Οι Λασπομακεδόνες…

Μία ομάδα που θέλει να έχει στόχους απαγορεύεται να κάνει προπονήσεις σε τέτοιους αγωνιστικούς χώρους όπως είναι αυτοί των δύο γηπέδων στους Θρακομακεδόνες. Φανταστείτε καθημερινή προπόνηση σε τερέν όπως αυτό του «Κλεάνθης Βκελίδης» στο ματς του Άρη με τον Πανηλειακό που άρχισε το Σάββατο και τελείωσε την Κυριακή. Μέσα στο νερό ή τη λάσπη ή ακόμα και στα δύο μαζί.

Μιλώντας με παίκτες της ομάδας καταλαβαίνει κανείς πολύ εύκολα ότι η κατάσταση έχει φτάσει πια στο απροχώρητο. Αναφέρομαι στο θέμα αυτό καθώς αυτές τις μέρες συζητείται πάρα πολύ το νέο προπονητικό κέντρο της ομάδας στα Σπάτα. «Τον Μάιο θα είναι έτοιμο» λένε αυτοί που ξέρουν, αλλά η σύμβαση ακόμα δεν έχει υπογραφεί.

Πρέπει οπωσδήποτε να βρει η ΑΕΚ έναν χώρο δουλειάς που σέβεται τις προϋποθέσεις και τις επιταγές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, της ιστορίας και του μεγέθους της ομάδας. Δεν υπάρχει μέρα ή τουλάχιστον είναι σπάνιο το γεγονός να ολοκληρωθεί πρόγραμμα προπόνησης που ο αγωνιστικός χώρος των Θρακομακεδόνων δεν θα έχει παίξει ρόλο πουθενά.

Παίκτες θα νιώθουν ενοχλήσεις από την προπόνηση στις λάσπες –όπως ο Νέμεθ χθες, ενώ δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να φοβάται το ιατρικό επιτελείο να δώσει άδεια σε αποθεραπευθέντες παίκτες να μπουν δυνατά, καθώς η υποτροπή παραμονεύει. Μία εβδομάδα προπόνησης σε αυτές τις συνθήκες καταπονεί το σώμα των παικτών –σύμφωνα με τα δικά τους λεγόμενα- διπλάσια και τριπλάσια απ’ ότι καταπονούνται συνάδελφοί τους σε άλλες ομάδες. Πρέπει να δοθεί λύση στο πρόβλημα εδώ και τώρα.