Σύμφωνοι, ο Δημήτρης Ορφανός ήταν εκείνος που πέτυχε το «χρυσό» γκολ. Σύμφωνοι, δεν χρειάστηκε παρά μόνο τρία λεπτά από τη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο, για να «ξετινάξει» τα δίχτυα του Καρακώστα. Σύμφωνοι, τέλοσπαντων, ότι εκείνος ήταν που «σφράγισε» την επιστροφή του Εργοτέλη στις νίκες, στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό (1-0). Ναι, αλλά… Πόσα θα ήταν διαφορετικά, αν στο τέρμα του Εργοτέλη μέχρι εκείνο το σημείο δεν υπήρχε ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας;
Ο Ζολτ Πόσα, ευτυχώς για τον Εργοτέλη, αποτέλεσε τον μοναδικό παίκτη του που δεν φαινόταν «πνιγμένος» στο άγχος στο πρώτο ημίχρονο. Σταμάτησε δύο φορές -τη μία πιο εντυπωσιακή από την άλλη- τα γνωστά «τούβλα» που συνηθίζουν να φεύγουν από τα πόδια του Γιάννη Ταραλίδη σε εκτελέσεις φάουλ. Έκανε το ίδιο σε εξ επαφής κεφαλιά του Ναπολεόνι. Γενικά, φάνηκε να κρατάει μόνος του τον Εργοτέλη στο «μπλακ άουτ» του πρώτου ημιχρόνου. Και αν ο Ορφανός τελείωσε άψογα τη «δουλειά», το ότι εκείνη δεν είχε «χαλάσει» εν τω μεταξύ για τους Κρητικούς, μάλλον οφείλεται αποκλειστικά σ’ εκείνον.