Η αυτοκριτική σώζει, η κριτική δεν είναι χρήσιμη…

Μάζεψε λοιπόν ο Μπάγεβιτς τους 11 που άρχισαν το παιχνίδι και τους τρεις που μπήκαν ως αλλαγές για να αναλύσουν την άθλια εικόνα του πρώτου ημιχρόνου. Και άρχισε η κριτική. Έκοβε ο ένας, έραβε ο άλλος. Σύμφωνα με τα όσα μαθεύτηκαν μόνο ο Μάκος μίλησε για την ατομική του ευθύνη στη φάση του δεύτερου γκολ του Ολυμπιακού και παραδέχθηκε το λάθος του. Όλοι οι άλλοι μίλησαν για τα λάθη των συμπαικτών ή των παικτών τους(ο Μπάγεβιτς).

Ο ένας ήταν μόνος του στην επίθεση και δεν μπορούσε να βρει συμπαίκτη του να δώσει τη μπάλα, ο άλλος έκοβε και δεν έβλεπε κίνηση στον χώρο για να πασάρει, ο τρίτος είδε μεγάλες τις αποστάσεις με τους ακραίους μπακ με συνέπεια να βρίσκει πολλούς χώρους ο Ολυμπιακός. Επίσης είχαμε κριτική στους παίκτες που δεν μάρκαραν και παράπονα για το γεγονός ότι άλλα ζήτησε ο προπονητής και άλλα έκαναν οι ποδοσφαιριστές, ενώ υπήρξε και παίκτης που είπε ότι προτιμάει να κάνει προπόνηση από το να δει το βίντεο και βγήκε έξω από την αίθουσα προβολής.

Τα ονόματα δεν τα λέω γιατί δεν έχουν καμία σημασία για αυτά που θέλω να γράψω. Άλλωστε θα τα διαβάσετε στο ρεπορτάζ και θα μάθετε, αν και θα χρησιμοποιήσω παρακάτω. Αυτή την στιγμή όμως μόνο η αυτοκριτική σώζει. Να παραδεχθεί ο Μπάγεβιτς ότι κατέβασε λάθος ενδεκάδα και να συμμαζέψει τα πράγματα από δω και πέρα. Να μην περιμένει ο Σκόκο να παίξει μόνο όταν έχει τη μπάλα. Να δουλέψει ο Γιάχιτς ως ένα σύγχρονο αμυντικό χαφ που αν δεν του δημιουργούν οι συμπαίκτες του τις προϋποθέσεις να αναπτυχθεί να τις δημιουργεί μόνος του. Να γίνει ο Μαϊστόροβιτς ο ηγέτης της άμυνας που αυτός θα την κατευθύνει για να μην θυμίζει… έμενταλ.

Να βοηθάει στην εξέλιξη της ομάδας του ο Μαντούκα κι ας μην ξεκινάει βασικός. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αλλά δεν είναι ώρα. Ας καθίσει ο καθένας να σκεφτεί τα λάθη του, τις παραλείψεις και τις εμμονές του κι ας βάλει πάνω από όλα την ομάδα. Αυτή την στιγμή η κριτική όλων των άλλων πλην του εαυτού μας δεν είναι καθόλου χρήσιμη. Το μόνο που μπορεί να δημιουργήσει είναι έλλειψη ομαδικής συνείδησης και γιγάντωση της ατομικότητας. Το σπίτι που… καίγεται δεν είναι του γείτονα(όπου γείτονας βάλτε συμπαίκτης και προπονητής), αλλά το σπίτι του καθενός που είναι η ίδια η ομάδα.

Υ.Γ. Ο Παντελής Καφές είναι ίσως ο μόνος παίκτης επιπέδου της ΑΕΚ που έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Ξέρει που πατάει και που βρίσκεται, αλλά δεν αρκεί μόνος του. Είναι άξιος συγχαρητηρίων για την αγωνιστική και εξωαγωνιστική συμπεριφορά του και πάνω από όλα ΑΞΙΖΕΙ μία θέση στην ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ για το ΜΟΥΝΤΙΑΛ.

Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com