Τελικά, το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι πολύ εύκολο να λυθεί. Διότι είναι ο…Μπάντοβιτς. Φεύγει ο Μπάντοβιτς και λύνεται το πρόβλημα. Όλα καλά. Έρχεται ένας προπονητής κι ως δια μαγείας τα πάντα είναι εντάξει. Όπως είχαν λυθεί, ως δια μαγείας κι όταν έφυγε ο Κετσπάγια. Κι όταν έφυγε ο Ζίκο.
Μήπως χρειάζεται να σοβαρευτούμε λίγο; Υπάρχει κανείς που δεν βλέπει πως το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι πολύ πιο σοβαρό κι άπτεται γενικά όλου του συλλόγου και της ομάδας;
Για να πάει μπροστά η ομάδα χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα από ένα προπονητή. Από ένα καλό προπονητή. Φυσικά και χρειάζεται ένα προπονητή ο Ολυμπιακός, από την στιγμή που δεν μπορεί η ομάδα να σηκώσει κεφάλι.
Αλλά πρώτα πρέπει να λειτουργήσει καλύτερα όλος ο Ολυμπιακός, ως σύλλογος, για να λειτουργήσει και η ομάδα. Αυτά πάνε μαζί. Δεν γίνεται να πάνε χώρια, πώς να το κάνουμε.
Εάν ήταν μόνο το θέμα του προπονητή, στον Ολυμπιακό θα πετούσαν από τη χαρά τους. Εδώ πέρσι με τον Βαλβέρδε, που υποτίθεται πως είναι η καλύτερη λύση για τη νέα σεζόν, η ομάδα έκανε το νταμπλ, αλλά δεν είδα όλο τον κόσμο ευχαριστημένο.
Και ήταν λογικό. Διότι, ο Ολυμπιακός για πρώτη και μόνη φορά σε αυτά τα 13 χρόνια δεν έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ελέω Ανόρθωσης. Για την ακρίβεια ταπεινώθηκε από τον Κετσπάγια και τον Παντελή κι έχασε 20 εκ. Ευρώ από την ΟΥΕΦΑ, με συνέπεια να γίνουν όλα όσα έγιναν με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου κι όλα τα παρεπόμενα. Στο δε κύπελλο ΟΥΕΦΑ αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο των αγώνων νοκ άουτ, από την Σεντ Ετιέν, με δύο ήττες και γκολ 1-5. Από μία ομάδα που ήταν στην επικίνδυνη ζώνη και σώθηκε στο τσακ.
Θέλει κι άλλες «ενέσεις» ο Ολυμπιακός, σε πολλούς τομείς, για να πάρει και πάλι μπρος. Αν ήταν μόνο ο Μπάντοβιτς το πρόβλημα, θα ήταν όλοι ευτυχείς…