Τα «φώτα» του για τον Ολυμπιακό έδωσε στον γαλλικό Τύπο εν όψει των αναμετρήσεων της Μπορντό με τους «ερυθρόλευκους» για τους «16» του Champions League ο Αμπντεσλάμ Ουαντού. Ο Μαροκινός αμυντικός, που τη διετία 2006-08 αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά μίλησε με κολακευτικά λόγια για το σύλλογο και τη δυναμική του, αλλά δεν έχει ξεχάσει και τα… μελανά σημεία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Είναι μεγάλη ευθύνη να φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού. Μαζί με τον Παναθηναϊκό είναι οι μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα. Έχει πολλούς φιλάθλους και το γήπεδό του είναι συνήθως γεμάτο. Για τους Έλληνες το ποδόσφαιρο είναι μεγάλο πάθος, σχεδόν θρησκεία. Η ατμόσφαιρα στα γήπεδα είναι σαν την Τουρκία, υπάρχει μεγάλη πίεση», τόνισε ο 31χρονος άσος της Νανσί και πρόσθεσε: «Στο ‘Καραϊσκάκη’ η πίεση που ασκείται στον αντίπαλο είναι μεγάλη. Όταν μπήκα στο γήπεδο για πρώτη φορά στην καριέρα μου τα πόδια μου έτρεμαν. Στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν επιτρέπεται η παρουσία φιλάθλων του φιλοξενούμενου, για να μην υπάρχουν τραυματίες ή ακόμα και νεκροί».
Στη συνέχεια ανέφερε: «Ο κόσμος είναι πολύ φανατικός και απαιτητικός. Όταν τερματίζεις δεύτερος η χρονιά θεωρείται χαμένη. Είχε συμβεί μετά από νίκες να μην με αφήνουν να πληρώσω όταν πήγαινα για ψώνια ή για φαγητό. Όταν όμως τα αποτελέσματα δεν είναι καλά, είναι καλύτερο να μένεις σπίτι σου και να βγαίνεις μόνο για να πας στην προπόνηση. Όταν η ομάδα δεν πάει καλά οι οπαδοί και ειδικά αυτοί της ‘Θύρας 7’ μπορεί να αντιδράσουν άσχημα».
Για το αγωνιστικό κομμάτι είπε: «Ο Ολυμπιακός βασίζει το παιχνίδι του στην ποιότητα και θέλει να βγαίνει γρήγορα μπροστά. Έχει όμως πρόβλημα στην ισορροπία ανάμεσα στο αμυντικό και το επιθετικό κομμάτι», ενώ για την οργάνωση και τη διοίκηση του συλλόγου, είπε: «Ο Ολυμπιακός είναι πολύ οργανωμένος σύλλογος και αυτό επιτρέπει στους ποδοσφαιριστές να δουλεύουν κάτω από ιδανικές συνθήκες. Ο πρόεδρος, Σωκράτης Κόκκαλης, έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Ο σύλλογος είναι ο πλουσιότερος στην Ελλάδα και τα συμβόλαια που πληρώνει είναι ανάλογα με αυτά των μεγαλύτερων ομάδων στην Ευρώπη. Μάλιστα όταν έπαιζα εγώ εκεί, ο φόρος ήταν μόνο 20%».