Η «ομορφιά» του ποδοσφαίρου

Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι ένα όμορφο άθλημα, αλλά όταν η συζήτηση φτάνει στους ποδοσφαιριστές το πράγμα αλλάζει. Οι πιο ταλαντούχοι παίκτες έχουν την ικανότητα να «τρομάξουν» τον αντίπαλό τους με τη δεξιοτεχνία τους και τις ικανότητές τους, όμως υπάρχουν και μερικοί που διατηρούν τη δυνατότητα απλά να ...τρομάζουν. Τα εξωτερικά χαρίσματα (!) του καθενός φυσικά και δεν έχουν σχέση με το άθλημα αυτό καθαυτό, αλλά μερικές φορές είναι αδύνατο απλά να αγνοηθούν.

Ντέιβιντ Χόπκιν

Τον κοκκινομάλλη Σκωτσέζο μπορούν να τον θυμηθούν κυρίως οι οπαδοί της Κρύσταλ Πάλας την οποία βοήθησε να ανέβει στην Premier League το 1997. Οι φακίδες στο πρόσωπο και τα μεγάλα αυτιά ήταν το σήμα κατατεθέν του πρώην παίκτη των Λιντς και Τσέλσι. Αποσύρθηκε το 2003 μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο.


Ρόμπερτ Προσινέτσκι

Όταν έκανε την εμφάνισή του στην Πόρτσμουθ το 2001, ο πρώην παίκτης των Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, όλοι μίλαγαν για έναν γυρολόγο που πήγε στην Αγγλία για τα τελευταία του ένσημα. Η καραφλίτσα, η αξυρισιά και τα παραπανήσια κιλά έδιναν την αφορμή για τον χλευασμό προς τον μεγάλο Κροάτη μέσο. Ωστόσο οι πολύ καλές εμφανίσεις του με τη φανέλα των «πομπέις» και τα εννιά γκολ που σημείωσε, βοηθώντας τα μέγιστα την ομάδα του να παραμείνει στην κατηγορία έστειλαν για... μετάνοιες τους κατήγορούς του.


Πίτερ Μπίρντσλεϊ

Ο Άγγλος πρώην επιθετικός απέκτησε πολλά παρατσούκλια κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Οι οπαδοί της Νιούκαστλ τον αποκαλούσαν «Κουασιμόδο» και το γιατί δεν είναι δύσκολο να το διακρίνει κάποιος. Ο Μπίρντσλεϊ φόρεσε συν τοις άλλοις και τη φανέλα της Λίβερπουλ, της οποίας οι οπαδοί βρήκαν νέα αφορμή για αστεϊσμούς από το κούρεμα του αλά στρατιωτικό κράνος.


Ρόμπερτ Έρνσο

Άλλος ένας «ομορφούλης» ονόματι Ρόμπερτ. Ο Ουαλός φορ αναγκάστηκε να κόψει τα δόντια του ώστε να μπορεί να μιλάει κανονικά, όταν έκανε όνομα σκοράροντας ένα γκολ κάθε δύο ματς παίζοντας για λογαριασμό της Κάρντιφ.


Τρίφον Ιβάνοφ

Κάλλιστα θα μπορούσε να παίξει σε ταινία τρόμου το ρόλο του αιμοσταγή δολοφόνου ή ενός Λυκάνθρωπου, ωστόσο αρκετοί μπορεί να τον θυμούνται από τη μεγάλη Βουλγαρία των Στοΐτσκοφ, Μπαλάκοφ και Λέτσκοφ. Ο «Λύκος από τη Βουλγαρία» όπως ήταν το παρατσούκλι του ήταν εχθρός του κουρέα αφού του άρεσε να έχει πλούσια κώμη αλλά και γενειάδα.


Στιβ Ογκρίζοβιτς

Ο εν λόγω τερματοφύλακας υπερσπίστηκε την εστία της Κόβεντρι για 16 συναπτά έτη, σε μια καριέρα που διήρκεσε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έως την αλλαγή της χιλιετίας και πραγματοποίησε πάνω από 600 εμφανίσεις. Έξω από το γήπεδο όμως ο Ογκρίζοβιτς έκανε αίσθηση για την τεράστια, πλακουτσωτή και θεόστραβη μύτη του.


Λουκ Τσάντγουικ

Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, των οποίων η ασχήμια ήταν μεγαλύτερη από το ποδοσφαιρικό τους ταλέντο. Ωστόσο ο Τσάντγουικ είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Έχοντας να αντιμετωπίσει τους Ράιαν Γκιγκς και Ντέιβιντ Μπέκαμ για μία θέση στην ενδεκάδα των «κόκκινων διαβόλων», οΤσάντγουικ πολύ γρήγορα (2004) αποχαιρέτησε το «Ολντ Τράφορντ», ψάχνοντας για νέα ομάδα.


Ιάιν Ντάουι

Πεταχτά μάτια, μεγάλα αυτιά, αραιωμένα μαλλιά και στραβό στόμα συνθέτουν τον ίσως ασχημότερο αθλητή που πέρασε ποτέ από τα γήπεδα. Σέντερ φορ παλιάς κοπής, ο Νταουι είχε μια αξιοπρεπή πορεία στα 13 χρόνια της καριέρας του. Κατόπιν πέτυχε ως προπονητής στον πάγκο της Κρύσταλ Πάλας, αλλά όχι και της Τσάρλτον, ενώ κατέληξε να σχολιαστής της τηλεόρασης μιας και οι Άγγλοι δεν ήθελαν να χάσουν τέτοιον Άδωνη!

Επιμέλεια: Νίκος Μάρκου