Τα δέκα χρόνια της νέας χιλιετίας που μας άφησαν, μας χάρισαν στιγμές απείρου ποδοσφαιρικού κάλλους και μαγείας. Σε αυτήν τη δεκαετία παίχθηκαν αναρίθμητοι αγώνες, οι οποίοι μας κληροδότησαν ένα τεράστιο αριθμό από γκολ, φάσεις και ενέργειες. Θέλοντας λοιπόν να αφήσουμε με τις καλύτερες αναμνήσεις τις δέκα πρώτες χρονιές του 21ου αιώνα κάναμε μια μικρή μνεία στα καλύτερα τέρματα που σημειώθηκαν και σας τα παρουσιάζουμε.
Πολ Σκόουλς-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 2000
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες όλοι οι φιλοξενούμενοι του «Ολντ Τράφορντ» έχουν μάθει καλά τον Πολ Σκόουλς. Ο Άγγλος μέσος με 145 γκολ σε πάνω από 620 εμφανίσεις του έχει δημιουργήσει το δικό του μύθο στην Αγγλία. Πολλά από τα τέρματά του σημαντικά για τους «κόκκινους διαβόλους» και καθοριστικά ακόμα και για τίτλους. Ωστόσο το εκπληκτικό βολέ που πέτυχε το 2000, σε έναν αγώνα κόντρα στην Μπράντφορντ είναι ίσως το καλύτερο της καριέρας του.
Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς-Άγιαξ, 2004
Υπάρχουν δύο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στο ποδόσφαιρο, ένας που εκπροσωπεί όλα όσα αγαπάει ο κόσμος στο ποδόσφαιρο και ένας που εκπροσωπεί όλα όσα μισούν οι φίλαθλοι. Οι πρώτες εμφανίσεις του Σουηδού φορ με την Μπαρτσελόνα, σε συνδυασμό με τη φυγή του από τη Γιουβέντους είναι το δεύτερο, ενώ οι εμφανίσεις του με την Ίντερ, κυρίως, το πρώτο. Σε οποιοδήποτε αγώνα ο διεθνής επιθετικός μπορεί να μεταμορφωθεί από τον έναν παίκτη στον άλλον σε ελάχιστα λεπτά, μία διχασμένη προσωπικότητα των γηπέδων που καταφέρνει να δικαιώσει τους οπαδούς τους, αλλά και τους επικριτές του στο ίδιο ματς. Το ταλέντο του αστείρευτο και το γκολ που πέτυχε με τη φανέλα του Άγιαξ, κόντρα στην Μπρέντα το 2004, το αποδεικνύει.
Εστεμπάν Καμπιάσο-Αργεντινή, 2006
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, το 2006, η Αργεντινή θεωρείτο ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Μία ομάδα καλοδουλεμένη, με εξαιρετικές μονάδες και πολύ ταλέντο. Η νίκη της στους ομίλους, με σκορ 6-0 επί της Σερβίας πρόσθεσε έναν ακόμα λόγο στους υποστηρικτές της. Οι παίκτες της «μπιανκοσελέστε» άλλαξαν 25 πάσες μεταξύ τους, χωρίς να παρεμβληθεί αντίπαλο πόδι, μέχρι η μπάλα να καταλήξει στον Εστεμπάν Καμπιάσο και από εκείνον στα δίχτυα των Βαλκάνιων, σε ένα από τα ομορφότερα ομαδικά γκολ στην ιστορία.
Στίβεν Τζέραρντ-Λίβερπουλ, 2005
Το πιο ιστορικό come back στο ποδόσφαιρο συνέβη στον τελικό του Champions League το 2005. Το «θαύμα της Κωνσταντινούπολης» όπως το έχουν ονομάσει οι Άγγλοι αναφέρεται στη μεγάλη ανατροπή που πέτυχε η Λίβερπουλ, όταν βρέθηκε να χάνει με 3-0 από τη Μίλαν στο πρώτο ημίχρονο και κατάφερε, όχι μόνο να ισοφαρίσει τον αγώνα σε 3-3, αλλά να πάρει και το τρόπαιο στη διαδικασία των πέναλτι. Το γκολ που πέτυχε ο Στίβεν Τζέραρντ, τέταρτο του αγώνα και πρώτο για τους «κόκκινους», ήταν αυτό που άνοιξε το δρόμο για τη μεγάλη επιστροφή στην ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ, το γεγονός πως σημειώθηκε με το κεφάλι, του δίνει μεγαλύτερη αξία, αφού ο Άγγλος χαφ δεν διακρίνεται στο να πετυχαίνει γκολ με αυτόν τον τρόπο.
