Γκολάρα ήταν στο 85ο λεπτό…

Έγραφα χθες εδώ στο radar, «αυτό να γίνει και τι στον κόσμο». Και δεν το έκανε ούτε αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός: να βάλει ρε παιδί μου ένα γκολ στα 25 τελευταία λεπτά ενός αγώνα του. Ένα γκολ, όχι παραπάνω. Εφτά ευκαιρίες είχε από το 70ο λεπτό και μετά. Ούτε μία δεν έκανε γκολ…

Αλλά έβαλε η ΑΕΚ γκολ, τότε. Στο 85. Κανονικό γκολ, από τον Μανωλά. Δώρο του Νικοπολίδη, όπως εκείνο στον Σκόκο, πάλι στο Καραϊσκάκη το Γενάρη. Γκολ, βεβαίως, που κακώς ακυρώθηκε.

Μόνο που ο τίτλος του σημερινού κομματιού, δεν αφορά αυτό το γκολ της ΑΕΚ… Αφορά ένα άλλο γκολ. Γκολάρα, όχι παίξε γέλασε. Ούτε δώρο, ούτε τίποτα. Και ήταν σε παιχνίδι πάλι Ολυμπιακού-ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Στο ίδιο λεπτό μάλιστα, στο 85ο.

Τι έγινε ρε παιδιά; Το ξεχάσαμε το ωραιότατο γκολ του Τοροσίδη με κεφαλιά στο 85ο λεπτό του ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ 1-2 τον Γενάρη; Ούτε τέσσερις μήνες δεν πέρασαν. Τότε, δηλαδή, ήταν καλά που ο Καλόπουλος δεν πήγε στη σέντρα, όταν ο Τοροσίδης είχε βάλει στα δίχτυα τους σέντερ μπακ της ΑΕΚ και εφευρέθηκε επιθετικό φάουλ;

Και για να μην ξεχνιόμαστε: τότε, εκείνη την ημέρα, στην ΑΕΚ έλεγαν, «ναι, γκολ ήταν, αλλά δεν ήταν γκολ αυτό του Αβραάμ, με το οποίο προηγήθηκε ο Ολυμπιακός, γιατί ήταν οφσάϊντ ο Μήτρογλου». Είχαν δίκιο;

Δηλαδή, τώρα στον Ολυμπιακό που λένε, «ναι, γκολ ήταν, αλλά δεν ήταν πέναλτι, αυτό με το οποίο ισοφάρισε η ΑΕΚ, γιατί βούτηξε ο Καφές, ενώ ο Ζεβλάκοφ δεν του έκανε τίποτα», είναι εν αδίκω;

Για καθίστε, όλα δικά μας τα θέλουμε; Του Ολυμπιακού τα γκολ τα κανονικά να μην μετράνε, αλλά της ΑΕΚ τα γκολ τα κανονικά να μετράνε;

Δυστυχώς δεν μέτρησαν-ενώ έπρεπε κι εκείνη η γκολάρα του Τοροσίδη να μετρήσει κι αυτό το γκολάκι του Μανωλά να μετρήσει. Όπως έπρεπε και του Αβραάμ να μην μετρήσει και πέναλτι στον Καφέ να μη δίνονταν.

Ποιος ξέρει. Μπορεί να ήταν και μία τιμωρία από ένα αόρατο χέρι. Τιμωρία στο ένα ματς η ακύρωση του κανονικού γκολ, επειδή μέτρησε ένα άκυρο. Και τιμωρία στο άλλο ματς η ακύρωση του κανονικού γκολ, επειδή δόθηκε ένα ψεύτικο πέναλτι…