Κι όμως, ο χάρτης άλλαξε!

Πολλές φορές η επικαιρότητα κουράζει, αφού οι απόψεις πάνω στο ίδια θέμα είναι τόσες πολλές, που δυσκολεύεσαι να γράψεις κάτι με διαφορετική φιλοσοφία. Να προσφέρεις μια άλλη διάσταση στον αναγνώστη. Στον Ζίκο, τον Σισέ και τον Σκόκο έχω αναφερθεί…Αφού λοιπόν είμαστε στα μέσα της εβδομάδας, θα μοιραστώ μαζί σας κάτι που σκεφτόμουν πριν από λίγες μέρες και αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο και κυρίως την Α΄ Εθνική και πλέον Σούπερ Λιγκ.

Σε μία χώρα που όλα τα βλέπουμε στραβά και μονίμως το ποτήρι μισοάδειο υπάρχουν και θετικά στοιχεία. Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας το παράπονο όλων όσων ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, ήταν η συρρίκνωση του πρωταθλήματος στην Αττική. Κάτι που πλέον δεν ισχύει. Δε χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω για να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές. Τη σεζόν 2003-04 η Α Εθνική είχε και πάλι 16 ομάδες, αλλά ο χάρτης ήταν πολύ διαφορετικός…

Για όσους δε θυμούνται, εκείνη τη σεζόν (σ.σ. και όχι μόνο)έπαιζαν στη μεγάλη κατηγορία δέκα ομάδες της Αθήνας! Οι τρεις «μεγάλοι», ο Πανιώνιος και οι Αιγάλεω, Ιωνικός, Χαλκηδόνα, Καλλιθέα, Ακράτητος και Προοδευτική…Σε αυτούς προσθέστε τις τρεις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης και τι μένει; Η επαρχία, που είχε ως εκπρόσωπους τον ΟΦΗ, την Ξάνθη και τον πλέον «εξαφανισμένο» Πανηλειακό(σ.σ παίζει στο περιφερειακό και είναι έτοιμος να επιστρέψει στη Γ Εθνική).

Πλέον, τα πράγματα άλλαξαν κατά μεγάλο ποσοστό. Δείγμα αυτού, είναι το γεγονός ότι τους τρεις «μεγάλους» πλαισιώνουν ο ιστορικός Πανιώνιος και ο Ατρόμητος, που πρεσβεύει μια τεράστια περιοχή όπως το Περιστέρι. Στο λεκανοπέδιο αυτά…Στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση έμεινε αναλλοίωτη με τα τρία μεγάλα σωματεία της πόλης. Η διαφορά όμως έρχεται από την επαρχία. Τρίπολη, Καβάλα, Εργοτέλης, Ξάνθη, Λάρισα, Γιάννενα, Λιβαδειά και Κομοτηνή δίνουν άλλο χρώμα…Κάτι που σημαίνει πρακτικά και οχτώ ταξίδια για τους μεγάλους του κέντρου.

Βέβαια, όπως δείχνει μέχρι τώρα η πορεία του πρωταθλήματος, τουλάχιστον δύο επαρχιακές ομάδες θα «πέσουν». Ωστόσο, η Κέρκυρα και ο Ολυμπιακός Βόλου είναι έτοιμοι για να τους αντικαταστήσουν, ενώ και ο ΟΦΗ είναι δυνατά μέσα στο παιχνίδι της ανόδου. Ανάλογη με τη Σούπερ Λιγκ είναι η ιστορία και στη 2η τη τάξει κατηγορία, όπου ομάδες με κόσμο και ιστορία όπως η Δόξα Δράμας και ο Παναιτωλικός που ήταν στα αζήτητα ετοιμάζονται για τη μεγάλη επιστροφή.

Βέβαια, σε αρκετές περιπτώσεις η επαρχία θα μπορούσε να ανταποκριθεί καλύτερα και αναφέρομαι στην προσέλευση του κόσμου στα γήπεδα. Δεν νοείται να γίνεται μια τέτοια προσπάθεια στην Τρίπολη και ο μέσος όρος εισιτηρίων της ομάδας να είναι στα 1500 κομμάτια. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρα καλύτερα να παίζει στη μεγάλη κατηγορία μια ομάδα που εκπροσωπεί μια ολόκληρη πόλη, από το να κοντράρονται οι γειτονιές της Αθήνας. Δεν έχω κάτι με τα σωματεία της πόλης, αλλά αυτό που γινόταν στη χώρα μας δε συμβαίνει πουθενά.

Υ.Γ. Βγήκε προχθές ο Φιλομένο και έκανε κάποιες δηλώσεις, ότι είναι καλό να μην πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και κατευθείαν άρχισαν τα σχόλια…Ο άνθρωπος έχει 2,5 χρόνια στην Ελλάδα και δεν είναι οπαδός καμίας ομάδας. Απλά, όσοι ξενίστηκαν, ας ψάξουν σε ποια πρωταθλήματα παίρνει τον τίτλο η ίδια ομάδα για δέκα χρόνια και τι επιπέδου ποδόσφαιρο έχουν…