Λιονέλ Μέσι-Μπαρτσελόνα, 2007
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και να μην έχει δει έστω και μία φορά στη ζωή του το εξαιρετικό τέρμα που πέτυχε ο Ντιέγκο Μαραντόνα το 1986 στο Παγκόσμιο Κύπελλο κόντρα στην Αγγλία (ΌΧΙ το «χέρι του θεού», το άλλο). Ο «Ντιεγκίτο» είχε πάρει την μπάλα από κέντρο του γηπέδου και αφού πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του σκόραρε. 21 χρόνια μετά, ο άνθρωπος που θεωρείται από πολλούς ως ο διάδοχος του «Πίμπε Ντ’ορο», έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα σε έναν αγώνα της Μπαρτσελόνα με τη Χετάφε, θέλοντας ίσως με αυτόν τον τρόπο να δικαιώσει όσους τον χαρακτηρίζουν νέο Μαραντόνα.
Ριβάλντο-Μπαρτσελόνα, 2001
Μερικές φορές μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος γιατί έχει τέτοια εμμονή από μερικούς για το ποδόσφαιρο. Μετά όμως έρχεται το ίδιο το άθλημα και φτιάχνει σενάρια που δε θα μπορούσε να σκεφτεί ποτέ ανθρώπινος εγκέφαλος και τα δικαιολογεί όλα.
Την περίοδο 2000/2001 η Βαλένθια βρισκόταν στην τέταρτη θέση της Primera Division, ένα ματς πριν το τέλος της χρονιάς και είχε στα χέρια της τη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του επόμενου Champions League, αφού η Μπαρτσελόνα που την κυνηγούσε ήταν τρεις βαθμούς πίσω της. Το τελευταίο της ματς όμως ήταν στο “Καμπ Νου” όπου έπρεπε να φύγει με έναν τουλάχιστον βαθμό. Ο μεταξύ τους αγώνας ήταν εξαιρετικός με αποτέλεσμα το σκορ να βρίσκεται στο 2-2 στα τελευταία του δευτερόλεπτα. Ο Φρανκ Ντε Μπουρ έκανε μια φαινομενικά ακίνδυνη «γιόμα», ο Ριβάλντο στόπαρε εντυπωσιακά στον αέρα και με ένα απίστευτο ανάποδο ψαλίδι, έξω από τη μεγάλη περιοχή του Κανιθάρες, έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία του ανήμπορου να αντιδράσει Ισπανού πορτιέρο. Τα φάλτσα της μπάλας στον αέρα, πριν την κλωτσήσει ο Βραζιλιάνος, απλά έκαναν το εγχείρημά του ανέφικτο, όμως αυτός ήξερε κάτι παραπάνω. Ήξερε να κάνει πράγματα μαγικά.
Ζινεντίν Ζιντάν-Ρεάλ Μαδρίτης, 2002
Το 2002 ο Ζινεντίν Ζιντάν σημείωσε στον τελικό του Champions League κόντρα στη Λεβερκούζεν ένα γκολ βγαλμένο από το Playstation ή ίσως από τα όνειρα ενός μικρού παιδιού. Δεν ήταν μόνο το γεγονός πως ήταν εξαιρετικής τεχνικής, αλλά επίσης πως το πέτυχε στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική «σκηνή», υπό το βλέμμα χιλάδων οπαδών στις εξέδρες και εκατομμυρίων ακόμα που παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τους. Με το σκορ να είναι στο 1-1, ο Ρομπέρτο Κάρλος έβγαλε από τα αριστερά μια σέντρα με πολύ μεγάλη καμπύλη, ο Γάλλος υπολόγισε σωστά, «ζύγισε» το πόδι του και την έστειλε με απίστευτα φάλτσα στο «παραθυράκι» του Χανς Γιοργκ Μπουτ. Το ότι το πέτυχε με το «αδύναμό» του πόδι μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί, αφού δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον κόσμο που να πιστεύει πως ο “Ζιζού” είχε τέτοιο.
Επιμέλεια: Νίκος Μάρκου