Ζίκο: «Όποιος πιστεύει, πολεμά»

Ευτυχής στον Ολυμπιακό δήλωσε ο Ζίκο σε συνέντευξή του σε βραζιλιάνικη ιστοσελίδα. «Όποιος πιστεύει στον εαυτό του πρέπει να πολεμήσει», τόνισε, ενώ αναφέρθηκε στην πρόκριση της ομάδας στους «16» του Champions League και τους τραυματισμούς.

-Τι αίσθηση σας προκαλεί από επαγγελματικής και πολιτιστικής άποψης η εμπειρία σας σε τόσες διαφορετικές χώρες;

«Πολιτιστικά είναι κάτι το φανταστικό. Έχεις την ευκαιρίες να προσκομίσει εμπειρίες και συνήθειες αλλά και διαφορετικά κλίματα. Έχω την ευκαιρία να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να γνωρίσω διαφορετικούς πολιτισμούς. Όμως κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Σε καμία περίπτωση δεν θα έφευγα από την Τουρκία από τη στιγμή που είχα προσαρμοστεί πλήρως. Στην Ιαπωνία ολοκλήρωσα τον κύκλο μου, αφού έκανα τα πάντα εκεί, ως παίκτης, προπονητής διευθυντής αθλητικού τμήματος. Θα ήθελα να συνεχίσω στην Τουρκία. Το πρόβλημα δεν είχε να κάνει με μένα, ούτε με τα αποτελέσματα, ούτε με τα χρήματα, αλλά με τους συνεργάτες μου που η διοίκηση της Φενέρμπαχτσε δεν τους ήθελε. Έτσι όταν έφτασε το τέλος του συμβολαίου μου και μου ζήτησαν να ανανεώσουμε τη συνεργασία μας εγώ δεν ήθελα. Το πρόβλημα μου δεν ήταν τα χρήματα. Όταν ήμουν εκεί έχασα πολλά καλά από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Αγγλία επειδή πίστευα στην ομάδα μου. Στη συνέχεια μου τηλεφώνησε ο Ριβάλντο, μου μίλησε για το έργο στο Ουζμπεκιστάν και δέχτηκα. Η πρόταση ήταν εξαιρετικά οικονομικά και δεν μπορούσα να την αρνηθώ. Πήγα εκεί και μετά ακολούθησε η Ρωσία».

-Φύγατε λόγω της ρωσικής πρότασης;

«Δεν ήταν για τα χρήματα διότι κέρδιζα περισσότερα. Ο λόγος ήταν ότι ήθελα να επανέλθω στην Ευρώπη και η ΤΣΣΚΑ θα έπαιζε στο Champions League. Αλλά η εμπειρία μου δεν ήταν καλή διότι μία εβδομάδα πριν την έναρξη της διοργάνωσης μου έδωσαν τα παπούτσια στο χέρι».

-Γιατί τόσο σύντομα;

«Όταν χάνεις μεγάλους παίκτες και δεν έχεις τρόπο να ικανοποιήσεις τον κόσμο αν δεν πάρεις καλά αποτελέσματα, τότε όλο το βάρος πέφτει στον προπονητή. Οι κορυφαίοι παίκτες της ομάδας, Βάγκνερ Λοβ και Γιούρι Ζιρκόφ πουλήθηκαν. Με αυτούς η ΤΣΣΚΑ κέρδισε δύο τίτλους και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Ίσως να μην ήξεραν τον τρόπο εργασίας μου ο οποίος στηρίζεται στο διάλογο και στην δημοκρατία. Διαμαρτυρόμουν για την κακή οικονομική κατάσταση του συλλόγου, αλλά και οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές αφού για τέσσερις μήνες εργαζόμουν σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Ήθελα να είμαι ευτυχισμένος και εκεί δεν ήμουν».

-Και τότε εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός;

«Ναι ήμουν στη Ρωσία ακόμα. Το μόνο που με πείραξε από την ΤΣΣΚΑ είναι ότι μετά την απομάκρυνσή μου από τον πάγκο της, έπρεπε να κάνω τα πάντα μόνος. Τη μέρα που έφευγα, δέχτηκα στο αεροδρόμιο μια κλήση από την Ελλάδα και από τον Ολυμπιακό που με ρώτησαν αν με ενδιέφερε να αναλάβω. Είπα ότι με ενδιέφερε. Όταν έφτασα στο Παρίσι είχα πάνω από δέκα μηνύματα. Είχα μια περιπέτεια με τις αποσκευές μου και μέσα σε 24 ώρες έπρεπε να παρακολουθήσω την αναμέτρηση του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ όπου κερδίσαμε. Μπορεί οικονομικά τα πράγματα να είναι χειρότερα από την ΤΣΣΚΑ, αλλά θα ανταμειφθώ από τα αποτελέσματα της δουλειάς μου. Όποιος πιστεύει στον εαυτό του πρέπει να πολεμήσει. Δόξα τω Θεώ εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή μας στην πρώτη φάση των νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ».

