Τη «σύνδεση» με το τεράστιο ποδοσφαιρικό παρελθόν της ψάχνει σε ένα ακόμα Μουντιάλ η Ουρουγουάη. Οι τίτλοι (1930 και 1950) και οι διακρίσεις στο θεσμό χάνονται πλέον αρκετές δεκαετίες πίσω και η «σελέστε» -των μόλις δύο παρουσιών στα τελευταία πέντε Παγκόσμια Κύπελλα- βλέπει τη Ν. Αφρική ως τη μεγάλη ευκαιρία για να «καθαρίσει» το όνομα της.
Με τον Όσκαρ Ταμπάρεζ να επιστρέφει στον πάγκο της και μια πλειάδα ικανότατων νεαρών, πλαισιωμένων από σταρ που αγωνίζονται στα γήπεδα της Ευρώπης (Ντιέγκο Φορλάν, Λουίς Σουάρεζ), η Ουρουγουάη θα προσπαθήσει να επαναλάβει τουλάχιστον την πορεία που είχε στην προηγούμενη θητεία του ο 63χρονος τεχνικός (είχε πάει την ομάδα στους «16» το 1990 στην Ιταλία).
Είναι χαρακτηριστικό, δε, της «δικαίωσης» που χρόνια περιμένει το ποδόσφαιρο της χώρας πως από τότε -σε όσες παρουσίες είχε σε Μουντιάλ- ποτέ δεν κατάφερε να περάσει τη φάση των ομίλων.
Αλλοπρόσαλλη ομάδα, ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, κατάφερε να έχει την τρίτη καλύτερη επίθεση στον όμιλο της CONMEBOL (28 γκολ) κι όμως να μην τερματίσει στην πρώτη τετράδα που προκρίθηκε απευθείας στα τελικά. Αφού έκανε «χαρακίρι», λοιπόν, στην τελευταία αγωνιστική, φιλοξενώντας την Αργεντινή (έχασε 1-0, ενώ με νίκη περνούσε η ίδια), χρειάστηκε να εμπλακεί για τρίτη συνεχή φορά -όπως το 2001 και το 2005- στη διαδικασία του μπαράζ με την τέταρτη ομάδα της CONCACAF.
Εκεί η… πείρα της φαίνεται ότι μίλησε και αφού επικράτησε 1-0 εκτός έδρας της Κόστα Ρίκα, είδε τον γνωστό μας, Σεμπάστιαν Αμπρέου, να της χαρίζει την ισοπαλία 1-1 στη ρεβάνς και μαζί την πρόκριση για τη Ν. Αφρική.
Το αστέρι: Ντιέγκο Φορλάν
Αν κάποιος «ενσαρκώνει» τις ελπίδες της Ουρουγουάης για ένα δυνατό «comeback» σε Παγκόσμιο Κύπελλο και ταυτόχρονα μοιάζει ικανός να το καταφέρει, αυτός είναι ο Ντιέγκο Φορλάν.
Πιο ώριμος από ποτέ, στο δεύτερο Μουντιάλ της καριέρας του και προερχόμενος από μια εκπληκτική χρονιά -όπου πήρε… σχεδόν μόνος του το Europa League για την Ατλέτικο- ο ξανθομάλλης επιθετικός είναι σίγουρο ότι θα συνθέσει ένα από τα πιο «καυτά» επιθετικά δίδυμα της διοργάνωσης με τον επίσης εξαιρετικό, Λούις Σουάρεζ του Άγιαξ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Φερνάντο Μουσλέρα (Λάτσιο), Χουάν Καστίγιο (Ντεπορτίβο Κάλι), Μαρτίν Σίλβα (Ντεφενσόρ Σπόρτινγκ).
Αμυντικοί: Ντιέγκο Λουγκάνο (Φενέρμπαχτσε), Ντιέγκο Γκοντίν (Βιγιαρεάλ), Αντρές Σκότι (Κόλο Κόλο), Χόρχε Φουτσίλε (Πόρτο), Μάρτιν Κάσερες (Γιουβέντους), Μαουρίτσιο Βικτορίνο (Ουνιβερσιδάδ Χιλής), Μάξι Περέιρα (Μπενφίκα).
Μέσοι: Βάλτερ Γκαργκάνο (Νάπολι), Εγκίντιο Αρεβάλο Ρίος (Πενιαρόλ), Σεμπαστιάν Εγκούρεν (ΑΪΚ Στοκχόλμης), Ντιέγκο Πέρες (Μονακό), Αλβάρο Περέιρα (Πόρτο), Νάτσο Γκονζάλες (Βαλένθια), Νικολάς Λοντέιρο (Άγιαξ), Αλβάρο Φερνάντες (Ουνιβερσιδάδ Χιλής)
Επιθετικοί: Λουίς Σουάρες (Άγιαξ), Ντιέγκο Φορλάν (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σεμπαστιάν Αμπρέου (Μποταφόγκο), Έντισον Καβάνι (Παλέρμο), Σεμπαστιάν Φερνάντες (Μπάνφιλντ).