Έπαιξε στο όριό του, υπερτίμησε τον αντίπαλο

Είναι αλήθεια πως αυτό το παιχνίδι με τη Μπορντό, είναι από εκείνα που δεν μπορείς εύκολα να βγάλεις συμπέρασμα. Αν και Άγγλος, ο διαιτητής σφύριζε με το παραμικρό και με τα τόσα εύκολα φάουλ που έδινε γύρω από την περιοχές ο Γουέμπ ήταν μοιραίο πως το γκολ θα μπει από στημένο. Ο Ολυμπιακός κέρδισε φάουλ σε καλή θέση (ειδικά αυτό που έφερε την κεφαλιά του Μέλμπεργκ στο 4’ θα άλλαζε όλο το στόρι του ματς), αλλά η Μπορντό έχοντας απειλήσει μόλις μια φορά τον Νικοπολίδη σε ένα ημίχρονο με ένα σουτ του Φερνάντο, ευτύχησε να βάλει γκολ στο τέλος του ημιχρόνου. Ένα φάουλ μια κεφαλιά και 0-1 στο 45ο λεπτό με τη γνωστή συνταγή της.

Οι «ερυθρόλευκοι» δεν λέω πως ενθουσίασαν στο πρώτο μέρος. Κάθε άλλο. Θεωρώ όμως ότι παρά τα όποια προβλήματα τους, υπερτίμησαν μια ομάδα που έδειξε να βρίσκεται σε πολύ μέτρια βραδιά. Έχω αντίθετη άποψη με όσους πιστεύουν πως ο Ολυμπιακός είχε τη μεγάλη του ευκαιρία στην επανάληψη. Εκεί έχασε πολλές φάσεις για γκολ, ειδικά στο τέλος αλλά και με 1-1 τα odds για πρόκριση θα ήταν εναντίον του. Τις πιθανότητες να πάρει εκείνος το ματς, τις έχασε στο πρώτο μέρος, που δεν ρίσκαρε και επομένως δεν σκόραρε απέναντι σε μια ομάδα που ήταν επίσης σε ρηχά νερά.

Η Μπορντό από τη μεριά της, δίχως παραστάσεις και εμπειρίες σαν αυτές του Ολυμπιακού, ήταν φοβισμένη ακόμα και μετά το 0-1. Της βγήκαν φάσεις προπόνησης, αλλά όχι κάτι περισσότερο. Όταν στο τέλος ο Νταρμπισάιρ με τον Λούα Λούα βρέθηκαν μαζί, είδαμε πόσο εύκολα μπορούσε να πιάσει τρικυμία την άμυνα των «Γιρονδίνων», αν οι δύο τους έπαιζαν μαζί από νωρίτερα ή στο αρχικό σχήμα. Το τελευταίο αποδεικνύει πως οι «ερυθρόλευκοι»το φοβήθηκαν παραπάνω απ’ όσο έπρεπε. Θα μπορούσαν να είχαν διεκδικήσει το ματς με καλύτερες προϋποθέσεις. Το κακό αποτέλεσμα προφανώς ίσως του κάνει καλό. Ότι πλέον θα πρέπει να στραφεί στον στόχο που πρέπει να έχει σαν προτεραιότητα. Κι αυτός είναι το πρωτάθλημα.