Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 24 χρόνια για να σπάσει το πλέον «στοιχειωμένο» Πανελλήνιο ρεκόρ στον κλειστό στίβο. Ο Μιχάλης Σταματόγιαννης με εκπληκτική βολή στα 20,36 μέτρα έκανε την κορυφαία επίδοση στη σφαιροβολία και αφού πήρε το «προϊστορικό» ρεκόρ του Δημήτρη Κουτσούκη, που κρατούσε από το 1986, ετοιμάζεται για νέες επιτυχίες. Ο Έλληνας πρωταθλητής μίλησε στο www.sport-fm.gr για τη δική του μεγάλη βραδιά και αποκαλύπτει το μυστικό της επιτυχίας του.
Συνέντευξη στον Νικόλα Ακτύπη
Όταν ο Δημήτρης Κουτσούκης έκανε στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ βολή στα 20,27 μέτρα, στις 15/03/1986, ελάχιστοι μπορούσαν να φανταστούν ότι θα έπρεπε να περάσουν 24 ολόκληρα χρόνια για να βρεθεί κάποιος να τον ξεπεράσει. Ο Μιχάλης Σταματόγιαννης σίγουρα δεν ήταν ένας από αυτούς, αφού τότε ήταν μόλις τεσσάρων ετών!
«Τώρα που το σκέφτομαι, δεν είχα κλείσει καν τα τέσσερα. Το κυνηγάω χρόνια αυτό το ρεκόρ, αλλά στον συγκεκριμένο αγώνα η ιδέα ήταν στο βάθος του μυαλού μου. Ήθελα μια επίδοση που θα μου έδινε την πρόκριση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ντόχα. Μπήκα στον αγώνα απελευθερωμένος. Όταν κυνηγάς μια μεγάλη επίδοση, μπορείς να φανταστείς πώς θα είναι τα πράγματα αν την πετύχεις, αλλά από ένα σημείο και μετά προσπαθείς να μην το σκέφτεσαι. Είχα καλή ψυχολογία και έκανα το ρεκόρ».
Μεγάλο ταλέντο ο αθλητής του Πανελληνίου, έδειξε από πολύ νεαρή ηλικία τις ικανότητές του, αλλά κυρίως ήθος, σεμνότητα και αξιοπρέπεια που ίσως θα έπρεπε να συναντάμε περισσότερο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Όπως λέει και ο ίδιος ο Μιχάλης, αυτό ήρθε και μέσα από μερικές άσχημες στιγμές. Παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας κάνει 19,98 δύο μόλις πόντους κάτω από το όριο πρόκρισης. Εκείνη την ημέρα το ημερολόγιο έγραφε 30 Μαΐου 2004 και ήταν μια στιγμή που τον «σημάδεψε» για πάντα.
«Ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα. Έκανα ατομικό ρεκόρ και δεν μπορούσα να το χαρώ γιατί δεν θα πήγαινα στους αγώνες μέσα στην πατρίδα μου. Το αγώνισμα της σφαιροβολίας έγινε στην Αρχαία Ολυμπία, αλλά ήταν τόσο μεγάλη η στενοχώρια μου, που δεν πήγα καν ως θεατής… Η αλήθεια είναι ότι με συγκλόνισε αυτό το γεγονός, μου στοίχισε πολύ. Πέρασα μια κρίση και ως αθλητής και ως άνθρωπος μετά την Αθήνα, έφαγα αρκετές σφαλιάρες τα τελευταία χρόνια», εξομολογείται.
Ο άνθρωπος που τον βοήθησε να ξαναβρεί τον εαυτό του είναι ο Θωμάς Κυριαζής, υπό τις οδηγίες του οποίου γυμνάζεται από το 2005. Στήριξαν ο ένας τον άλλον στις δύσκολες στιγμές και τελικά τα αποτελέσματα τους δικαίωσαν. Ο Έλληνας πρωταθλητής μας αποκαλύπτει το μυστικό της καλής τους συνεργασίας.