-Από αυτά που έχει δει μέχρι τώρα τι πιθανότητες έχει ο Ολυμπιακός στους «16»;

«Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Φυσικά και δεν είμαστε στο γκρουπ των ομάδων που είναι φαβορί. Σε τρεις μήνες που βρίσκομαι στον Ολυμπιακό δεν έχουμε παίξει ποτέ με την βασική ομάδα και έχω πέντε παίκτες που αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών. Η ομάδα μου είναι καλή, με έμπειρους παίκτες που έχουν αγωνιστεί στις Ρεάλ Μαδρίτης, Γιουβέντους, Σεβίλλη και στην εθνική Αργεντινής. Έχω τρεις Βραζιλιάνους, τους Λεονάρντο, Ντουντού και Ντιόγκο. Ο τελευταίος είναι παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά αλλά έχει παίξει μόλις δύο παιχνίδια μαζί μου λόγω τραυματισμού στο πόδι. Ο Λεντέσμα αντιμετωπίζει πρόβλημα στο γόνατο. Ο μοναδικός βασικός παίκτης της Εθνικής Ελλάδας από την ομάδα μου, ο Τοροσίδης επιστρέφει τώρα. Ο Γκαλέτι ο οποίος ήταν διεθνής με την Αργεντινή, ήταν μεγάλο διάστημα εκτός εξαιτίας τραυματισμών. Τώρα έρχονται τα νοκ άουτ. Στο σημερινό ποδόσφαιρο δεν κερδίζεις μόνο με το όνομα».

-Σε κάθε μέρος χρειάζεται να μιλάτε διαφορετική γλώσσα;

«Έχω πάντοτε διερμηνέα. Εδώ τον χρησιμοποιώ λίγο, διότι όλοι σχεδόν στην ομάδα μιλούν ισπανικά. Νομίζω ότι πάνω από τους μισούς της ομάδας μιλούν τη συγκεκριμένη γλώσσα. Στον πρόεδρο μιλάω ιταλικά. Στη Ρωσία χρειαζόταν διερμηνέας, στο Ουζμπεκιστάν δεν υπήρχε τρόπος. Αλλά στο Ουζμπεκιστάν ήταν πιο εύκολο, όπως στην Ιαπωνία διότι τα παιδιά ήθελαν να μαθαίνουν και να βελτιώνονται».

-Η πίεση είναι μικρότερη;

«Όχι δεν υπάρχει πίεση. Είναι διαφορετικά. Εδώ στην Ελλάδα η πίεση δεν είναι φοβερή, όπως στην Τουρκία που έβραζαν. Αλλά αυτό είναι καλό».

-Πως αναλύεις τις τρεις αντιπάλους της Βραζιλίας στην πρώτη φάση του Μουντιάλ;

«Νομίζω ότι η Κορέα θα μπορούσε να μας δημιουργήσει προβλήματα διότι είναι το πρώτο παιχνίδι και το κίνητρο είναι μεγάλο. Η Βραζιλία πρέπει να είναι προσεκτική επειδή έχουμε κουραστεί να βλέπουμε τα πρώτα ματς να είναι τόσο σκληρά για μας και σπάνια μια ομάδα κερδίζει με άνεση στην πρεμιέρα. Η Βόρειος Κορέα είναι μια ομάδα που δεν έχει την τεχνική ποιότητα και μόνο τρέχει. Νομίζω πάντως, ότι η πρόκριση θα παιχτεί ανάμεσα στην Βραζιλία, την Πορτογαλία και την Ακτή Ελεφαντοστού. Η Ακτή είναι η καλύτερη ομάδα της Αφρικής με τους πιο ποιοτικούς παίκτες. Η Πορτογαλία έδειξε ότι δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση στα προκριματικά, αλλά έχει παίκτες υψηλού επιπέδου. Είναι μια ισχυρή και έμπειρη ομάδα».

-Ποια ομάδα είναι το φαβορί για τον τίτλο και ποια για τη έκπληξη;

«Είναι πολύ δύσκολο να πεις, σχεδόν έναν χρόνο πριν. Αν άρχιζε το Παγκόσμιο Κύπελλο αύριο θα έλεγα την Ισπανία η οποία αποδίδει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Η Γερμανία είναι επίσης πολύ ισορροπημένη και είναι πάντοτε ισχυρή χώρα. Η Αργεντινή μπορεί να μπει στο κόλπο και η Πορτογαλία που διαθέτει μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο».