Έδειξαν χαρακτήρα Μπάγερν, Λιόν και Τσέλσι

Στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, που οι θρησκευτικές ή εθνικές εορτές δεν σημαίνει ότι τα φορτώνουμε όλα στον κόκκορα και πάμε για διακοπές, υπάρχει κανονική δραστηριότητα σε όλο το φάσμα του αθλητισμού. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγω από τα δικά μας και να καταπιαστώ με κάποια απ’ αυτά που συνέβησαν το ΣΚ.

Στην Αγγλία η Τσέλσι έκανε αυτό που φαινόταν πιθανότερο και κέρδισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η νίκη της αυτή την φέρνει πολύ κοντά στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά σε ένα Πρωτάθλημα σαν την Πρέμιερ Λιγκ, υπάρχει δρόμος ακόμα όταν απομένουν ακόμα πέντε αγωνιστικές. Η Τσέλσι έχει να βγει εκτός Λονδίνου μόνο μια φορά, για να πάει στο Λίβερπουλ, αλλά έχει και την Τότεναμ στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν». Την ίδια ώρα οι «κόκκινοι διάβολοι» έχουν να παίξουν πλέον με Μπλάκμπερν, Μάντσεστερ Σίτι και Σάντερλαντ εκτός, ενώ έχουν μέσα την Τότεναμ σαν πιο δύσκολο παιχνίδι εντός. Δίχως τον Ρούνεϊ,φαίνονται μια ομάδα με περιορισμένη δυναμική στο σκοράρισμα κι αυτό θα είναι το κύριο πρόβλημα. Αν και υπολείπται τριών πόντων της Τσέλσι, μπορεί να πει στο κόλπο αν οι άλλοι φανούν απρόσεκτοι, η Άρσεναλ, ενώ η Σίτι φαίνετια να έχει τη δυναμική για να μπει στην τετράδα.

Στη Γερμανία, όταν η Μπάγερν αποφασίσει να σοβαρευτεί, ακόμα και με αντίξοες συνθήκες θα καταφέρει να πάρει αυτό που πρέπει για να κατακτήσει τον τίτλο την κατάλληλη στιγμή. Αν οι Βαυαροί αντιμετώπζαν την Στουτγάρδη, την Ντόρτμουντ ή την Βέρντερ Βρέμης σε κούρσα τίτλου, ίσως να υπήρχε πιθανότητα να το χάσουν. Με αντιπάλους για το τρόπαιο όμως την Σάλκε και την Λεβερκούζεν είναι δύσκολο ν’ απωλέσουν τον τίτλο.

Πολλή συζήτηση έχω κάνει με συναδέλφους και φίλους ακροατές για την περίπτωση της Λιόν φέτος. Όλοι μου τονίζουν πως τα προηγούμενα χρόνια είχε πολύ καλύτερη ομάδα, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να φτάσει τόσο μακριά όσο θ’ άξιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Φέτος με μια ομάδα που σαν ποιότητα μπάλας έχει πολύ πιο αδύναμη λάμψη, καταφέρνει, να προσαρμόζεται περισσότερο στις δυσκολίες. Πέταξε έξω τη Ρεάλ, νίκησε 3-1 τη Μπορντό στο πρώτο παιχνίδι και παρά το γεγονός πως ξεκίνησε το πρώτο μέρος απέναντι στη Ρεν με μια παράξενη ενδεκάδα, πήρε αυτό που ήθελε με ανατροπή. Φέτος είναι πιο σκληρή, λιγότερο θεαματική αλλά φτάνει στο ζητούμενο. Κι αυτό είναι που μετράει. Έστω και αν είναι μπροστά μόνο με έναν πόντο από τη Μπορντό στο Πρωτάθλημα και η τελευταία έχει δύο ματς λιγότερα, αυτή τη στιγμή η Λιόν μοιάζει έτοιμη για όλα.

ΥΓ:Ο φίλος Αντώνης Κατσίκης πάντοτε με πειράζει και θέλει ν’ αποκαλύψω την «μπασκετική» μου ταυτότητα. Μετά τον τελικό του NCAA θα μπω στη διαδικασία να μοιραστώ μερικές σκέψεις για το ποιοί και ποιά πράγματα μου έκαναν εντύπωση από την March Madness. Για σήμερα, το μόνο που εύχομαι σε ότι αφορά τα μπασκετικά, είναι η ΑΕΚ να βρεθεί κάποτε και πάλι εκεί που της αξίζει. Εκεί που βρέθηκε σαν σήμερα, πριν από 42 χρόνια.