Ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου. Εσχάτως, όπου παίζει ο Ολυμπιακός, «φεύγουν» πακέτα. Πακέτα ρε παιδί μου. Μία στο Ηράκλειο, όταν έπαιξε με τον Εργοτέλη, μία τώρα στη Θεσσαλονίκη, που παίζει με τον Ηρακλή. Καμία σχέση με τα παιχνίδια, ασφαλώς, αλλά «φεύγουν» πακέτα. Τι διάολο γίνεται, που πάνε, ποιοι τα στέλνουν και γιατί τα στέλνουν, δεν μπορώ να το καταλάβω. Και μου είπαν και κάτι για χορηγίες. Άκου χορηγίες.
Θα μου πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά με το παιχνίδι Ηρακλή-Ολυμπιακού; Καμία σχέση. Κατηγορηματικά. Ούτε υπονοώ τίποτα. Προς θεού (του ποδοσφαίρου). Αλλά έτσι μου ήρθε να το γράψω. Δεν μπορώ κι εγώ μία στα τόσα να γράψω κάτι ξέμπαρκο; Άσχετο ρε παιδί μου.
Για τον αγώνα στο Καυταντζόγλειο εγώ ξέρω δύο πράγματα: ένα ότι ο Ηρακλής είναι αήττητος από τότε που τον ανέλαβε ο Μπουμπένκο. Έχει πάρα πολύ καλά αποτελέσματα: δύο νίκες και τρεις ισοπαλίες σε πέντε παιχνίδια με αυτό τον προπονητή στον πάγκο. Κι από τις τρεις ισοπαλίες, οι δύο είναι με τον ΠΑΟΚ και με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη.
Κι ένα δεύτερο που ξέρω είναι ότι ο Ηρακλής ακόμη δεν έχει εξασφαλίσει τη σωτηρία του. Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Γνώμη μου είναι ότι θα περιμένει τον Ολυμπιακό ένα παιχνίδι ανάλογο με εκείνο στο Παγκρήτιο. Δηλαδή, θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς. Σκληρό παιχνίδι, με τον Ηρακλή να δίνει το 110% έως το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, για να σταματήσει τον Ολυμπιακό. Για την πάρτη του, πάντοτε. Για να κερδίσει μία ώρα αρχύτερα την παραμονή του στην κατηγορία.
Κι αν στον Ολυμπιακό κάνουν ντέρμπι τα παιχνίδια στο Καραϊσκάκη με τον Ατρόμητο (2-0, με το δεύτερο γκολ στο 93) και με τη Λάρισα (2-1), τότε αυτό με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο τι μπορεί να είναι; Εάν έχει τα κότσια, ας πάει να το πάρει ο Ολυμπιακός…Απλό είναι…