Πραγματικά το σιχαίνομαι αυτό το πράγμα. Να το βλέπω μπροστά μου να έρχεται. Και να μην το βλέπουν αυτοί που πρέπει να το δουν. Η, να το βλέπουν και να μην μπορούν να κάνουν τίποτα…
Δεν τα βλέπω καλά, ήταν ο τίτλος του χθεσινού κομματιού, εδώ στο www.sport-fm.gr, για τον Ολυμπιακό στην Τούμπα. Κι εστίαζα στο ότι, «δεν βλέπω μάτια να γυαλίζουν βρε αδελφέ. Εδώ πάει η ομάδα να παίξει ντέρμπι, εκτός έδρας και δεν διαπιστώνω να υπάρχει στις τάξεις της ομάδας κλίμα για τέτοιο ντέρμπι…Η Τούμπα θέλει τσαμπουκά. Έχεις τσαμπουκά; Είσαι παλικάρι; Σε πόλεμο πάνε. Το έχουν καταλάβει; Αν είναι να ρίξουν δύο κλοτσίδια στην αρχή οι παίκτες του ΠΑΟΚ και οι Ολυμπιακοί να κολλώσουν, φέξε μου και γλίστρησα».
Κι έβλεπα στο τέλος του ημιχρόνου τα στατιστικά: 5 φάουλ είχε κάνει ο Ολυμπιακός. Άντε χαθείτε ρε. Πάτε στην Τούμπα να παίξετε τη μισή πρόκριση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και κάνετε πέντε φάουλ στο ημίχρονο. Άντε να χαθείτε…
Ίσως το μόνο που δεν περίμενα ήταν το εγκληματικό λάθος του Νικοπολίδη, υπό την έννοια ότι μόλις στον προηγούμενο αγώνα, με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, είχε κάνει ένα ακόμη χειρότερο. Απλά, τότε δεν είχε μετρήσει το γκολ της ΑΕΚ, επειδή είχε γίνει και δεύτερο τεράστιο λάθος, από τον διαιτητή. Τώρα, μέτρησε. Σώθηκες μία φορά, δεν μπορεί κάθε φορά να σώζεσαι, με τέτοια πράγματα.
Κι όχι μόνο μέτρησε, λοιπόν, το γκολ, αλλά και…παραμέτρησε. Διότι, όχι απλά μπήκε ο ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ, αλλά κι άναψε και η Τούμπα, η οποία είχε σιωπήσει από το έξυπνο ξεκίνημα του Ολυμπιακού στο πρώτο 10λεπτο.
Ο Αντώνης με το γκολ-δώρο και έβαλε πάλι φωτιά στην εξέδρα, αλλά και γέμισε με νεύρα τους συμπαίκτες του. Γιατί κακά τα ψέματα σου κόβονται και λίγο τα πόδια όταν τρως τέτοιο γκολ.
Θα μου πεις, πόσες φορές τους έχει σώσει ο Αντώνης…Χαίρω πολύ. Όμως, κριτική του αγώνα κάνουμε, όχι γενικά κριτική του γκολκίπερ Νικοπολίδη.