη. Στις 7 από τις 10 περιπτώσεις, όμως, πάντα αυτός που παίρνει την πρωτοβουλία σε ένα ματς και που παίζει για να νικήσει και όχι για να μη χάσει, είναι εκείνος που τελικά νικά. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού στα ντέρμπι, ειδικά τα τελευταία χρόνια.