Ο Καλάτζε, ο Εντμίλσον και η Ντιναμό…

Το ευρωπαϊκό του μέλλον παίζει ο Παναθηναϊκός, που υποδέχεται την Ντιναμό Βουκουρεστίου στο ΟΑΚΑ, ώστε να τσεκάρει το εισιτήριο για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Ουσιαστικά οι πράσινοι θα πρέπει να «αυτοκτονήσουν» για να αποκλειστούν, αφού προκρίνονται με νίκη, ισοπαλία, ακόμη και αν χάσουν με 1-0. Οι Ρουμάνοι από την πλευρά τους, διαθέτουν μια απρόβλεπτη ομάδα, που έχει στις τάξεις της κάποιους ταλαντούχους, αλλά απείθαρχους παίκτες.

Για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα, πάντως η χρησιμοποίηση του Σιμάο στη μεσαία γραμμή αντί του Κατσουράνη μοιάζει εκ πρώτης όψεως σωστή. Σε αυτό το παιχνίδι, το «τριφύλλι» πρέπει να διαφυλάξει τα μετόπισθεν, ενώ είναι καλό να πάρει κάποιες ανάσες ο Κατσουράνης και να χρησιμοποιηθεί αν χρειαστεί στη διάρκεια του ματς. Πάντως, εύκολα ή δύσκολα η πρόκριση αναμένεται να έρθει.

Θα σταθώ σε δύο ακόμη πράγματα, όσον αφορά τον Νίκο Νιόπλια. Πρώτον, η ξεκάθαρη τοποθέτηση του στη διοίκηση για την απόκτηση κεντρικού αμυντικού τον Γενάρη, κάτι που βλέπαμε όλοι, πλην του προηγούμενου προπονητή και δεύτερον, το σκεπτικό του να αφήσει στον πάγκο τον Σειταρίδη στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζοντας ότι την Τετάρτη ο Γιούρκας δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής, προτίμησε να βάλει την ίδια τετράδα άμυνας στο Καυταντζόγλειο, με αυτή που θα παίξει κόντρα στην Ντιναμό, ώστε να «δέσει» κατά κάποιον τρόπο.

Σε ότι αφορά τώρα την υπόθεση απόκτησης κεντρικού αμυντικού χρειάζεται προσοχή. Τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει πολλοί παίκτες σε αυτή τη θέση, με ένα κοινό χαρακτηριστικό, την μετριότητα…Δεν βρίσκω λόγο να πραγματοποιηθεί μια ακόμη τέτοια μεταγραφή. Από αυτούς που ακούγονται, καλύτερη περίπτωση μοιάζει ο Κάχα Καλάτζε. Ο Γεωργιανός παίζει στη Μίλαν από το 2001, ενώ είχε προηγηθεί μια πετυχημένη τετραετία στην Ντιναμό Κιέβου. Από «παραστάσεις» είναι γεμάτος, η ηλικία του (31 ετών) είναι καλή και ιδιαίτερα για κεντρικό αμυντικό, αφού σε αυτή τη θέση παίζεις παραπάνω με το μυαλό και όχι με το τρέξιμο…

Αντίθετα, ο Εντμίλσον μπορεί να είναι «μεγαλύτερο» όνομα με συμμετοχές στην Εθνική Βραζιλιάς, αλλά η πορεία του είναι φθίνουσα. Το τελευταίο ενάμιση χρόνο και μετά την αποχώρηση του από την Μπαρτσελόνα δεν είναι στα πάνω του. Μέτριο πέρασμα από τη Βιγιαρεάλ και στη συνέχεια στη Παλμέιρας. Συνάμα, είναι σαφώς πιο ταλαιπωρημένος από τον Καλάτζε, όσον αφορά τους τραυματισμούς και δύο χρόνια μεγαλύτερος. Φυσικά και δεν τίθεται θέμα ποιότητας, αφού μιλάμε για έναν παίκτη που μεγαλούργησε στην καλύτερη Λιόν όλων των εποχών και πήρε μεταγραφή στην «Μπάρτσα», αλλά πέρασαν αρκετά χρόνια απο τότε.

Κλείνοντας θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και το ενδεχόμενο επιστροφής του Μαρσέλο Μάτος. Ο 26χρονος μέσος έχει δοθεί δανεικός στην Κορίνθιανς και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αρέσει στον Νιόπλια. Στην παρούσα φάση υπάρχουν οι Ζιλμπέρτο, Σιμάο και Κατσουράνης στα αμυντικά χαφ, συνεπώς χρειάζεται ακόμη ένας. Στο ερώτημα Μάτος ή Τζιόλης, έχω την αίσθηση ότι ο Βραζιλιάνος υπερτερεί, αρκεί βέβαια να είναι εφικτή η επιστροφή του.

Υ.Σ Έχω τοποθετηθεί αρκετές φορές για τον ποδοσφαιριστή Κλέιτον. Αγωνιστικά επαναλαμβάνω ότι το ταλέντο δεν του λείπει. Τώρα είναι στο χέρι του να αποδείξει ότι θέλει να κάνει καριέρα. Ο Νιόπλιας θα του δώσει ευκαιρία, γιατί πολύ απλά "βλέπει" ποδόσφαιρο…