Die, Die, Die… I can’t…

Το… παραμύθι του βρικόλακα από την Τρανσυλβανία που σηκωνόταν κάθε βράδυ από το φέρετρο του αναζητώντας φρέσκο, ζεστό αίμα προκαλεί δέος στο κοινό του κινηματογράφου για περίπου έναν αιώνα. Οι ιστορίες συχνά παραλλάσσονται από την νουβέλα του Στόκερ, όμως ο κεντρικός χαρακτήρας σχεδόν πάντα παραμένει το ίδιο –ανατριχιαστικά- καθηλωτικός.

Της Φλώρας Μιχαλοπούλου

Ζούσε στη σημερινή Ρουμανία και τον έλεγαν Βλαντ Τέπες ή αλλιώς Βλαντ ο Παλουκωτής. Για την ακρίβεια το κάστρο του υπάρχει ακόμα και αποτελεί τουριστική ατραξιόν. Ο ηγεμόνας της Βλαχίας ενέπνευσε το επιστολικό μυθιστόρημα του Ιρλανδού Μπραμ Στόκερ, «Δράκουλας», και αυτό με τη σειρά του αποτέλεσε τη βάση για μία σειρά ταινιών. Πρώτη από όλες η γερμανική ταινία «Νοσφεράτου-Η συμφωνία του τρόμου» του Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου, που έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες στις 5 Μαρτίου του 1922! Η τοποθεσία και τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλάχθηκαν εξαιτίας των πνευματικών δικαιωμάτων. Ωστόσο οι πολλές ομοιότητες με το βιβλίο παρέμειναν. Αυτό συντέλεσε εν τέλει στο να γίνει μήνυση με αποτέλεσμα το φιλμ να αποσυρθεί και να καταστραφεί. Ευτυχώς όμως για εμάς κάποιες κόπιες διεσώθησαν!





Αν δεις το Κίστοφερ Λι φύλαξε το λαιμό σου

Για περίπου δύο δεκαετίες, από το 1958 ως το 1974, τα κινηματογραφικά φιλμ «Δράκουλα» ανήκουν στην Hammer. Η εν λόγω εταιρεία παραγωγής ήταν και παραμένει γνωστή για τις γκόθικ ταινίες τρόμου, χαμηλού κόστους αλλά με υψηλά στάνταρ ποιότητας και συχνά με εντυπωσιακούς πρωταγωνιστές. Το «Δράκουλας, ο Βρυκόλακας των Καρπαθίων» δημιουργήθηκε το 1958 και έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Ο Τέρενς Φίσερ ήταν ο σκηνοθέτης που έδωσε τις οδηγίες του σε δύο άνδρες που μελλοντικά το άστρο τους θα έλαμπε. Ο Κρίστοφερ Λι υποδύθηκε τον Κόμη Δράκουλα και ο Πτερ Κάσινγκ τον Δρ. Βαν Χέλσινγκ. Η ταινία βασίστηκε σε μεγάλο ποσοστό στη νουβέλα ωστόσο δεν έλειψαν κάποιες σημαντικές παρεμβάσεις όπως για παράδειγμα ο θάνατος του… βρικόλακα πλέον Τζόναθαν Χάρκερ, που πιθανότατα να εξέπληξε τους φαν του Στόκερ.

Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας ήταν επόμενο να δημιουργήσει κινηματογραφικές συνέχειες. «Η Εκδίκηση του Δράκουλα» ήρθε το 1960 και το «Δράκουλας: Ο Πρίγκιπας του Σκότους» το 1966, με τον Κρίστοφερ Λι να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και να ταυτίζει το όνομα του με το ρόλο. Ακολούθησαν τα Ο Δράκουλας Βγήκε απ' τον Τάφο του» το 1968, «Φίλα το Αίμα του Δράκουλα» το 1969, «Τα Σημάδια του Δράκουλα» το 1970, «Δράκουλας 1972 μ.Χ.» το 1972 και τέλος «Οι Σατανικές Ιεροτελεστίες του Δράκουλα» το 1973. Το κύκνειο άσμα της Hammer, όσον αφορά στις ταινίες «Δράκουλα» ήταν το «Ο μύθος των επτά χρυσών βαμπίρ» το 1974, στο οποίο όμως δεν έπαιζε ο Κρίστοφερ Λι.





Δράκουλας αλά κλασσικά

Παρόλο που ο Κρίστοφερ Λι και η Hammer κατέστησαν τα ονόματα τους ταυτόσημα με αυτό του «Δράκουλα» στις δεκαετίες ‘60 και ’70, υπήρχε ήδη η κινηματογραφική μεταφορά με τον Μπέλα Λουγκόζι. Το «Δράκουλας» του 1931, σκηνοθετημένο από τον Χάμιλτον Ντιν, αποτέλεσε μια αρκετά καλή μεταφορά του βιβλίου. Πρωταγωνιστές, εκτός από τον Ούγγρο Κόμη Δράκουλα, ο Έντουαρντ Βαν Σλόαν ως Δρ. Βαν Χέλσινγκ και ο Ντέιβιντ Μάνερς ως Τζόναθαν Χάρκερ.





Ακόμα μία αξιόλογη κινηματογραφική προσπάθεια έκανε την εμφάνιση της το 1979, το «Δράκουλας: Φυγή απ' τα Καρπάθια». Πρωταγωνιστές ο Φρανκ Λάνγκελα στο ρόλο του Κόμη Δράκουλα και ο Λόρενς Ολίβιε σε αυτόν το Δρ. Βαν Χέλσινγκ ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τζον Μπάντχαμ.

Από τις κορυφαίες μεταφορές της νουβέλας ήταν και αυτή του 1992, «Ο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ», που περιελάμβανε εξίσου μεγάλα ονόματα. Φρανσις Φορντ Κόπολα στη σκηνοθεσία, Γκάρι Όλντμαν σε μια εξαιρετική ερμηνεία ως Κόμης Δράκουλας, Άντονι Χόπκινς ως Δρ. Βαν Χέλσινγκ και ακόμα Κίανου Ριβς και Γουινόνα Ράιντερ. Παρά τον τίτλο της, η ταινία δεν αποτέλεσε πιστή μεταφορά του βιβλίου του Ιρλανδού συγγραφέα, ωστόσο ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Ρομαντική, παρά τρομακτική, απέσπασε τρία όσκαρ και κατάφερε να δώσει στο «παραμύθι» μία άλλη διάσταση από αυτή των Κρίστοφερ Λι και Μπέλα Λουγκόζι.





Τα «παιδιά» του Δράκουλα ή μήπως όχι;

Το αν «γέννησε» ο Δράκουλας τα βαμπίρ ή τα βαμπίρ το Δράκουλα ανάγεται στα ερωτήματα του επιπέδου «η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα». Οι ομοιότητες τους πάντως είναι εμφανείς αν κρίνουμε από τους ακονισμένους κυνόδοντες, την λευκή όψη και τη φωτοφοβία. Blade, Underworld, Twilight, Συνέντευξη με ένα βρικόλακα, Day Watch, Night Watch είναι μόνο μερικές από τις ταινίες που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και απέκτησαν φανατικούς θαυμαστές ανά τον κόσμο, τα τελευταία χρόνια.





Και για το τέλος, το δράμα του Δράκουλα… Die Die Die… I can’t…