Αυτός ο Ολυμπιακός μού άρεσε. Τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών που υπάρχουν στην ομάδα, ο Θρύλος έπαιξε καλή μπάλα. Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποιες αμφιβολίες για το πόσο εύκολα θα ερχόταν η νίκη. Οι Πειραιώτες ήταν μέσα στην καλή χαρά μετά την πρόκριση στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και όταν κατεβαίνουν να παίξουν στο «τριαλαρί τριαλαρό» πάντα έχουν προβλήματα, όσο εύκολος κι αν είναι θεωρητικά ο αντίπαλος.
Ευτυχώς για την ομάδα και τον κόσμο της όλα πήγαν καλά. Οι παίκτες είχαν καλή διάθεση και έδειξαν από την αρχή ότι θέλουν να «καθαρίσουν» νωρίς το παιχνίδι. Τα πρόσφατα παραδείγματα, με το πολύ άγχος και την κούραση, είχαν επιτέλους δώσει καλό μάθημα, το οποίο αυτή τη φορά έμαθαν οι «κόκκινοι». Παρά την κόπωση και την όποια χαλάρωση, ο Ολυμπιακός έπαιξε καλή μπάλα.
Εβαλε τρία γκολ και μπορούσε να πετύχει άλλα τόσα. Κι αν ο Πανθρακικός είναι ο ουραγός της βαθμολογίας, δεν σήμαινε εξαρχής ότι θα ήταν εύκολο να τον νικήσει ο Θρύλος, μια και πάντα στα εύκολα, ειδικά φέτος, έχει πρόβλημα. Ο Μήτρογλου, όμως, έδειξε και πάλι ότι δεν κάνει τυχαία πολύ καλη χρονιά κι από τη στιγμή που ο Γκαλέτι παίρνει παιχνίδια στα πόδια του, όλα γίνονται πιο εύκολα.
Να δούμε πότε θα επιστρέψουν οι τραυματίες και φυσικά ποιοι θα έρθουν τον Γενάρη, μπας και παρακολουθήσουμε κάτι καλύτερο στο γήπεδο ώστε να μην έχουμε κάθε φορά άγχος. Οι απαιτήσεις είναι πάντα υψηλές, ποτέ δεν θα πάψουν να είναι. Με τόσα κενά στο ρόστερ και με δεδομένους τους τραυματισμούς, όλοι περιορίζονται στα απαραίτητα, που είναι η νίκη και οι τρεις βαθμοί.
Το θετικό είναι ότι παραμένει πρώτος ο Ολυμπιακός και προχωράει στην Ευρώπη. Με βάση τα προβλήματα που υπάρχουν, η πορεία είναι αξιοθαύμαστη. Τώρα περιμένουμε τις μεταγραφές, να έρθουν οι παίκτες, να προσαρμοστούν και να δούμε επιτέλους τον Θρύλο που έχουμε ξεχάσει να βλέπουμε εδώ και καιρό.