Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έγιναν αδιαφιλονίκητα φαβορί για την πρώτη θέση στους ομίλους τους μετά τα αποτελέσματα αυτής της εβδομάδας. Όμως οι νίκες που πέτυχαν απέναντι στην Κίμκι και την Ουνικάχα Μάλαγα δεν προσφέρονται για... πανηγυρισμούς, αλλά περισσότερο για προβληματισμό. Κι αυτό γιατί παρουσίασαν αδυναμίες, οι οποίες μπορεί να «καμουφλαρίστηκαν», τουλάχιστον στα μάτια των πολλών, από τις επικρατήσεις τους, αλλά αν δεν εκλείψουν στη συνέχεια κι απέναντι στους σαφώς ισχυρότερους αντιπάλους που θα βρουν στο δρόμο τους, θα στοιχίσουν. Κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι προπονητές των δύο «αιωνίων».
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αντιμετώπισε το ματς στη Ρωσία σαν ήττα, συγκρατώντας στη μνήμη του το νωθρό πρόσωπο της ομάδας του στα 39 λεπτά του ματς κι όχι το εξαιρετικό στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας και την παράταση. Οι «πράσινοι» προβληματίζουν με τις τελευταίες εμφανίσεις τους και η κατάκτηση των νικών απέναντι σε Αρμάνι Τζινς Μιλάνο, ΠΑΟΚ και Κίμκι δεν αποτελεί παρηγοριά για τον «Ζοτς». Η δικαιολογία των απουσιών δεν υπάρχει πλέον, καθώς οι τραυματίες έχουν επιστρέψει στη δράση. Αυτή τη φορά το πρόβλημα δεν εστιάστηκε τόσο στον μικρότερο αριθμό επιθέσεων που έκανε η ομάδα απέναντι σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα, αλλά κυρίως στην επιθετική λειτουργία. Ο Παναθηναϊκός έδειχνε συχνά βραχυκυκλωμένος και αναζητούσε κάποιες ατομικές ενέργειες από τον Βασίλη Σπανούλη για να ξεμπλοκάρει. Ασφαλώς τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα και ο «Ζοτς» δεν συνηθίζει ποτέ να έχει την ομάδα του φορμαρισμένη τόσο νωρίς μέσα στη σεζόν. Θυμηθείτε πως πέρυσι οι πρωταθλητές είχαν πολύ προβληματικό πρόσωπο μέχρι το Φεβρουάριο, αλλά στη συνέχεια απέδωσαν εξαιρετικό και αποτελεσματικό μπάσκετ.
Σε ό,τι αφορά στον Ολυμπιακό, θα μπορούσε να είχε νικήσει ακόμη πιο εύκολα από το τελικό +21 την Ουνικάχα Μάλαγα. Η μεγαλύτερη «πληγή» στον φετινό Ολυμπιακό είναι η αστάθεια στην απόδοση. Κάποια εξαιρετικά διαστήματα με συνεχείς πόντους, δαιμονιώδη ρυθμό και ωραίο μπάσκετ, συχνά διαδέχονται κάποια «νεκρά» σημεία, όπου γίνονται αβίαστα λάθη, κακές επιλογές και ο αντίπαλος βρίσκει ευκαιρία είτε να πλησιάσει είτε να ξεφύγει στο σκορ. Κι αυτό συχνά προκαλεί γκρίνια στην εξέδρα, που ορισμένες φορές φαίνεται να χάνει γρήγορα την πίστη της στην ομάδα, ίσως και δικαιολογημένα σε κάποιο βαθμό μετά από τόσα χρόνια ανομβρίας. Αν τα «άγονα» λεπτά ελαχιστοποιηθούν, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την ποιότητα να φτάσουν στην κορυφή. Ένα άλλο ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, είναι να αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά μακριά από το ΣΕΦ. Τα μέχρι στιγμής δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά, αφού η απόδοση της ομάδας κόντρα σε Μάλαγα, Παρτιζάν και Ορλεάν ήταν κακή. Στα παιχνίδια με Λιέτουβος Ρίτας και Εφές Πίλσεν, που ακολουθούν, θα φανούν πολλά.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com