Κρεμάει η γλώσσα του, όπως το φαγκρί!

Για να «πω» την αμαρτία μου, αν σε κάτι στηρίζομαι μήπως γίνει καμία στραβή (όπως ακριβώς το διαβάζετε είναι, μήπως γίνει καμία στραβή…) και πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα, είναι στην ψυχή κάποιων παιδιών της ομάδας. Κύρια Ελλήνων ποδοσφαιριστών, συν ενός δύο ξένων, που δείχνουν παλικάρια.

Κάποιοι παίκτες που τα δίνουν όλα και κρατάνε όρθιο τον Ολυμπιακό. Αυτοί και η φανέλα…

Στον Αντώνη, ο οποίος μάλιστα βρήκε πάλι τον καλό εαυτό του, με το που έφυγε ο ανεκδιήγητος…λευκός Πελέ.

Στον Αβραάμ και τον Μέλμπεργκ, που τα παιδιά τα δίνουν όλα και βαστάνε την άμυνα πίσω, με τη βοήθεια και του Ραούλ, που έστω στον τρίτο χρόνο του στον Ολυμπιακό αποφάσισε να παίξει.

Στον Τοροσίδη, ο οποίος βγάζει και ποιότητα, αλλά κι ένα ψυχισμό Ολυμπιακό.

Στον Στολτίδη, που τρέχει για τρεις στο κέντρο και στο τέλος κάθε αγώνα έχει κρεμάσει η γλώσσα του όπως κρεμάει η γλώσσα στο φαγκρί!

Αυτοί είναι. Ποιοι είναι νομίζετε; Κι ευτυχώς που στα τελευταία παιχνίδια βοηθάνε την ομάδα επιθετικά ο Λούα με τον Ματ, όπως την είχε βοηθήσει κι ο Μήτρογλου ένα δίμηνο.

Ποιους να περιμένω, δηλαδή; Τους ακριβοπληρωμένους τους άλλους τους…παικταράδες, που είναι άφαντοι φέτος; Με δύο τρεις θλάσεις και τραυματισμούς ο καθένας; Που είναι αυτοί; Στα… πλέϊ οφς θα τους δούμε;

Αυτούς που παίρνουν από 1,2 έως 1,8 εκ. Ευρώ ο καθένας και παίζουν ένα ματς στα τόσα κι εμείς χαιρόμαστε από πάνω και τους αποθεώνουμε κιόλας; Και το μόνο που κάνουν είναι να έχουν και παράπονα και να μουρμουράνε και να προκαλούν και επεισόδια κι εντάσεις στην ομάδα;

Αυτοί που θέλουν να πάρουν τη φανέλα στο σπίτι; Άντε ρε που είστε εσείς άξιοι να πάρετε σπίτι σας τη φανέλα του Ολυμπιακού. Μόνο ο Τζόλε δικαιούνταν κάτι τέτοιο, μετά από 11χρόνια προσφοράς. Παίξτε και λίγο μπάλα και αφήστε τις μουτσούνες και τις γκριμάτσες.

Αλλά δεν φταίτε εσείς…