«Ο Θωμάς είναι ένας προπονητής που ακούει τον αθλητή, είναι τεράστιο προσόν αυτό για έναν προπονητή. Εμείς βέβαια έχουμε πολύ καλή προσωπική σχέση. Μιλήσαμε ατέλειωτες ώρες και μου έβγαλε πράγματα από μέσα μου. Ακόμη και όταν δεν είχαμε επιτυχίες, υπήρχε αμοιβαία εμπιστοσύνη, μου έδινε τα ερεθίσματα για να συνεχίσω να προσπαθώ».
Τον ρωτάμε για εκείνες τις στιγμές που προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση του Πανελληνίου ρεκόρ. Όπως μας λέει ο Μιχάλης Σταματόγιαννης, ο προπονητής του ήταν συγκρατημένος, αλλά ο ίδιος δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του.
«Σου είπα, μπήκα με καλή ψυχολογία. Όταν έφυγε η σφαίρα ήξερα ότι θα πάει μακριά. Είδα ότι πέρασε το σημάδι για το όριο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και άρχισα να πανηγυρίζω, δεν ήξερα όμως ότι έκανα Πανελλήνιο ρεκόρ. Το κατάλαβα από τις αντιδράσεις του κόσμου που είδαν στον πίνακα πόσο μετρήθηκε η βολή. Όταν γύρισε στο μέρος μου και αντίκρισα το 20,37 τρελάθηκα. Ο Θωμάς όμως ήταν αρκετά ψύχραιμος, απλά χαμογελούσε».
Ο στόχος πλέον του Έλληνα πρωταθλητή είναι να καταφέρει να σταθεροποιηθεί σε βολές πάνω από τα 20 μέτρα.
«Θέλω να μείνω εκεί ψηλά, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Έτσι όπως είναι οι επιδόσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, τέτοιες ρίψεις σε βάζουν σε τελικούς μεγάλων διοργανώσεων. Θέλω να μείνω σε αυτά τα επίπεδα και αν έρθει μια ακόμη καλύτερη βολή, θα είναι φυσικά καλοδεχούμενη».
Το ρεκόρ στον ανοιχτό στίβο είναι στα 20,74 μέτρα, κρατάει από το 1989 και ανήκει στον Δημήτρη Κουτσούκη. Η επόμενη ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το αν ο 28χρονος σφαιροβόλος ετοιμάζεται να το «ξεσκονίσει» και αυτό.
«Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Τώρα συγκεντρώνομαι στον κλειστό. Έχω μπροστά μου το Πανελλήνιο και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το βασικό είναι να συνεχίσω να βελτιώνομαι ως αθλητής, το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η σφαίρα είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία. Ελπίζω να συνεχιστεί έτσι η χρονιά, κυρίως χωρίς τραυματισμούς, που αποτελούν το πιο σημαντικό πρόβλημα για κάθε αθλητή».
Η τελευταία ερώτηση έχει σχέση με το τι χρειάζεται να γίνει ώστε να μην περιμένουμε άλλα 24 χρόνια για το επόμενο ρεκόρ, ο Μιχάλης πετάει το «μπαλάκι» στους υπεύθυνους.
«Είναι περίεργα αγωνίσματα οι ρίψεις γενικά. Δεν μπορείς να πεις ότι χρειάζεται, ας πούμε, μόνο δύναμη ή μόνο ταχύτητα. Θέλει ένα πάντρεμα πολλών διαφορετικών στοιχείων του αθλητή. Πρέπει η Ομοσπονδία να δώσει μεγαλύτερη βάση σε αυτά τα αγωνίσματα. Υπάρχουν στην Ελλάδα αρκετά ταλέντα με τα κατάλληλα κορμιά που διαθέτουν ικανότητες. Πρέπει να εντοπιστούν όμως από νεαρή ηλικία και να δουλέψουν μαζί τους οι κατάλληλοι προπονητές. Νομίζω ότι θα δούμε νέο πανελλήνιο ρεκόρ πολύ πριν το 2034»!